Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл чӑпӑрккине ҫавӑркаланӑ, шӑхӑра-шӑхӑра илнӗ, йӑлтӑркка картус сӑмси айӗнчен куҫӗсене хӗснӗ.

Поигрывая ременной плеткой, он свистел, щурил белесые глаза под лакированным козырьком фуражки.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах вӑл ашшӗне аса илнӗ, ларнӑ та кӗпе ҫаннисемпе куҫӗсене шӑлса типӗтнӗ.

Но, вспомнив об отце, он сел и вытер рукавом рубахи глаза.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак сӑмахсенче темскер мӑшкӑлласа кулни пулнӑ, Костя вӑл мӗскер иккенне пӗлмен, анчах ун хӑлхисем пӗҫерсе илнӗ.

Что-то оскорбительное было в этих словах, Костя не понимал что, но у него запылали уши.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ те ун ҫине пӑхса пуҫне сулнӑ, вара Костя, пакета илнӗ те, йывӑррӑн, ассӑн сывласа, пӳлӗмрен тухнӑ.

Она тоже закивала ему, и он, взяв кулек и тяжело вздохнув, вышел из комнаты.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Костя амӑшӗ ҫине пулӑшу ыйтнӑн пӑхса илнӗ.

Костя беспомощно оглянулся на мать.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Костя ун ҫине шанмасӑр пӑхса илнӗ.

Костя недоверчиво поглядел на него.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сайра куҫ харшисем айӗнчен куҫӗсем хаваслӑн ҫиҫнӗ йӗп пек чике-чике илнӗ.

Из-под редких бровей колюче и весело поблескивали глазки.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах тепӗр икӗ уйӑхран вӑл тӑна кӗнӗ пек пулнӑ, хӑйӗн хуйхине нимӗнпе те пулӑшма ҫуккине ӑнланса илнӗ, пӗррехинче, Костьӑна сӗтел хушшине лартса, пӗр пысӑк суту-илӳ ялӗнче пурӑнакан тӑван пиччӗшӗ Сидор патне ҫыру ҫыртарнӑ.

Но спустя месяц-другой она немного отошла, примирилась и однажды, усадив Костю за стол, стала диктовать письмо родному брату Сидору, жившему в большом торговом селе.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ял ҫак хыпара сӳтсе явса кӗрленӗ, ашшӗ кунӗн-ҫӗрӗн пухусенче пулнӑ, киле тул ҫутӑлас умӗн тин таврӑннӑ, амӑшне, Костьӑна вӑратнӑ, ывӑлне аллисем ҫине илнӗ, хулпуҫҫисем ҫине лартса, пӳрт тӑрӑх йӑтса ҫӳренӗ.

Деревня бурлила, обсуждая на разные лады эту новость, отец дни и ночи пропадал на собраниях, являлся домой перед светом, будил мать, Костю, хватал его на руки, сажал на плечо и носил по избе.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

1929 ҫулхи январьте ирпе ирех тахӑшӗ пас тытнӑ кантӑкран пырса шакканӑ, Костя карт сиксе илнӗ те амӑшне вӑратнӑ.

Январским утром тысяча девятьсот двадцать девятого года раным-рано кто-то постучался в обметанное инеем стекло, и Костя встрепенулся, разбудил мать.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаровӑн чунӗ ыратнӑ, вӑл ашшӗ ӗмӗчӗсенчен, ашшӗ ӑна хӑйӗн вилӗмӗпе халалласа хӑварнинчен инҫетре тӑнине ӑнланса илнӗ.

С душевной болью Мажаров понял, как далек он от того, что было завещано ому всеми помыслами отца и даже самой его смертью.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Упи ял хутлӑхӗн, районти ЧНКЦ канашӗн ертӳҫисем, шкул ӗҫченӗсем Социализмла Ӗҫ Геройӗ ята илнӗ ентешне ӗмӗрлӗхе ял асӗнче хӑварма шутларӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ӑна ӗҫ ҫӗкленӗ // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 2 стр.

Пӗчӗк чухне ытти ачасенчен нимӗнпе те уйрӑлса тӑман ача ҫак ял шкулӗнче пӗлӳ илнӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑна ӗҫ ҫӗкленӗ // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 2 стр.

Ксени лӳчӗркеннӗ кӗпине хыврӗ, тӗкӗр умӗнче пӑртак тӑртаннӑ пит-куҫне пудрӑ сапрӗ, пӗчӗк сӗтелте тахҫан илнӗ помадӑ тупса, тутине пурнӑҫӗнче пӗрремӗш хут кӑшт хӗретрӗ.

Ксения сняла смятое платье, припудрила перед зеркалом чуть вспухшее лицо и, найдя в столике когда-то купленную помаду, впервые в жизни слегка подкрасила губы.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вара ӑна хӑй умри вӑрӑм ҫӗре те, хӑйне тыткӑна илнӗ йывӑр пӗчченлӗхе те тӳсейрес ҫукки паллӑ пулчӗ.

Тогда ей стало ясно, что она не выдержит ни длинной ночи впереди, ни тягостного, полонившего ее одиночества.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шыв ҫути куҫа пырса ҫапрӗ, вӑл куҫне хӗсрӗ те, хӑйне ҫупӑрласа илнӗ шӑплӑхпа киленсе, темиҫе минут хушши ҫаплах, куҫне хӗссе, тӑчӗ.

Свет воды ударил в глаза, она зажмурилась и несколько минут стояла так, наслаждаясь охватившей ее тишиной…

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗнер ҫеҫ кӑшт салхуллӑн аса илнӗ ҫын килесси ҫинчен илтни ун чун-чӗрине ҫакӑн пек пӑлхатса ярасса вӑл ниепле те кӗтменччӗ.

Она никак не ожидала, что весть о приезде человека, о котором еще вчера вспоминалось с тихой и светлой грустью, вызовет такое смятение в ее душе.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени ӑна пур енчен те кӑмӑлланӑ — вӑл хӑйне яланах тӑп-тӑп та ҫирӗп тыткаланӑ, аллисене хӑвӑрт та кӑшт ҫеҫ сула-сула илнӗ, сӑмахӗсене виҫсе, тӗрӗс те кӗскен каланӑ — ытлашши нимӗн те ҫук, пурте хай вырӑнӗнче, пурте килӗшӳллӗ.

Все в нем было ей по душе — всегдашняя подобранность и строгость, с какой он держался, и скуповатые решительные жесты, и предельно взвешенные и точные слова и формулировки — ничего лишнего, все естественно и просто.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗррехинче ҫапла, вӑл ахӑлтатса кулса кӗрт ӑшӗнчен йӑраланса тухнӑ чухне, Анохин ӑна йӗлтӗр ҫине тӑма пулӑшнӑ, унтан хӗрелсе, ӗшенсе кайнӑскерне сасартӑк ытамласа илнӗ, унӑн кулакан тутисене хӑйӗн тутисемпе хупланӑ.

На одной из прогулок, когда она, хохоча, с трудом выбиралась из сугроба, Анохин помог ей встать на лыжи и вдруг обнял ее, раскрасневшуюся, усталую, и закрыл губами смеющийся рот.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анохин вӑрӑм та пушӑ коридора куҫ хӳрипе пӑхса илнӗ.

Анохин мельком оглянулся по сторонам длинного пустого коридора.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех