Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗт сăмах пирĕн базăра пур.
вӗт (тĕпĕ: вӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗтӗмпех тӗрӗс вӗт ку.

Ведь это всё правда.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пуҫӗ шап-шурӑ вӗт, мӗн хӑтланать!

дожил до седин, а чем занимается.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Урядник, эсӗ ҫапла каларӑн вӗт? — тет унтер урядник Жигина.

Урядник, ведь ты это сказывал? — обращается унтер к уряднику Жигину.

Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.

Ун ҫинчен часрах васкавлӑ ҫыру следователь патне тата судьясем патне ярас пулать вӗт.

Тут, говорю, скорей посылать эстафет господину следователю и судьям-с.

Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.

Тӑрар та, утса тухар вӑрмана витӗрех, вӗҫӗ-хӗрри пурах вӗт унӑн — ҫӗр ҫинче кирек мӗнӗн те вӗҫӗ пур.

Вставайте, пойдем в лес и пройдем его сквозь, ведь имеет же он конец — все на свете имеет конец!

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Ҫуратнӑ аннӳне курмасӑр вилме сана та йывӑр пулмалла вӗт?

И ведь тяжко будет тебе умереть, не взглянув на нее, твою мать?

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Ирӗк пар мана ун ҫине пӑхса илме, тен вӑл часах вилӗ… тен, сана та ыранах вӗлерӗҫ… аннӳ татӑлса йӗрӗ, ҫапла вӗт?

Дай мне посмотреть на него, может, он умрет скоро… и, может, тебя завтра убьют… будет плакать твоя мать о тебе?

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Эсӗ ху та камӑн та пулин ывӑлӗ вӗт, ҫапла мар-и?

Ты ведь тоже чей-нибудь сын, да?

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Санӑн пурпӗрех вилмелле вӗт

Все равно ты умрешь ведь…

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Чӳхетӗн-чӳхетӗн, сурса пӑрахатӑн — шел вӗт!

Полощешь, полощешь, да и выплюнешь — жалко!

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Пурне те кӑларса илместпӗр вӗт.

Мы ведь не все отвинчиваем…

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

Ҫынсене вӗлеретӗн вӗт эсӗ!

Ты людей убил бы!

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

Хуйха сӑмахпа пусарас ҫук — чӑнах вӗт?

Словом горю не поможешь — верно?!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Ваше высокороди, хуйхӑ вӗт!

Вашескородие, горе ведь!

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

— Вӑл ыйткаласа ҫӳретчӗ вӗт! — аса илет токарь.

— А ведь она по миру ходила! — вспоминает он.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Вӗт эпӗ сана тахҫанах пӗлетӗп.

Давно тебя знаю!

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Лайӑхрах лаша пулсан, вӑл та хӑвӑрт илсе ҫитерес ҫук, анчах манӑн, хӑвӑрах куратӑр вӗт-ха, лаша мар вӗт, намӑс!»

Какая лошадь поблагороднее, и та не выедет, а у меня, сами изволите видеть, не лошадь, а срамота!»

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Ачам вӗт-ха эсӗ ман, юнӑм вӗт

Ведь ты мне родное дитя, кровь моя…

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Халӑх мӗн калать сан ҫинчен, хуйхӑм вӗт эсӗ ман!

А что народ про тебя рассказывает, горе ты мое!

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Пӗлнӗ вӗт эпӗ эс парас ҫуккине…

Я и знала, что не дашь…

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех