Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗленчине (тĕпĕ: кӗленче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫурмаллашнӑ четвӗрт кӗленчине тӗпсакайӗнчен илсе тухсан вара, хӑнасем апатланса пӗтерессе кӗтсе тӑмасӑрах, мунчана тухса уттарчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Аптӑранӑ енне виҫӗ уйӑх каялла пуҫланӑ эрех кӗленчине те алла тытса пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

Юрий // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Верук аппа хӗвӗнчен эрех кӗленчине кӑларса сӗтел ҫине лартрӗ.

Тетя Вера вынула из-за пазухи бутылку с водкой и поставила ее на стол.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Эпӗ нимӗҫе ҫак парнешӗн мӗнпе тав тумаллине те пӗлмерӗм, вара арча айне кӗрсе кайрӑм та духи кӗленчине туртса кӑлартӑм.

Я не знал, чем отблагодарить немца за подарок, полез под сундук и достал пузырек с духами.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ каҫхинех хатӗрлесе хунӑ виҫӗ духи кӗленчине шыв тултартӑм, чӳречерен тухрӑм та акаци улӑхрӑм.

Я наполнил колодезной водой три пузырька, вылез в окно и взобрался по стволу акации на крышу, чтобы делать из цветов духи.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл васкамасӑр эрех кӗленчине уҫнӑ, икӗ черкке тултарнӑ та, шаккаса ӗҫме сӗннӗ.

Он не спеша открыл бутылку, налил две рюмки и предложил чокнуться.

II // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Кӑшт тӑчӗ, шухӑша кайрӗ, унтан хут татӑкӗ туртса кӑларчӗ, чернил кӗленчине хай патне шутарчӗ, перине пусса илчӗ, вара ерипен, тӑрӑшса ҫырма тытӑнчӗ.

Еще постояла, подумала, достала лоскуток бумаги, пододвинула скляночку чернил, обмакнула перо, стала писать медленно и старательно выводя буквы.

XII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӑл хӑйӗн кӗленчине пӗтӗмпех пушатрӗ, ӑна матрац айне персе чикрӗ, пысӑк кӗленчине лӑкарӗ.

Он опорожнил всю склянку, засунул ее под матрац и тщательно взболтал бутылку.

ХL сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӑл ячӗ те ячӗ, кӗленчине самай тайӑлтарчӗ.

Он лил и лил, все круче поднимая дно склянки.

ХL сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Мальцман ӗнтӗ аптекӑри пӗчӗк кӗленчине хатӗрленсех тытрӗ.

Мальцман держал уже наготове аптечную склянку

ХL сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Сестра бинтсене, йод кӗленчине саквояжа майлаштарса хума тытӑнчӗ, врач аллисене ҫума кайрӗ.

Сестра стала складывать в саквояж бинты, флакон с йодом, а врач пошёл мыть руки.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Таҫтан кушак сиксе ӳкнӗ те сӗтел ҫинчи чернил кӗленчине тӳнтерсе янӑ.

Это откуда-то спрыгнула кошка и опрокинула на столе чернильницу.

XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Фома шампански кӗленчине ярса тытнӑ та сывлӑшалла ҫӗклесе илнӗ.

Фома схватил бутылку из-под шампанского и взмахнул ею в воздухе.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тарас, пӳлӗм тӑрӑх утса ҫӳресе, кӗмӗллӗ горка патне чарӑна-чарӑна тӑнӑ, шӑхӑркаланӑ, пӳрнисемпе горка кӗленчине шаклаттаркаланӑ, куҫӗсене хӗскелесе, япаласене сӑнанӑ.

Тарас, расхаживая по комнате, останавливался пред горками с серебром, посвистывал, щелкал пальцами по стеклу и рассматривал вещи, прищуривая глаза.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫутти кӗленчине, уҫамах тенӗскерне, шкапа каялла кайса лартрӗ..

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Топтыгинӑн йытӑсем кӳлнӗ урапа ҫине ларса, манӑн алӑран сӗт кӗленчине илсе хӑйӗн витине тухса каймалли ҫеҫ юлчӗ.

Топтыгин должен был сесть в коляску, взять из моих рук бутылку с молоком, уехать на собаках на конюшню.

Топтыгин аллинче // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Ручкипе чернил кӗленчине пуҫса илет.

Окунает ручку в чернила.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Лешӗ чернил кӗленчине вырнаҫтарса лартрӗ, пеналӗнчен вӗр-ҫӗнӗ пероллӑ ручка кӑларчӗ, ҫырма хатӗрленсе ларчӗ.

А та установила чернильницу, достала из пенала ручку с новеньким пером и приготовилась писать.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ун патне тутӑрпа чӗркенӗ духи кӗленчине икӗ аллипе те ҫирӗппӗн тытса лартнӑ хӗрарӑм пычӗ.

К нему подошла женщина, крепко державшая обеими руками флакон духов, завернутый в белый платочек.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ача, тен, саспаллисен кӗнекине те вулама вӗренеймен пулӗ, — вӑл часах чернил кӗленчине ярса тытать…

Ребёнок, может, ещё букваря не освоил — она сразу за чернильницу хватается…

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех