Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытман (тĕпĕ: тытма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах лавҫисем ӑна уяса чипер тытман.

Однако возчики не поцеремонились с ней.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

1979 ҫулта Шупашкарти художество училищинчен вӗренсе тухнӑ хыҫҫӑн 26 ҫул хушши вӑл алла киҫтӗк тытман.

После окончания в 1979 году Чебоксарского художественного училища в течение 26 лет он не прикасался к краскам.

Владимир Ларевӑн куравӗ уҫӑлӗ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/30402.html

Калас пулать, ку ялта партизансем нихҫан та пулман, ял ҫыннисем те партизансемпе пачах ҫыхӑну тытман.

Надо сказать, что партизаны в этой деревне никогда не бывали и жители ее вообще с партизанами связаны не были.

Хӑвӑрт тавӑрни // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Галилей те Коперник вӗрентӗвне тӗрӗс тенӗ, анчах ӑна Бруно шӑпи хӑратнӑ, ҫавӑнпа вӑл Коперникӑн тӗнче системине тӳрех хӳтӗлеме шут тытман.

Галилей считал учение Коперника правильным, но его испугала судьба Бруно, и он не сразу решился выступить на защиту Коперниковой системы мира.

Галилео Галилей тата унӑн тӗлӗнмелле ӗҫӗсем // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Ҫапла вара Португали ҫынни Магеллан инҫете ишсе ҫӳреме янӑ Испани экспедицийӗн начальникӗ пулса тӑнӑ, унран малтан пӗр ҫын та ҫавӑн пек инҫе ҫула тухма шут тытман.

Вот почему португалец Магеллан оказался начальником испанской экспедиции, отправленной в такое далекое плавание, какого до той поры не предпринимал ни один человек.

Тӗнче тавра пӗрремӗш хут ҫаврӑнни // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Ку вырӑнсем вӑрманлӑ вырӑнта пулнипе нимӗҫсем кунта гарнизон тавраш тытман, хӑшпӗр чухне пыркаласа кайнӑ, мӗншӗн тесен сӗм вӑрманти сукмаксем тӑрӑх сулланса ҫӳреме вӗсем шикленнӗ.

Фашисты знали, что места эти глухие, гарнизона здесь не держали и наезжали редко, так как побаивались ездить лесными дорогами.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл хӑйӗн арӑмӗпе пӗрле типтерлӗ те тӑп-тӑп пӗчӗк ҫуртра пурӑннӑ, тарҫӑсем нумаях тытман, хӑйӗн ҫыннисене вырӑсла тӑхӑнтарнӑ, вӗсене работниксем тесе чӗннӗ.

Жил он один с своей женой в уютном, опрятном домике, прислугу держал небольшую, одевал людей своих по-русски и называл работниками.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Чӑнах та ӗнтӗ: Валетка хӑй ҫав тери ырхан пулнипе иртен-ҫӳрене те тӗлӗнтернӗ, анчах та вӑл нумай, питӗ нумай пурӑнчӗ; хӑй питӗ япӑх пурӑннӑ пулин те, пӗрре те ҫухалса курман, хӑйӗн хуҫине пӑрахса кайма та шут тытман.

И действительно: хотя Валетка поражал даже равнодушного прохожего своей чрезмерной худобой, но жил, и долго жил; даже, несмотря на свое бедственное положенье, ни разу не пропадал и не изъявлял желанья покинуть своего хозяина.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Ленька хӑйӗн тахҫантанпах тытман аттисене тӑхӑнса ячӗ.

Ленька натянул давно неодеванные сапоги.

X сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Питӗ хурланнӑ куншӑн тыткӑна лекнӗ мӗскӗн ҫынсем; вӗсем ҫакна пӗлсе тӑнӑ: хамӑр ҫын тӗне сутса пусмӑрҫӑсем патне ҫыпҫӑнсан, ун аллинче пурӑнма тепӗр Христос тӗнне тытман ҫын аллинче пурӑнассинчен те йывӑртарах; ку ҫапла пулса тӑнӑ та.

Много опечалились оттого бедные невольники, ибо знали, что если свой продаст веру и пристанет к угнетателям, то тяжелей и горше быть под его рукой, чем под всяким другим нехристом; так и сбылось.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Эпир пост та тытман, христиан тӗнӗн ытти йӑлине те пурӑнӑҫламан: ӗҫсӗр ҫын мӗнле ӗҫмесӗр пурӑнтӑр-ха?

Ни поста, ни другого христианского воздержанья не было: как же может статься, чтобы на безделье не напился человек?

VII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Мӗн, православи тӗнне тытман ылханлӑ ҫынсем вырӑс ҫӗрӗ ҫинче ҫапла асап кӑтартнине чӑтса тӑратпӑр-и?

Как! чтобы попустить такие мучения на Русской земле от проклятых недоверков!

IV // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Никам та нимӗн те туянман, хӑй патӗнче нимӗн те тытман; пурте курень атаманӗн аллинче пулнӑ, ҫавӑнпа та ӑна батько ятне панӑ.

Никто ничем не заводился и не держал у себя; все было на руках у куренного атамана, который за это обыкновенно носил название батька.

III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

— Нумайранпа алла пӑшал тытман ӗнтӗ, — кулкаларӗ старик, — Япун вӑрҫиренпех.

— Давно уж в руках ружья не держал, — улыбнулся сдержанно старик, — с японской… — и крякнул.

Мосолик ҫаранӗсем // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Хамӑр ялта тата ытти ялсенче эсӗ кашни ҫулах вӑтӑр тарҫӑран кая тытман

В нашей деревне и в других деревнях нанимал ты в год самое меньшее тридцать человек…

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

И-и-и, тытман упа тирне сӗвессипех эс.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эсир халь аскӑнчӑка, циника, паразита… тата хӑйӗн племянникӗсене ҫаратса та нимӗнле ответ тытман ҫынна хӗнерӗр…

Вы побили развратника, циника, паразита… и человека, который, ограбив своих племянников, остался безнаказанным.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Анчах эпӗ хуҫа кашӑкне илмен… алла та тытман

— Но я хозяйскую ложку не брала… и в руки не взяла…

Карп ҫӑханпа Вӑрӑ-чана // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Шкулта тетрадьсемпе кӗнекесене таса тытман ачасене хытӑ питлетчӗҫ.

В школе была объявлена война грязным тетрадям и книгам.

4. Шкула ҫӳреме тытӑнатӑп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Алӑран тытман, анчах ятӑрсене пӗлеп.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш чӗлхи мӗншӗн пӗтме тытӑнни пирки пуҫланӑ калаҫӑва малалла тӑсса // Константин Малышев. http://suvargazeta.ru/news/cn-khyparsem/ ... alla-tassa

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех