Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асанне сăмах пирĕн базăра пур.
асанне (тĕпĕ: асанне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӑнукӑм, Хушка Пуҫ мӗншӗн кӑмӑлсӑрланнине пӗлетӗн-и? — ыйтрӗ асанне.

— Внучек, знаешь, почему баран недоволен? — опять спрашивает бабушка.

Шутлав такмакӗ // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 56,58,60 с.

Асанне таврӑнчӗ.

Тут, наконец, пришла бабуля.

Шутлав такмакӗ // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 56,58,60 с.

Эх, асанне хушнӑ ӗҫе пурнӑҫлаймарӑм-ҫке!..

Ой! я же не смог выполнить важное поручение.

Шутлав такмакӗ // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 56,58,60 с.

Асанне ял хыҫӗнчи ҫарана кайма тухрӗ те: — Костя, кӗтӳ килсен сурӑхсене картана кӗртсе хуп. Асту, шутлама ан ман. Вун пӗрӗн вӗсем. Эпӗ пӑру патне каятӑп-ха, — терӗ.

Собралась бабушка пойти за телёнком и попросила: — Костя, когда придёт стадо, загони наших овец в хлев. Их всего одиннадцать. Не забудь сосчитать.

Шутлав такмакӗ // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 56,58,60 с.

Утсан-утсан, асанне каланӑ пек, хамӑр ял хапхинчен кӗрех кайрӑм хайхи!

Шёл-шёл, и вдруг, как говорила бабушка, оказался на околице родной деревни!

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

«Этем кӑмӑлӗ уттинчен паллӑ, — тет ман асанне.

«Характер всегда можно узнать по походке, — говорит моя бабушка.

Ҫӗрле ҫутатакан ҫеҫкесем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 116–118 с.

«Йӑлӑнатӑп сана, Ленук, вилнӗ мӑн асанне ячӗпе тилмӗретӗп: килнӗ ҫулпа таврӑн киле!

«Прошу тебя, Ленка, взываю именем покойной прабабушки: возвращайся домой той же дорогой, по которой пришла!

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Ҫилленнипе ҫил армань лартаймӑн тет ҫав асанне

Не зря бабушка говорит, что от обиды мельницу не построишь…

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Асанне Турӑпа пӑшӑлтатса калаҫнисене аса илетӗп.

Я вспомнил, как бабушка шепталась с Богом.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Асанне валли пӗр-иккӗшне кӗсьене чиксе кайма пулӗ-и…

Может, удастся засунуть в карман пару штук для бабушки…

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

…Эп вӑраннӑ тӗле асанне ҫумра ҫукчӗ.

Когда проснулся, бабушки рядом не было.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

— Ҫапла пуль, ҫапла пуль, ачам, — килӗшет асанне.

— Верно, сынок, так оно и есть, так и есть, — соглашается бабушка.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Асанне пӗр хушӑ ним те чӗнмерӗ.

Какое-то время бабушка молчит.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Асанне, хӑҫан ҫӑтмаха ҫитсе килӗпӗр? — персе яратӑп кӑнтӑрлахи сасӑпа.

— Бабушка, когда мы с тобой сходим в рай? — срывается у меня с губ в обеденное время.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Чаршав хыҫӗнчен унӑн пӑшӑлтатӑвӗ мана аван илтӗнет: кӗлӗ тӑвать асанне.

За занавеской я хорошо слышу её шёпот: бабушка молится.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

— Вырӑн ӑшӑтса хур, — терӗ асанне яланхи пекех мамӑк аллипе пуҫран шӑлса.

— Согрей постель, — сказала бабушка, по обыкновению погладив мою голову мягкими, словно пух, руками.

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

— Килӗр-килӗр, — йыхӑрать асанне ыттисене те, — ӗҫлеме вӑтанман пулсан кучченеҫ илме те хӑюсӑрланса ан тӑрӑр.

— Идите, идите, — зовет бабушка остальных, — работать не стеснялись, не робейте и награду получить.

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

Качака хурӑм тӑрринчен татса пымарӑн, пиҫенсене те кӑк тымарӗ таранччен тӑпӑлтартӑн, — ӑна ҫурӑмӗнчен лӑпканӑ май такмаклать ман ытарайми асанне.

Не верхушки щипала, как коза, а даже колючие сорняки выпалывала с корнем, — ласково приговаривает моя несравненная бабушка, поглаживая ее за плечи.

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

— Кил-ха, маттурӑм, — хӑй патне кӑчӑк туртать асанне пуринчен те харсӑртарах ӗҫленӗ Ленука.

— Иди сюда, деточка, — бабушка подозвала к себе Ленку, которая работала лучше всех.

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

Кӗсьем ырлӑхӗ вӗҫсӗр-хӗрсӗр, — ытарлӑн йӑлкӑшать асанне.

Для вас мой карман всегда полон, — лукаво улыбается бабушка.

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех