Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫилӗллӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пичче Ваҫҫа хыҫҫӑн ҫилӗллӗн пӑхса юлчӗ те, пиҫиххирен тухса кайнӑ тӗрӗллӗ шурӑ кӗпине турткаласа, килелле кӗрсе кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

Касак Ваҫҫи // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Лашине чарнӑ Яка Илле Укка ҫине ҫилӗллӗн пӑхса илчӗ те хӗрӗнчен ыйтрӗ:

Яга Илле остановил лошадь и, сердито глядя на Укку, спросил у дочери:

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ҫавӑ, — терӗ Ивук ҫилӗллӗн.

— Она самая, — буркнул Ивук расстроенно.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ухмахсем эсир, ҫавна та каламӑттӑм пӗрех хут, — тет карчӑк пӳртри ҫынсене ҫилӗллӗн пӑхса ҫаврӑнса.

— Дураки вы, как есть дураки, — оглядывая своих постояльцев, говорит старушка.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Астумастӑп, — тет те пристав ҫилӗллӗн — юнашаррисен ҫил хапхине уҫса пӑрахать.

— Да разве их упомнишь, вот пристал! — нехотя отвечает пристав и, словно ветер, распахивает соседние ворота.

Кантуртисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эльгеев итлесшӗн те пулмарӗ, палатӑна каялла таврӑнчӗ те: — Эп сиплени килӗшмест пулсан, тытса тӑмастӑп сире, мадам… Кирек кам патне кайӑр больницӑран тухсан, — терӗ ҫилӗллӗн мӑнтӑркка майрана.

Куҫарса пулӑш

9 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Хӑҫанччен тӳсмелле пирӗн ҫак япалана! — ҫилӗллӗн кӑшкӑрчӗ Виктор Тихомирнов, трибуна ҫине ӳпӗнсе.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Виҫ хут каламасӑр та илтнӗ, хӑлхасӑр ҫынсем ҫук кунта — малалла кала! — ҫилӗллӗн пӑхса илчӗ Павлуш ҫине тияккӑн.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Ӗҫсе тултартӑн эппин? — ҫилӗллӗн каласа хучӗ Розита кӗпине эрех тумламӗсенчен тасатнӑ май.

— Напилась-таки? — злобно сказала Розита, стирая с платья брызги вина.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Билль пахчаҫӑ енне аллине йӗрӗнерех тӑсрӗ, лешӗ вара хӑйӗн алли вараланнине курас килменрен пуҫне пӑрчӗ, алӑ тытӑма пӑхмасӑр ҫавӑнпах хуравларӗ; икӗ алӑ пӗр-пӗрне ҫилӗллӗн силлерӗҫ те хыпкаланса ҫухалчӗҫ.

Билль с презрением протянул руку садовнику, но тот, чтобы не видеть осквернения собственной длани, отвернул голову и, не глядя, ответил на рукопожатие; две руки злобно тряхнули одна другую и поспешно расстались.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Эсир япӑх вылятӑр, — чӗринченех хуравларӗ вӑл ман ҫине питӗ кӑмӑллӑн тата ҫилӗллӗн пӑхса; манӑн ирӗксӗрех тӳрре тухма тиврӗ:

— Вы плохо играете, — с сердцем объявила она, смотря на меня трогательно гневным взглядом, на что я мог только сказать:

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Капуцин малтанхиллех силленет; пит ҫӑмартисене хӑмпӑлатса вӗчӗхӳллӗн пуҫне тӑсрӗ, акӑ пӑшала курчӗ те шӑлне ҫилӗллӗн шатӑртаттарать.

Капуцин продолжал раскачиваться; оттопырив щеки, он сердито вытянул морду и, разглядев ружье, гневно скрипнул зубами.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Бахвалов вагон умӗнче тӑрать, ҫурӑлчӑк сассипе ҫилӗллӗн кӑшкӑрать.

Бахвалов, стоя у вагона, сердито хрипел сорванным голосом.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫак январь каҫӗсенче Петроград хӗрсе ҫитнӗ хаяр пурнӑҫпа, хумхануллӑн, ҫилӗллӗн тата урнӑ пек тулашса пурӑнать.

Петроград жил в эти январские ночи напряженно, взволнованно, злобно, бешено.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Серго ҫилӗллӗн мӑкӑртатса илчӗ:

Серго сердито буркнул:

13 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Анчах вӑл ҫилӗллӗн каласа хучӗ.

Однако он сказал сердито:

10 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

— Ытлашши ҫивӗч? — ҫилӗллӗн янӑраса кайрӗ Свердловӑн ҫӑран тухакан хулӑн сасси.

Басок Свердлова рокотнул негодующе: — Слишком остро?

10 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

— Ан чӑрмантар, — ҫилӗллӗн пӑшӑлтатрӗ Емельянов.

— Не мешай, — шепнул Емельянов сердито.

4 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Тачки, ҫилӗллӗн аллине сулчӗ те, манӑн пӳлӗм еннелле кӑтартрӗ.

Толстяк с досадой махнул рукой и указал на мою комнату.

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

Сӗтел хушшинче ларакан офицер кӑвайт умӗнче ӑшӑнакан хӗрарӑм ҫине куҫ айӗпе ҫилӗллӗн пӑхса илчӗ.

Офицер, сидевший за столом, исподлобья взглянул на женщину, притулившуюся у огня.

XIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех