Шырав

Шырав ĕçĕ:

виҫӗ сăмах пирĕн базăра пур.

виҫӗ (тĕпĕ: виҫӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Андрей Германи вӑрҫинче виҫӗ георгиевски хӗрес илме тивӗҫлӗ пулнӑ.
Андрей заслужил на германской три георгиевских креста.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр эрнеренех вара хирте ҫирӗм виҫӗ ҫӗмел тулӑ ҫунса кайрӗ пирӗн!
А через неделю у нас в степи сгорело двадцать три копны пшеницы.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Виҫӗ мӑшӑр вӑкӑр туянса ячӗ тата, тӗрлӗрен йывӑр япаласем йӑтнипе, ӑшӗ анакан пулчӗ, ҫапах тӑранмарӗ вӑл!
Нажил три пары быков и грызь от тяжелого подъема разных тяжестев, и все ему было мало!

Манӑн виҫӗ ача, уксах-чӑлах аппа тата чирлӗ арӑм пур.
У меня трое детишков, сестра калека и хворая жена.

Кӑҫал эпӗ виҫӗ теҫеттин тулӑ акса хӑвартӑм.
Я сеял нонешний год три десятины пшеницы.

— Кастарнӑ виҫӗ такана тата пушмак пӑрӑва тачанкӑпа улӑштарса яма эсӗ ӳкӗтлемерӗн-и?
— Трех валухов и нетелю за тачанку не ты уговорил сбыть?

— Кашни плугах виҫӗ е тӑватӑ мӑшӑр лайӑх вӑкӑр кӳлмелле, анчах ӑҫта-ха вӗсем пирӗн?
— В плуг надо три, а то и четыре пары добрых быков, а откель они у нас?

Гремячире виҫӗ коммунистран тӑракан партячейка пур.
В Гремячем — партячейка из трех коммунистов.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Колхозсем хӗрӗх виҫӗ рабочи яма ыйтса заявкӑсем панӑччӗ.
Колхозы посылали заявки на сорок три рабочих.

Пӗрремӗш кӗнеке текстне 1959 ҫулта виҫӗ пинлӗ тиражпа пичетленӗ иккӗмӗш тӳрлетнӗ кӑларӑмран илнӗ.
Текст первой книги взят из второго исправленного выпуска, напечатанного трехтысячным тиражом в 1959.

Уҫнӑ ҫерем. 1-мӗш кӗнеке // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пахчана сӑрт тӑрӑх виҫӗ енчен, кедрсемпе те кипариссемпе ылмашӑнса, гранат йывӑҫӗсем, оливӑсемпе вӑрман улмуҫҫийӗсем хупӑрласа тӑнӑ, тӑваттӑмӗш енӗпе вара ӑна ҫулран ҫӳллӗ чул стена пӳлсе картланӑ.
Гранатовые деревья, оливы и дикие яблони, вперемежку с кедрами и кипарисами, окаймляли его с трех сторон по горе, с четвертой же был он огражден от дороги высокой каменной стеной.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Виҫӗ пин хайлав та пин те пилӗк юрӑ хывнӑ Соломон.
Три тысячи притчей сочинил Соломон и тысячу и пять песней.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Вӑл — лайӑх тупӑш илме тесе тунӑ предприяти, ӑна ҫыннӑн ӗҫ укҫине кӗсйинчен ҫаратма тунӑ, ҫавӑнпа та вӑл, ылтӑна хапсӑнса ҫунаканскер, ҫак йӑлтӑртатса тӑракан кичем пурнӑҫ шурлӑхӗнче виҫӗ хут ирсӗр те йӗрӗнчӗк…
Он организован как выгодное предприятие, как средство вытащить заработок из кармана человека, и, пропитанный страстью к золоту, он трижды гнусен и противен в этом болоте светлой скуки…

