Шырав

[+] хушма опцисем

Шырав ĕçĕ:

унта сăмах пирĕн базăра пур.

унта (тĕпĕ: унт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Чей ӗҫес тетӗр пулсан, ав унта шӑрпӑк пур, керосинка патӗнче.
Если хотите чайку, спички вон там, у керосинки.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Кам унта? — ыйтрӗ шалтан халиччен хам пӗлмен ют сас.
— Кто там? — спрашивает незнакомый голос.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ ак Хӗрлӗ хапха патнелле хӑпармалла, унтан сулахаялла тытмалла, вара Садовой-Земляной текен сарлака урам тӑрӑх Курск вокзалӗ тата Воронцово Поле патӗнчен иртмелле, Яуза хӗррине анмалла, унта Ҫӳлӗ кӗпер пулать.
Сейчас надо подняться к Красным воротам, потом повернуть налево и по широкой Садово-Земляной улице пройти мимо Курского вокзала, Воронцова Поля, а потом спуститься к Яузе, там будет высокий мост.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ав унта, урам кӗтессинче, икӗ тӗксӗм мӗлке хускалса илчӗҫ, ывӑҫпа хупланӑ шӑрпӑк пӗр самантлӑха ҫуталса кайрӗ, лаптак штык вӗҫӗнче вылянчӗ.
Вон на углу там зашевелились две темные тени, и на мгновение вспыхнула прикрытая сверху ладонью спичка и отразилась в плоском лезвии штыка.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Кам унта? — ыйтрӗ старик.
— Это там кто? — спросил сверху старичок.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл-ку пулас пек туйӑнмасть: ҫӳлӗ кунчаллӑ калушсем мирлӗ сӑнлӑ, штатски, ҫар ҫынни ун пеккине тӑхӑнмасть, Анчах ку чухне пӗлсех пӗтереймӗн: такам-ха унта, вӗсен ҫийӗнче?..
Боты имели очень мирный, штатский вид, совсем не военного образца, Но все-таки кто их знает, что там над ними дальше…

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Юрӗ, мӗн пулӗ унта, — ырӑ кӑмӑлпа килӗшрӗ вӑл, манӑн ӗнентерӗве каялла тавӑрса.
— Ладно, попробую, — добродушно согласился он, возвращая удостоверение.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Барьерӑн вӑта ҫӗрӗнче пӗчӗк хушӑк хӑварнӑ, унта ҫар ҫыннисем тӑраҫҫӗ.
Только в середине барьера был оставлен узкий проход, и там стояли военные.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Аппа, эсир ан хӑвалӑр ҫеҫ… ҫитем кӑна, вара унта — епле май апла…
— Тетенька, вы только не сгоняйте… я доеду, а уж там как-нибудь…

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ман унта аттепе анне.
Там у меня отец с матерью.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫар эшелонӗсем патне — ҫывӑха та ан пыр, унта автоматчиксем, винтовка тытнӑ тӑлӑплӑ часовойсем юнасах тӑраҫҫӗ.
Воинские эшелоны с автоматчиками, с часовыми в тулупах, с винтовками были недоступны — к ним и близко не подпускали никого.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Утсе-е-ем ҫине! — унта та кунта янӑра пуҫларӗ.
По ко-о-ням! — разноголосо запели там и здесь вдоль путей.