Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑмса сăмах пирĕн базăра пур.
сӑмса (тĕпĕ: сӑмса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах хӗрлӗармеецӑн сарлака сӑмса шӑтӑкӗсем сиккелесе илчӗҫ, куҫӗсем Григорий тӑрӑх кураймасӑр шурӗҫ.

Но широкие ноздри красноармейца зашевелились, взгляд непримиримо скользил по Григорию…

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах лешӗ, сӑмса шӑтӑкӗсене саркалантарса, хашӑлтатса та шӑхӑрса сывласа, Григорий умне пырса тӑчӗ.

Но тот уже подошел к Григорию, раздувая ноздри, дыша с сапом и свистом:

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеец сарлака сӑмса шӑтӑкӗсемпе сывлӑша нӑшӑклаттарса ҫӑтрӗ, кӑвак тухиччен хырнӑ тута кӗтессисем аялалла усӑнчӗҫ.

Широкие ноздри красноармейца хватнули воздуха, углы тонких, выбритых досиня губ сползли вниз.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеец, пӑшал кӳпчекӗпе чышса ватнӑ сӑмса ҫунаттисене хускаткаласа, ӗнтӗ хӑюллӑрах каларӗ:

Красноармеец, шевеля ноздрями раздавленного прикладом носа, уже смелее говорил:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Канлӗ пурӑнса курас килчӗ апла? — сӑмса ҫунаттисене ҫилӗллӗн вылянтарса ыйтрӗ Аксинья.

— К тихой жизни поклонило? — яростно двигая ноздрями, спрашивала Аксинья.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр пилӗк минутран Евгений уҫӑ шӑршӑллӑ йӗпе хурлӑхан тӗмӗ хыҫӗнчен тухрӗ, хӳме патне ҫитрӗ те пирускине мӑкӑрлантарнӑ май, чӗркуҫҫисем тӗлне сӗтеклӗ курӑкран симӗс тӗс ҫапнӑ шӑлаварне вӑрахчен сӑмса тутрипе сӑтӑркаласа тӑчӗ.

Через пять минут он вышел из-за куста мокрой пахучей смородины, дошел до прясла и, пыхая папироской, долго тер носовым платком брюки, обзелененные в коленях сочной травой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Попов хӑйӗн хушаматне ним чарӑнса тӑмасӑр хӑвӑрт чарлаттарса ҫырчӗ, йӗпе питне сӑмса тутрипе шӑлса илсе, ура ҫине тӑчӗ.

Попов размашисто, с росчерком начертал свою фамилию, встал, вытирая влажное лицо платком.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑйне сивӗ ҫил ҫупӑрласа ҫӳҫентернӗ пек туять, юнашарах Аннӑна, унӑн йӗпкӗн хура куҫӗсене илемлӗ тутан хӑюллӑ та ҫепӗҫ йӗрӗсене, сӑмса сыппи хӗрринчи вӗтӗ-вӗтӗ кук тӗррисене, ҫамки ҫинчи тарӑн шухӑшлӑ пӗркеленчӗкӗсене курать…

Он как бы ощущал холодный ветер и рядом с собой видел Анну, черные глаза ее, мужественные и нежные линии милого рта, крохотные веснушки у переносья, вдумчивую складку на лбу…

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Урӑм-сурӑм тавлашу хушшинче тахӑшӗ пӗрне ӗнсе чикки тыттарса ячӗ, тахӑшне сӑмса урлӑ янклаттарса юн кӑларчӗҫ, пӗр ҫамрӑк казак куҫӗ айне кӗтмен ҫӗртенех чышкӑ пек мӑкӑль туянса ячӗ.

Кто-то кого-то в пылу споров толкнул, у кого-то кровь из носа вышибли, кто-то из молодых неожиданно разбогател шишкой под глазом.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юха сӑмса эсӗ!

Сопля паршивая!

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Такам сӑмса урлӑ янклаттарса янӑ пек, ура ҫине сиксе тӑчӗ, пукан ҫинче йӑшаланса ларакан Валет патне ыткӑнса пычӗ те, ӗнсе чиккинчен тыттарса ярасшӑн кӗҫӗтсе тӑракан аллине аран-аран чарса, ыррӑн каларӗ:

Он вскочил, как ушибленный, — подойдя в упор к ерзавшему на табурете Валету, с трудом удерживая руку, зудевшую желанием ударить, сказал:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

А эсӗ, Нюрка… — сӑмса ҫунаттисене сиклентерсе арӑмӗ еннелле ҫаврӑнчӗ вӑл, — кайса лар Дорофей мучисем патне.

А ты, Нюрка… — он, шевеля ноздрями, повернулся к жене: — ступай отсель к дяде Дорофею.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эсир мӗн… сӑмса тутри тӗркипех чиксе тухман пулӗ?

Вы-то… или дюжиной носовых платков запаслись?

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унти мӗн пур япаласем Аньӑна аса илтерсе тӑраҫҫӗ: манса хӑварнӑ сӑмса тутри те, салтак подсумокӗ те, пӑхӑр курка та — алли пырса сӗртӗннӗ кашни ӑпӑр-тапӑр япала Анна шӑршине упраса хӑварнӑ.

Там каждый предмет еще дышал присутствием Ани, каждая вещь хранила ее запах: и забытый носовой платок, и солдатский подсумок, и медная кружка — все, к чему прикасались ее руки.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хула майрисене те сӑмса тӑрӑх пӑхтарма пултараҫҫӗ!

Ишо и городским нос утрут!

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ревком суд тӑвать, кашни йӗпе сӑмса мар!..

Ревком судит, а не всякая…

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Малтан унта кайса пӑх эсӗ! — сӑмса ҫунаттисене чӗтрентерсе, пуҫӗпе каялла сулса кӑтартрӗ вал.

Ты вот туда пойди! — дрожа ноздрями, указал он назад.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Хура ҫӗлен! — терӗ ҫурма сасӑпа Иван Алексеевич, сӑмса ҫунаттисене мӗкӗлтеттерсе.

— Гад! — вполголоса сказал Иван Алексеевич и коротко подрожал ноздрями.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӳҫне тирпейлесе пуҫтарма тӗрмекленнӗрен (тутӑр салтмасӑр кансӗр пулчӗ) Аннӑн анса ларакан хӗвел ҫуттинче хӗрелсе курӑнакан сӑмса ҫунаттисем хуллен сиккелесе илчӗҫ.

У нее от напряжения (неловко было управляться с волосами, не скинув платка) чуть шевелились просвеченные низким солнцем розовые ноздри.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Изварин курпун сӑмса ҫунаттине мӗкӗлтеттерсе саркаларӗ те кулса илчӗ, — мӗншӗн тесен большевиксем миршӗн, халех мир тӑвасшӑн тӑрӑшаҫҫӗ.

 — Изварин крутил носом, округляя его, смеялся: — Потому, что большевики стоят за мир, за немедленный мир.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех