Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

арӑмне (тĕпĕ: арӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Варюша, сик-ха урапа ҫинчен, — терӗ вӑл арӑмне.

Варюша, прыгай на землю, — сказал он жене.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫак самантра Петро арӑмне вӗлерес пек хӗнеме хатӗрленсе пурӑннине аса та илмерӗ, ӑна ҫынсен умӗнчех ҫупӑрласа лӑпкарӗ, табак тӗтӗмӗпе сарӑхса якалнӑ пуҫ пӳрнипе илемлӗ куҫ харшисен ҫаврака пӗкӗчийӗсенчен шӑлса ачашларӗ.

В этот момент Петро не помнил, что собирался бить жену смертным боем, — ласкал ее на людях, гладил большим обкуренным пальцем писаные дуги ее бровей, радовался.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Мелеховӑн хӑйӗн взводне хӑть арӑмне пӗр каҫлӑха парасчӗ…

— Мелехов хучь бы своему взводу на ночужку бабу пожертвовал…

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Арӑмне майӗпен ыталаса виҫӗ хут чуп туса илчӗ те темскер ҫинчен ыйтса пӗлме тӑчӗ, анчах ӑшри хумхану ҫиеле шӑвӑнса тухнипе тутисем вӗттӗн чӗтренме тытӑнчӗҫ, чӗлхи ҫыхланса ларчӗ.

Он степенно обнял жену, поцеловал ее три раза, хотел что-то спросить, но глубокое внутреннее волнение пробилось наружу — мелко задрожали губы и словно отнялся язык.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫапла вара вӑл хӑйӗн арӑмне лайӑх кӑна — тек ӗмӗрте хӳрине пӑтратса ҫӳремелле мар ислетсе хӑварма ҫеҫ шут турӗ.

Просто решил избить, но так, чтобы на всю жизнь отбило у бабы охоту хвост трепать.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Килӗнче чухне вӑл хӑйӗн ҫитмӗл ҫулхи амӑшӗпе сӑнран пит илемлех мар, ҫапах та хӑйне ирӗклӗ тытма юратакан арӑмне ялан тата пӗр хӗрхенмесӗр патак ҫитерсе пурӑннӑ» Ҫакӑнпа паллӑ пулса тӑнӑ та вӑл хӑйсен сотнинче…

Известный тем, что постоянно и безропотно сносил побои семидесятилетней старухи матери и жены — бабы неказистой, но вольного нрава.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ирхи апат ҫисен, пахчана кайма пуҫтарӑннӑ чух, Тимофей Ильич арӑмне: — Эсӗ киле юл, — терӗ.

После завтрака, собираясь идти на огороды, Тимофей Ильич наказал жене: — Ты оставайся дома.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Паян эпӗ унӑн арӑмне куртӑм, халӗ самайрах, терӗ.

Но сегодня я виделся с его женой, ему лучше.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Евсей арӑмне итленӗ-итленӗ те яланхи пек: — Ҫапла ара, — тесе хунӑ.

Как всегда, Евсей слушал жену внимательно, а потом промолвил: — Само собой.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Вӑрҫӑра тимӗр те ҫунать, — терӗ Сергей, тусӗн арӑмне пӑхкаласа.

— Бывает, когда на войне и железо горит, — сказал Сергей, рассматривая жену своего друга.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Евсей, арӑмне хирӗҫ нихҫан та сӑмах уҫманскер, чӑтса тӑрайман: «Мӗн пӑхмалли пур сан ун ҫине? Ывӑлупа ун ачисене куртӑн, тата сана мӗн кирлӗ?» — тенӗ.

Евсей, никогда не возражавший жене, не стерпел: «А чего тебе на нее смотреть? Повидала внучат и сына, чего ж еще?»

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑйсен килне таврӑннӑ чухне: «Парася, эсӗ хӑҫан лӑпланӑн-ши?» — тенӗ вӑл час-часах арӑмне.

«И когда ты, Парася, утихомиришься?» — часто говорил он жене, возвращаясь домой.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӗмрӗк алӑксем, шӑтӑк сарай тӑрри, Анфисӑн кивӗ туфлисем мӗне кирлӗ пулнине ӑнланатпӑр, теме хӑтланӗҫ, Ватӑ Тутаринов ҫаксене курӗ те савӑнса ӳкӗ, вара арӑмне калӗ:

Дескать, знаем, для каких целей понадобились ему и поломанные двери, и крыша, и туфли Анфисы!» Увидит все это старый Тутаринов, обрадуется и скажет:

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кобылин каялла таврӑнни пирки хай арӑмне тата ытти генералсемпе офицерсене те каласа парать Рейнсдорп.

Рассказал Рейнсдорп о возвращении Кобылина своей жене генеральше, другим генералам и офицерам.

Кобылин мучин юлашки сӑмахӗ // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Сотник Хопров алӑра ҫӗкленӗ пекех хӑйӗн шап-шур ӳтлӗ мӑн хырӑмлӑ арӑмне, поляк хӗрне, ҫавӑтса пырать.

Сотник Хопров почти на руках нес свою белокурую беременную польку-жену.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дашка! — кӑшкӑрчӗ Петро малта юрттарса пыракан арӑмне, — тӑхта, ҫав юланутлӑ ҫынна курар.

Дашка! — крикнул Петро рысившей впереди жене, — погоди, вон конного поглядим.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Тух, хуса кӗрт», — тенӗ вӑл арӑмне шӑппӑн.

«Поди, — шепчет жене, — загони».

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ҫын арӑмне туртса илтӗн те… унпа пурӑнатӑн?

— Сманул чужую жену и… пользуешься?

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Арӑмне валли польски ҫитсӑ илсе килнӗ хӑй.

Привез жене польского ситцу.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Утсем патне вӑл ывӑлне ячӗ, хӑй хӑвӑртрах Григорие хывӑнма пулӑшрӗ, унтан, хирӗҫ нимӗн те калама паман сасӑпа арӑмне вут хутма васкатрӗ:

К лошадям послал сына, а сам помог Григорию раздеться и тоном, не допускавшим никаких возражений, приказал жене:

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех