Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Поварпа дежурнӑй кухня чӗртсе апат хатӗрленӗ вӑхӑтра эпир станци тӑрӑх саланса пӗтрӗмӗр.
Пока повар и дежурные тут же, около вокзала, растапливали кухню, мы в полном вольном блаженстве разбрелись по станции.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тем, курӑнмасть вӑл юлашки вӑхӑтра, таҫта кайман пуль те? — ыйтрӑм эпӗ сӑмах май.
Кстати, что ее не видно? — спросил я как бы к случаю.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗрре каҫхине, отбой хыҫҫӑн, физкультура тунӑ вӑхӑтра шӑпах Вера Михайловна ҫитсе кӗчӗ.
Раз вечером, после отбоя, меня и застала за этим занятием Вера Михайловна.

Ҫавӑнпа фронтран паракан сводкӑсене те вӑхӑтра пӗлме ҫук!
Даже сводки с фронта вовремя не послушаешь!

Вӗсене эпӗ коридор тӑрӑх ҫӳренӗ вӑхӑтра, сурансене салтса ҫыхмалли пӳлӗмре е ӗҫсӗр сулланиччен сестрасене температура графикӗпе дежурство графикӗ тума пулӑшнӑ вӑхӑтсенче ҫеҫ куркалатӑп…
Только во время кратких прогулок по коридору да в перевязочной или же когда, окончательно угнетенный бездельем, помогал сестрам чертить температурные графики и графики дежурств.

Шапах ҫак вӑхӑтра пулчӗҫ те фронтра пысӑк улшӑнусем.
Он как раз был годом больших событий на фронте.

Ҫакнашкал вӑхӑтра эп Наташа юратӑвне хама май тавҫӑрма тытӑнатӑп: вӑл мӗнле шухӑшлама пултарнине, шанчӑкӗ епле пулнине, ҫук ҫырӑвӗсене мӗнлерех ҫырассине туятӑп.
Я в мельчайших подробностях представлял себе ее любовь к себе, ее мысли, надежды, даже письма ее ко мне, которых не было…

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пушӑ вӑхӑтра мӗн тӑватӑр?
И что вы делаете в свободное время?

Эпир татах темскерсем калаҫрӑмӑр, ҫак вӑхӑтра Володя сасартӑк: — Ачасем, — терӗ пирӗн еннелле ҫаврӑнса, — шухӑшлатӑп та, манӑн та комсомола кӗмелле мар-и, тетӗп.
Мы еще о чем-то поговорили, и тут Володя попросил: — Ребятки, я вот все думаю: наверно, и мне пора в комсомол подавать.

Ӗҫсем мӗнле пулса тухни ҫинчен Буньков каласа панӑ вӑхӑтра эпир шкул начальникӗ умӗнче айӑпа кӗнӗ ҫынсем пек тӑтӑмӑр.
Мы стояли, как провинившиеся, перед начальником школы, пока Буньков докладывал, что и как…

Пӗррехинче ҫеҫ Буньков лейтенант манӑн пысӑк рапорт-ӑнлантарӑва вуласа тухрӗ те: — Пирӗн вӑхӑтра тӗрӗсрех ҫыратчӗҫ ачасем… — тесе асӑрхаттарчӗ.
Лишь однажды лейтенант Буньков, прочитав мой пространный рапорт-объяснение, сказал: — В наше время писали пограмотнее…

Вӗреннӗ вӑхӑтра та эпир юнашар ларатпӑр, ҫывӑрасса та юнашар, ура вӗҫлӗн ҫывӑратпӑр.
Рядом сидели на занятиях и даже спали рядом — ноги в ноги.

— Ват, сирӗнтен ыйтса пӗлес килет ман, — илтӗнчӗ ҫак вӑхӑтра ман ҫумрах пӗр ҫемҫе ырӑ сасӑ.
— Вот хочу спросить вас, — прозвучал рядом со мной удивительно вежливый голос.

Епле аван, вӑхӑтра ҫыртӑм эпӗ ку ҫырӑва!
Как здорово, что я написал это письмо!

Ҫак вӑхӑтра эпӗ тата тепӗр виле ҫинчен пӗлмен иккен-ха.
В эти минуты я не знал еще об одной смерти.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Шӑп ҫак вӑхӑтра…
А тут как раз…

Шурӑ халатлӑ ҫынсем шӑп ҫак вӑхӑтра машина ӑшне наҫилкке кӗртсе лартрӗҫ те алӑкне хупрӗҫ: — Кайрӑмӑр! — терӗҫ вӗсем.
Люди в белых халатах только что вкатили в машину носилки и захлопнули дверцы: — Поехали.

Анне подъездран шӑпах виҫҫӗмӗш (вӑхӑт тӗрӗслелемелли) сигнал панӑ вӑхӑтра тухрӗ.
Мать вышла из подъезда как раз в ту минуту, когда по радио прозвучал третий, последний сигнал «проверки времени».

Юлашки вӑхӑтра эп хам та сисмесӗрех пӗрмаях ҫакӑн ҫинчен шухӑшлакан пултӑм.
Я ловил себя на мысли, что начинаю думать о конце войны.

Нимӗҫсем, командӑсем пара-пара темӗн кӑшкӑраҫҫӗ, гранатӑсем ҫурӑлнӑ вӑхӑтра хӑрушшӑн ҫуйхашаҫҫӗ.
Немцы орали, отдавая команды, орали, когда рядом рвались гранаты.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика