Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Эсӗ ху хӑратӑн! — ҫилӗллӗн ответлет хӗрача.

— Сам ты боишься! — сердится девочка.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Хӑйӗн тӑшманӗ кӳлепипе темиҫе хут пысӑкрах пулнӑ пулин те, Ваҫка каялла чакман, ҫурӑмне авса, упа ҫине ҫилӗллӗн чашкӑрса тӑнӑ.

Несмотря на то, что противник в несколько раз превышал его размеры, Вася не отступал и, выгнув спину, злобно шипел на медведя.

Якутири кушак хуҫисене упаран ҫӑлнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/29325.html

Вӑл пур сӳнсе ларчӗ акӑ!.. — Ефим Кондратьевич питҫӑмартийӗсем ҫинче шӑнӑрсем ҫилӗллӗн турткаланса илеҫҫӗ.

А он вот погас!.. — На щеках у Ефима Кондратьевича вздрагивают и злыми буграми застывают желваки.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Эпӗ акӑ ӑна парам та «интерес», киле ӑсатам! — тет ҫилӗллӗн Тимахви.

— Я вот всыплю ему сейчас «интереса» и домой отправлю! — сердито говорит Тимофей.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Чӗрипе йӑлтах ланчашкаланса каяс мар тесе, Костя ҫамкине ҫилӗллӗн пӗркелентерет, карлӑк тыткӑчне тата хытӑрах ҫатӑрласа тытать, аллипе сӗлтсе юлакан Лелька енне пӑхмасть те.

Чтобы окончательно не разжалобиться, Костя свирепо морщит лоб, еще крепче сжимает поручни и не обращает внимания на Лельку, машущую рукой.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл, ывӑнса ҫитнӗскер, вӗсем ҫине ҫилӗллӗн ҫаврӑнса пӑхрӗ те каларӗ:

А он посмотрел на них, злой, замученный, и сказал:

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Пӳрте кушакла шӑппӑн йӑпшӑнса кӗрсен, ҫиҫӗм ҫиҫтернӗн ялт! чалтӑртаттарса ҫутрӗ те Виталий пӗтӗм пырӗ тӗпӗпе хаяррӑн, ҫилӗллӗн кӑшкӑрса ячӗ:

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӑнӑхнӑ вырӑнсене пӑрахса халиччен курман-пулман кӗтессене, ҫӗнӗ ҫӗре хӑпса тухнӑ чӑвашсен авалхи хурлӑхӗпе тата пирӗн вӑхӑтри ӑш вӗҫнӗ йӗкӗтӗн сӑмаххисемпе ҫав кӗвве май вӗр-ҫӗнӗллелнӗскер вӑл — чуна пушшех те тӑвӑнчӑк кӗртсе — кумать, хӗвӗшет, пӗтӗрӗнет ирхи тӑнӑҫлӑхра, хут-купӑс хуҫин нимпе лӑплантарсан та лӑпланайми хуйхи-хыпӑнчӑкӗ пирки анлӑн та ҫилӗллӗн калать.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тӑчӗ Виталий, ҫӗлӗкне илсе тӑхӑнчӗ, купӑсне йӑтрӗ те, чӗнне хулпуҫҫийӗ урлӑ ҫакса, ни Динӑна, ни Никандра шӑл шурри те кӑтартмасӑр урӑх, юррин ахаль те хурлӑ та ӗсӗклевлӗ кӗввине пушех те хурлӑрах, ӗсӗклевлӗрех сӗтӗрттерсе, вӑхӑчӗ янӑрашмалли-ҫуйӑхашмалли маррине пӗле тӑркачах, купӑс ҫемми май чунӗнче тӑлпаланнӑ юррине вӑйлӑн та ҫилӗллӗн янраттарса ячӗ:

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мӗскӗннӗн, ҫилӗллӗн, пӗтнӗн тӑрса юлчӗ вара тӳнтернӗ килӗ ҫывӑхӗнче Матви, урнӑн, сурнӑн, кулнӑн пӗкӗрӗлчӗ…

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Амӑшӗ ун ҫине ҫилӗллӗн пӑхрӗ те пӳлӗме кӗрсе кайрӗ.

Мать злобно посмотрела на нее и ушла в комнату.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тӗрӗ кӑшӑлӗ ҫумӗнче Мими ларать, вӑл тӑтӑшах пуҫне ҫилӗллӗн пӑркалать, тӑруках ҫул хывса, ун пичӗ е алли ҫине пӗрре кунта, тепре унта вутлӑ йӑрӑм ӳкерекен хӗвелтен пӑрӑнасшӑн вырӑнтан вырӑна куҫкалать.

За пяльцами сидит Мими, беспрестанно сердито встряхивая головой и передвигаясь с места на место от солнца, которое, вдруг прорвавшись где-нибудь, проложит ей то там, то сям на лице или на руке огненную полосу.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ах, эсӗ ялан пӑтраштаратӑн, — ҫилӗллӗн кӑшкӑрчӗ ӑна амӑшӗ, — пачах виҫӗ сыпӑк урлӑ мар, а issus de germains, — вӑт мӗнле хурӑнташлӑ эсир ман Этьенӑмпа.

— Ах, ты все путаешь, — сердито крикнула на нее мать, — совсем не троюродный, a issus de germains, — вот как вы с моим Этьеночкой.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Сирӗн ҫине те пӗрӗхес пулать, эсир хӑвӑр ленчешкеленсе ҫитнӗ, — ответлерӗм эпӗ, ҫилӗллӗн кулса тата унпа халиччен «эсӗ» тесе калаҫнине манса.

— И вас надо облить, сами вы плохи, — отвечал я, злостно улыбаясь и забыв даже, что ему говорил «ты».

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Юлашкинчен вӑл, шӑртланса кайнӑ пек, кӗнекене питӗ хӑвӑрт хупса, листасем хушшине хӑйӗн пӳрнине хӗстерсе хучӗ; ӑна унтан ҫилӗллӗн туртса кӑларсан, вӑл мана грамматикӑпа билет пачӗ те, кресло ҫинче хыҫалалла тайӑнса, ырӑ мара систернӗн чӗнмесӗр ларчӗ.

Наконец он закрыл книгу так нервически быстро, что захлопнул между листьями свой палец; сердито выдернув его оттуда, он дал мне билет из грамматики и, откинувшись назад на кресла, стал молчать самым зловещим образом.

XII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Иконин иртнӗ экзаменти пекех хӑюллӑн, хӑяккӑн сулӑнса пырса, суйламасӑрах ҫиелти билета илчӗ, ун ҫине пӑхрӗ те питне ҫилӗллӗн пӗркелентерчӗ.

Иконин с тем же смелым жестом, как и в прошедший экзамен, раскачнувшись всем боком, не выбирая, взял верхний билет, взглянул на него и сердито нахмурился.

XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫав вӑхӑтра тухтӑр ӑна куҫ хӗсме тытӑннӑччӗ; анчах горничнӑй ун ҫине ҫилӗллӗн те ҫирӗппӗн пӑхса илсен, вӑл ҫав самантрах пуҫне чикрӗ, сехечӗн уҫҫийӗпе аппаланма пикенчӗ.

В это время доктор начал было мигать ей; но она так гневно и решительно посмотрела на него, что он тотчас же потупился и занялся ключиком своих часов.

VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Каларӑм вӗт эс киревсӗр ача тесе, — ҫилӗллӗн каласа хучӗ Иленька, унтан, тепӗр еннелле ҫаврӑнса, хыттӑн ӗсӗклесе йӗрсе ячӗ.

— Я вам сказал, что ты негодный мальчишка, — злобно выговорил Иленька и, отвернувшись прочь, громко зарыдал.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Наталья Савишна ҫаксене пурне те пӗр шарламасӑр итлет, унтан, документа аллине тытсан, ун ҫине ҫилӗллӗн пӑхса илет, шӑл витӗр тем мӑкӑртаткалать те, алӑка шалтлаттарса хупса, пӳлӗмрен чупса тухать.

Наталья Савишна молча выслушала все это, потом, взяв в руки документ, злобно взглянула на него, пробормотала что-то сквозь зубы и выбежала из комнаты, хлопнув дверью.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл ку ҫуртра пысӑк хуҫах мар, ҫак сӑран пек кӑна, — терӗ вӑл, сӑран татӑкне урайне ҫилӗллӗн вӑркӑнтарса.

ее воля в этом доме все равно, что вот это, — при этом он с выразительным жестом кинул на пол обрезок кожи.

IV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.