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Тӑвар урамри ҫуртсен стенисем хушшипе, тимӗр балконсемпе пусмасен тимӗр решеткисем пӗр евӗрлӗн каркаланса тӑнӑ ҫӗрте, виҫӗ хутлӑ ҫуртсен ҫӳллӗшӗнче, рельсӑсем тӑрӑх, «сывлӑш ҫулӗпе» вагон кӗмсӗртетсе те ҫухӑрса ыткӑнать.
Вагон «воздушной дороги» с воем и грохотом мчится по рельсам, между стен домов узкой улицы, на высоте третьих этажей, однообразно опутанных решетками железных балконов и лестниц.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Эпӗ сире икӗ шӑлавар, тен, виҫҫӗшне те парӑттӑм; анчах виҫӗ хут шӑлавар тӑхӑнмаҫҫӗ-ҫке!
Я бы дал вам две, пожалуй — три пары даже; хотя три пары брюк нельзя надеть сразу!

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Кӑшт шухӑшласа тӑнӑ хыҫҫӑн: — Эпир санпа ҫакӑнтан фонтан патне ҫитиччен каллӗ-маллӗ виҫӗ хут чупса килӗпӗр, — терӗ, сӑмахне малалла тӑсса, — пӗр канмасӑр, паллах…
И, подумав, предложила: — Мы пробежим с тобою отсюда до фонтана трижды туда и обратно, не отдыхая, конечно…

Пасарта тӗрлӗ тӗслӗн ҫуталса выртакан купи-купи пахча-ҫимӗҫ хушшинче тӑнӑ чухне те вӑл, шурӑ чиркӳ стени ҫине аслӑ ӑстаҫӑ ӳкернӗ пекех, илемлӗччӗ, — унӑн вырӑнӗ Святой Яков чиркӗвӗ ҫумӗнчехчӗ, вилессе те вӑл ҫав вырӑнтан виҫӗ утӑмрах вилчӗ.
Хороша она была и на рынке, когда стояла перед ярко-разноцветной кучей овощей, точно написанная великим мастером на белом фоне церковной стены, — ее место было у церкви святого Якова, слева от паперти, она и умерла в трех шагах от него.

Ҫил вӑйлӑланнӑҫем вӑйлӑланать, хумсем ҫӳлӗрен ҫӳле ҫӗкленеҫҫӗ, ҫивӗчленеҫҫӗ, шуралаҫҫӗ, тинӗс ҫинче вӗҫен кайӑксем курӑнчӗҫ, вӗсем таҫта васканӑҫем васкавлӑн сывлӑшра ишеҫҫӗ, виҫӗ хутламлӑ парӑс карнӑ икӗ карап ӗнтӗ ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешнӗ ҫӗрти кӑвак тавралӑха кӗрсе ҫухалчӗ.
Ветер становился всё крепче, волны выше, острее и белей; выросли птицы на море, они всё торопливее плывут в даль, а два корабля с трехъярусными парусами уже исчезли за синей полосой горизонта.

Вӗсене хӑйсем хыҫӗнчен ертсе пынӑ евӗр, ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешнӗ ҫӗрте, виҫӗ хутламлӑ парӑсне ҫӗклесе, икӗ карап ишет; вӗсем те кӑвак вӗҫен кайӑк пекех курӑнаҫҫӗ; ҫакӑ — тахҫан курса манма пуҫланӑ тӗлӗке аса илтерсе — пӗрттех те пурнӑҫ пек туйӑнмасть.
И, словно увлекая их за собою, на горизонте качаются, высоко подняв трехъярусные паруса, два судна, тоже подобные серым птицам; всё это — напоминая давний, полузабытый сон — не похоже на жизнь.

Вӑл, хӑй хакне хӑй пӗлекен ҫын, пӗр ӳпкелешмесӗр, ҫине тӑрса, виҫӗ эрне ытла вилӗмпе тавлашрӗ.
Он больше трех недель спорил со смертью, упорно, без жалоб, как человек, который знает себе цену.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика