Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаваслӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хаваслӑн (тĕпĕ: хаваслӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, кайрӗ те халӑх! — пиҫиххи вӗҫӗпе вылянӑ май хальхинче хаваслӑн кулса илчӗ Кудинов, майӗпенех кӑмӑлӗпе ҫемҫелсе.

— Ну и народишко пошел! — уже весело улыбался Кудинов, играя пояском, добрея с каждой минутой.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Чим, чим, ҫӗр пиҫет! Чим, чим, ҫӗр пиҫет!» — хаваслӑн чӗвӗлтетрӗ кӑсӑя ҫав ӑшӑ ҫанталӑклӑ кун; сивӗтес умӗн вара — Григорий пӗлет ӑна — сасси улшӑнать: кӑсӑя хӑвӑрт-хӑвӑрт тӑрӑлтатса канаш парать, вӑл чийлетни вара: «Ҫӗлӗк тӑхӑн, чим! Ҫӗлӗк тӑхӑн, чим!» тенӗ майлӑ янӑраса илтӗнет.

«Точи-плуг! Точи-плуг!» — радостно выговаривала синичка в этот ростепельный день, а к морозу — знал Григорий — менялся ее голос: скороговоркой синица советовала, и получалось также похоже: «Обувай-чирики! Обувай-чирики!»

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем вичкӗннӗн шӑхӑрни казаксен кӑмӑлне ҫӗклентерчӗ, пуля вӗҫнӗ сасӑсем хаваслӑн та ҫинҫен янӑраса тӑчӗҫ.

Живой их звук бодрил, был весел и тонок.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун тӗлӗнче, хаваслӑн чӗтренсе, шурӑмпуҫ шевли йӑлкӑшать, хурарах кӑвак пӗлӗтӗн ҫав тери тарӑн авӑрӗнче вара тӗпӗ курӑнса кайнӑ пек пулчӗ: чӑн тӳпере илӗм-тилӗм чухнехи тӗтреллӗ шупка сенкер ҫутӑ вылярӗ, хӗррисенчен сӳнсе пыракан сапаланчӑк ҫӑлтӑрсем мӗлтлетсе чӗтренчӗҫ.

Над ним отрадно и трепетно сияла утренняя зарница, и в глубочайшем провале иссиня-черного неба, как в Дону на перекате, будто показалось дно: предрассветная дымчатая лазурь в зените, гаснущая звездная россыпь по краям.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеецсем хаваслӑн калаҫкаласа сывлӑх сунчӗҫ; патрон хутаҫҫисене, яппунсен сӑран патронташӗсене салтса хучӗҫ; шинелӗсене, ваткӑ пиншакӗсемпе ҫӗлӗкӗсене кравать ҫине купаларӗҫ.

Красноармейцы весело здоровались, снимали подсумки, кожаные японские патронташи, на кровать в кучу валили шинели, ватные теплушки, шапки.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Евгений сасси, именнине пытарса, темле ҫӑмӑлттайла хаваслӑн чӳхенсе тухрӗ.

Голос Евгения, прикрывая смущение, звучал наигранно-весело.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Малтан мӗн шухӑшланӑ эсӗ, савнӑ тусӑм Степа? — куҫҫулӗсене хаваслӑн ҫутӑлтарса чӗтрекен сасӑпа калаҫма пуҫларӗ те Аксинья, кӑмака сакки патӗнчен уйрӑлса, сӗтел патнелле тӳррӗн утса пычӗ.

— Об чем же ты раньше думал, милый друг Степа? — с веселыми слезами, с дрожью заговорила Аксинья и оторвалась от лежанки, в упор подошла к столу.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсир ӑҫтан килсе лекрӗр, Степан Андреич? — хаваслӑн тӗпчерӗ Мишка.

— Откель же вы взялись, Степан Андреич? — радостно допытывался Мишка.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун ҫывӑхӗнчех хӗрарӑмсем ҫинчен, юрату ҫинчен, кашни ҫын чун-чӗринчех мӗн чухлӗ те пулин чӑлханса юлнӑ пысӑк е пӗчӗк савӑнӑҫ ҫинчен хаваслӑн та тунсӑхлӑн калаҫрӗҫ.

Неподалеку от него и весело и грустно говорили о женщинах, о любви, о больших и малых радостях, что вплетала в сердце каждая каждому.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петро, хӗпӗртенине ним пытармасӑр, хаваслӑн кулса илчӗ:

Петро, не скрывая своей обрадованности, усмехнулся:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хумханса ӳкнӗскер, чылайччен тӗлӗрсе каяймарӗ вӑл, пӗр вӗҫӗм чӗлӗм туртрӗ, хытӑ тӳшек ҫинче йӑшаланчӗ, хаваслӑн хашлата-хашлата сывларӗ.

Взволнованный, он долго не мог уснуть, курил, ворочался на жестковатом тюфяке, радостно вздыхал.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тимлесе те хаваслӑн пӑхса ҫаврӑнчӗ Григорий картишне.

Григорий внимательно и обрадованно оглядывал баз.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Каймакпа икерчӗ ҫиетпӗр ҫӑварни тӗлне! — хаваслӑн кӑшкӑрчӗ Петро, пӑрӑва урипе тӗртсе.

— К масленой блины с каймаком будем исть! — весело крякнул Петро, пихая телка ногой.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Крыльцара шурӑ тутӑр мӗлтлетни тата, хура куҫӗсене хаваслӑн ҫутӑлтарса, Дуняшка кулни курӑнса кайрӗ.

С крыльца мелькнули беленький платок и смеющееся, блестящее черными глазами лицо Дуняшки.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эсрел тулласа кайманскер!.. — хаваслӑн пӑшӑлтатрӗ Христоня.

Язви его в почки!.. — восторженно шептал Христоня.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чыхса тултарнӑ пек хӗсӗнсе тӑнӑ казаксем, хӑйсенчен чылай ҫӳллӗ Христоня ҫине шиклӗн те хисеплӗн пӑхса, хаваслӑн шӑл йӗрсе кулчӗҫ.

Казаки, стоявшие тесным гуртом, заулыбались, с невольным почтением разглядывая Христоню, бывшего на голову выше всех.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук, хӑйне такам ӗнсе чикки тыттарса янӑ пек, пуҫне пӗшкӗртсе, хаваслӑн шӳтлесе каларӗ:

Бунчук нагнул голову, будто под ударом, — сказал с пафосной шутливостью:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Платформа ҫинче жандарм тата тем пирки хаваслӑн йӑлкӑшса кулакан икӗ ҫамрӑк хӗр йӑкӑртатса ҫӳреҫҫӗ.

На платформе прохаживались жандарм и две молоденькие, чему-то смеявшиеся девушки.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ҫакӑ-и-ха вӑл казаксене сутса пурӑннӑ? — хаваслӑн ыйтрӗ шатра питлӗ матрос-черноморец, япони винтовкипе маузер ҫакса янӑскер.

— Этот самый предавал казаков? — весело спросил вооруженный маузером и японской винтовкой щербатый матрос-черноморец.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нӳрӗ сывлӑша тата пӗлтӗрхи ҫулҫӑсен сӳрӗкленес енне кайнӑ йывӑр шӑршине туйса, лашасем хаваслӑн тулхӑрса илчӗҫ те уҫӑрах утӑпа малалла кайрӗҫ.

И лошади, почуяв сырость и вянущий, острый и тоскливый запах прошлогодней листвы, зафыркали, пошли веселей.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех