Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуп сăмах пирĕн базăра пур.
пуп (тĕпĕ: пуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Василий пуп куҫӗсене тӑватӑ ача ҫине тӗллерӗ.

Глазки отца Василия сосредоточились на четырех фигурках.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эсир ларӑр, — хӗрачасен еннелле аллине сулчӗ пуп.

— Вы садитесь, — махнул поп в сторону девочек.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Филофей ӑна хирӗҫ ним те шарламарӗ, — чӑнах та — Филофей ятне илтни ытла ырах мар, ҫавӑн пек ятшӑн, чӑннипе каласан, уншӑн пуп айӑплӑ пулсан та, ҫынна ӳпкелеме пулать, мӗншӗн тесен тӗне кӗртнӗ чухне ӑна ҫителӗклех кӑнӑҫтарман та мӗн тӑвас-ха тесе, тавҫӑрса илнӗ пек пулса, Филофей ним те каламарӗ.

Филофей ничего ему не возразил, как бы сознавая, что называться Филофеем, точно, не совсем ловко и что за такое имя даже упрекать можно человека, хотя, собственно, виноват тут поп, которого при крещении не ублаготворили как следует.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Пӗркун мана Алексей атте, пуп, ҫылӑх каҫарттарнӑ чух калать: сана ыйтса тӗпчеме те кирлӗ мар, сан пурнӑҫупа ҫылӑха кӗме май пур-им тет.

Намеднись отец Алексей, священник, стал меня причащать, да и говорит: «Тебя, мол, исповедовать нечего: разве ты в твоем состоянии согрешить можешь?»

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Ку ытла та пинет пулса иртнипе анкӑ-минкӗленсе кайнӑ пуп, куҫне хӑвӑрт мӑчлаттарса, Мишка ҫинелле кӑнн! пӑхрӗ.

Ошалевший от неожиданности поп, часто моргая, уставился на Мишку.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйӗн ҫемҫешке кӑмӑлӗшӗн намӑсланнӑ тата хӑйне хӑй тарӑхнӑ пирки вӑл чиркӳре тӑршшӗпех сӑмах чӗнмесӗр тӑнӑччӗ, анчах хальхинче усал ӑслӑ пуп ҫине куҫне хаяррӑн чалӑштарса пӑхрӗ те, Дуняшка ан илттӗр тесе, пӑшӑлтатса хуравларӗ:

Он молчал в церкви все время, стыдясь своей бесхарактерности и негодуя на себя, но тут яростно скосился на злопамятного попа, шепотом, чтобы не слышала Дуняшка, ответил:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӗрле Виссарион пуп вӗсене пушӑ чиркӳре венчет турӗ.

Ночью поп Виссарион потихоньку окрутил их в пустой церкви.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ пуп та, философ та мар, анчах, ман шутпа, урӑхла каласан, хам ӑнланнӑ тӑрӑх, кашни ҫыннӑнах шӑпа пулма тивӗҫ.

Я не поп и не философ, но, по моему то есть разумению, у каждого человека должна быгь судьба.

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Анчах хӑратса калани хӑй ӗҫне турӗ-турех: тепӗр ҫур сехетрен пуп патӗнчен ятарласа янӑ посыльнӑй Виссарион атте чиркӳ ҫыннисемпе пӗрле кӗҫех килесси ҫинчен пӗлтерсе кайрӗ.

Однако угроза возымела действие: через полчаса пришел от попа посыльный, передал, что отец Виссарион с причтом сейчас придет.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич пуп патӗнчен сывпуллашмасӑрах тухрӗ, тарӑхнипе пӳрт алӑкне те хытах шалтлаттарса хупса хӑварчӗ.

Пантелей Прокофьевич вышел из поповского дома не попрощавшись и даже дверью вгорячах хлопнул.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Благочиннӑйне чухса кӑтартаҫҫӗ те — инкекне кӗтсех тӑр вара, — чӑхӑмӑҫланчӗ пуп.

Донесут благочинному — и беды мне не миновать, заупрямился поп.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах шыва сиксе вилес умӗн ҫапла кӑшкӑрса хӑварни Дарья ҫакна тума унчченех, малтанах хатӗрленнине куҫкӗрет кӑтартса пачӗ, ҫавӑнпа та Виссарион пуп, кун ҫинчен пӗлсен, хӑйне хӑй вӗлерекеншӗн турра кӗлтуса юрлама шат та пат килӗшмерӗ.

Но, узнав про этот предсмертный возглас, явно указывавший на то, что Дарья намеренно лишила себя жизни, поп Виссарион решительно заявил, что самоубийцу отпевать не будет.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ку таврара аравасӑр хӑюллӑ большевик шутланнӑ, ӗҫне кура — персе пӑрахмалла пулнӑ ӗнтӗ, анчах ашшӗ лайӑх пуп, пурте хисеплекенскер; ҫавна пула ҫеҫ суд пачӑшкӑ ывӑлне ҫирӗм хут чӗр хулӑпа ҫаптарнипех каҫарма йышӑннӑ.

Рьяным слыл большевиком, по делу — расстрелять бы, но отец — хороший поп, всеми уважаемый, решили на суде всыпать поповскому сыну десятка два розог.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗлетӗп ӗнтӗ, пуп патне венчете каймастӑн, туй тума та кӑмӑлу ҫук, ҫавах та аҫу-аннӳ пилӗсӗр юрамасть.

Знаю, у попа венчаться не будешь, свадьбу справлять тоже не желаешь, а все ж таки без родительского благословения нельзя.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Умран пӑхма — салтак пек, хыҫалтан — мур пӗлет-и: те пуп, те шуйттан…

— Спереду — солдат, а сзаду — не то поп, не то черт его знает что…

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Иван пуп команда парать.

Поп Иван подает команду.

Хир, аслӑ хир // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Вӑл, яланхи пекех, тӑлӑп ҫинчен пуп ризине уртса янӑ.

Он, по привычке, в поповской ризе поверх тулупа.

Хир, аслӑ хир // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Унпа юнашар, пӗр картлашка аяларах, тӑлӑп ҫинчен ряса тӑхӑнса янӑскер, аллине ҫурта тытса, Иван пуп хытнӑ пек тӑрать.

Рядом, ступенькой ниже, в поповской рясе поверх тулупа, свечкой застыл священник Иван.

Сенкер инҫет // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ямшӑк хӑй ҫине пуп тумтирӗ евӗр армяк тӑхӑнса янӑ.

Качался на высоких козлах извозчик, принаряженный в синий, наподобие поповского, армяк.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мӗн эсӗ ҫав териех халтан тухатӑн? — пумилкке хыҫҫӑн хавхалантарма пуҫларӗ ӑна Виссарион пуп.

Чтой-то ты так уж отчаялся? — после поминок бодрил его поп Виссарион.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех