Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗр вӑрланӑ тенӗ хыпар ҫук.

И что девку украли — никто не слыхал.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хӑта килте ҫук-им? — шанмасӑр тенӗ пек, енчен енне пӑхкаласа ыйтрӗ вӑл тӑвӑлса тухан сасӑпа.

Помолчав, спросил: — А дяди Элендея нету? — и посмотрел по сторонам, словно не веря.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар тӑван ялне ҫӑварни ыран тенӗ чух таврӑнмаллаччӗ.

В деревню Тухтар должен был вернуться за день до начала масленицы.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑкӑр ҫук тенӗ пулсан, йыснӑшӗ, шет, панӑ та пулӗччӗ, — ыйтма хӑймарӗ, йӑлӑнса ҫӳренӗ пек пулать, ун пеккине юратмасть вӑл.

И, разумеется, если бы он сказал, что у него кончился хлеб, Шерккей наверняка дал бы ему, но не осмеливался просить, кланяться, да и не любил этого.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑра куҫ харшийӗ чӗтренкелесе мӗлтлетет, тути хӑрах енчен канӑҫсӑр туртӑна-туртӑна кӗрет, хӑй ҫаплах калас тенӗ сӑмахне уҫса калаймасӑр аптраса тӑрать.

Густые брови его нервно подрагивали, губы передергивались, но он еще продолжал сдерживать себя.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑнкӑрав сасси вӗҫӗмсӗр тенӗ пек пӗр евӗр чӑнкӑртатакан пулнӑччӗ, каҫ тӗлне сайралчӗ.

Безудержно звеневшие днем колокольца поутихли, а к ночи замолкли вовсе.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗмӗрне пӗрре тенӗ пек, сӗтел хушшинче пӗрле пулса шӑкӑл-шӑкӑл калаҫса ларнине мӗн ҫиттӗр?

Чего стоит раз в жизни посидеть с именитыми людьми и поговорить по душам?

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хамӑр тенӗ ҫынна ӳлӗмрен те пулӑшмалла пултӑрччӗ ҫав.

Свой своему и в будущем помогать должен.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ иксӗмӗр епле килӗштерсе пурӑнатпӑр, пӗр ҫӑвартан сурса тенӗ пек…

Вон как славно прожили жизнь-то, ровно из одного рта ели-пили…

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗрлӗ сасӑллӑ шӑнкӑравсем, пӗрлешсе тенӗ пек, янӑраҫҫӗ те, хӑшӗн сасси лайӑхраххине те уйӑрса илме ҫук.

Звенят разноголосые бубенцы, звон колокольцев сливается в единый перезвон, и какой из них самый красивый по звучанию, различить невозможно.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эрне иртсен ҫеҫ Сайте, чунне хӗнесе тенӗ пек, хӑй тӗллӗн ҫӳрекен пулчӗ.

Спустя неделю Сайде поднялась, стала потихоньку двигаться, но боль не утихала — будто кто избил ее изнутри…

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫапла тетпӗр ҫав та, — ирӗксӗртен тенӗ пек каласа хучӗ Шерккей.

— Да, оно неплохо было бы, — неохотно согласился Шерккей.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ахаль, кӗллине-мӗнне тумалла марччӗ пуль, ҫурт кӗллине? — тем манса хӑварас марччӗ тенӗ пек хыпаланса ӳкрӗ Шерккей.

— А моленье-то разве не станем совершать? — вдруг спохватился Шерккей, будто позабыл что-то очень важное.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ҫӳллӗ ҫын, урисем тӑсмака, утасса талпӑнса утать, вӑрӑм аллисене ҫурма авӑнчӑкрах тытать — халь-халь мӗнле те пулин шатраллӑ ҫамкине лаппипе тенӗ пек куҫ харши пуснӑ та, арпалӑхран тинкерсе пӑхнӑ пек хура куҫӗ ҫеҫ йӑлтӑртатса пӑхать.

Высокий, длинноногий, он ходит тем не менее очень стремительно; длинные, как плети, руки всегда полусогнуты; но самое примечательное в нем — это брови, разросшиеся чуть ли не по всему низкому лбу: из-под них его черные глаза выглядывают как из-под навеса.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрӑм Сантӑр хӑй тенӗ ҫынпа калаҫма тарават иккен, Шерккее вӑл тахҫан палланӑ ҫын пек кӗтсе илчӗ, ыттисене те хӑй патне кӗрсе тухма сӗнчӗ.

Сандор оказался на редкость гостеприимным, встретил Шерккея и остальных как желанных гостей.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

 — Ну, тухса кай тенӗ сана!

— Ну, сказано тебе — уходи!

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Манӑн хам тенӗ ҫыннӑм тахҫанах пур, хам хутӑма ҫичӗ ют кӗрсе хӗрхенессе кӗтместӗп-ха.

Суженый у меня давным-давно есть, и я не нуждаюсь в чужой заботе.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫкӳлӗм, кӗтмен ҫӗртен тенӗ пек, Селиме курӑнса кайрӗ.

А вечером, как снег на голову, к нему прибежала Селиме.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ахаль чухне кун сиктермесӗр тенӗ пек шӑллӗ патне кнлкелесе каяканччӗ, халь акӑ виҫӗ кун та иртрӗ пулас, ҫаплах килмерӗ.

Обычно Шерккей не пропускал и дня, чтобы не навестить брата, а сегодня минуло целых три, братец и носа не кажет.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫамрӑк чух эпӗ хам та ҫапла пуль тенӗ.

В молодости я и сама так думала.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех