Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫуллахи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫуллахи кунсем мӗнле пулнинчен килет.

— Смотря по тому, какой выдастся год.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Халӑх тин пухӑнма пуҫланӑ, станиципех сасӑсем илтӗннӗ, кун пек шав ҫуллахи ир, утӑ ҫулнӑ вӑхӑтра ҫеҫ пулать.

Было очевидно, что народ только-только начинал собираться, и по всей станице уже плыл тот особенный гул, какой бывает разве только на рассвете летом, в разгар косьбы.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Усть-Невински ҫумӗпе, пулас каналӑн йӗрӗ хуралса выртнӑ тӗлте, шыв сӗлкӗше хӑваласа, ҫуллахи пек шавлӑ юхать.

Вблизи Усть-Невинской, в том месте, где чернел след будущего канала, река неслась по-летнему шумно, гоня шереш — мелкую кашицу льда.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эсир те колхозница-и? — ыйтрӗ Сергей, Ленӑна фотографи ҫинче курсан: вӑл ҫуллахи сарафанпа, сарлака улӑм шлепкепе шыв хӗрринче тӑрать.

— Вы тоже колхозница? — спросил Сергей, увидев Лену на фотографии: она стояла у реки в летнем сарафане и в широкополой соломенной шляпе.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Уринче ун вӗр-ҫӗнӗ атӑ, каллех пуклак сӑмсаллӑскер, анчах халӗ ҫулла тӑхӑнса ҫӳрекен парусинӑран ҫӗленӗ атӑ мар, ҫемҫе тиртен ҫӗленӗскер; ҫӗнӗ кӗпе тӑхӑннӑ, анчах кӗпи те леш Украинӑри пек айккинчен тӳмелекен ал тупанӗ сарлакӑш тӗрӗллӗ кӗпе мар, ҫӳллӗ ҫухаллӑ та кӑкӑрӗ ҫинче хутаҫ пек кӗсьеллӗ, пуставран ҫӗленӗ кӗпе; капюшонлӑ, шалти кӗсьеллӗ ҫӗнӗ плащпа, ку плащ ӗнтӗ ҫуллахи тусан тӗслӗ кӑвак плащ мар, ҫутӑ-хӑмӑр, типнӗ каштан ҫулҫи тӗслӗ…

На нем были новые сапоги, тоже тупоносые, только не из парусины, какие он носил летом, а из мягкой кожи; и не косоворотка с украинской вышивкой в ладонь, а суконная рубашка со стоячим воротником и с нашитыми на груди, в виде мешочков, карманами; новый плащ с капюшоном, с карманами вовнутрь, был не прежнего серого цвета, а ярко-коричневый, как сухие листья каштана…

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Усть-Невински ылтӑн тумне тумланнӑ та, ҫуллахи пек те мар илемлӗ.

А Усть-Невинская лежала в золотом убранстве и была еще красивее, чем летом.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Иккӗшӗ ҫуллахи карттуссемпех; ыттисем путек тирӗсенчен ҫӗлетнӗ тӗссӗр хура ҫӗлӗксем тӑхӑннӑ та, йӳле янӑ ҫӗлӗк хӑлхисен вараланчӑк ҫаккисем икӗ еннелле ҫапкаланса пыраҫҫӗ.

На двух были летние фуражки, на остальных грязносерые вязаной смушки папахи, с расстегнутыми отворотами и болтающимися мотузками завязок.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫуллахи хӗвелӗн карса хунӑ штора витӗр сӑрхӑнакан ҫип-ҫинҫе пайӑркисем сӗтел ҫи виттийӗ ҫине сарӑ йӗпсем пек тирӗнсе тулнӑ.

Сквозь опущенную штору желтыми иглами втыкались в скатерть истрощенные лучи.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫуллахи кун тата ҫутӑрах ялкӑшать.

Летний день еще ярче светится.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫуллахи хӗвеллӗ кун…

Солнечный день лета.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫуллахи китель ҫутатнӑ тӳмисемпе йӑлтӑртатса выртнӑ, ҫемҫе пиртен ҫӗленӗ шурӑ гимнастерка ылтӑн погонӗсемпе ҫунса тӑнӑ, хырӑнмалли прибор, супӑнь хуракан савӑтпа супӑнь, станица аптекинче илнӗ одеколон, Анфиса якатса хатӗрленӗ аялтан тӑхӑнмалли кӗпе-йӗм, питшӑлли, виҫ кӗтеслӗ икерчсем пек хутлатса хуна пӗр купа сӑмса тутри — пурте хатӗр пулнӑ.

Тут лежали и летний китель, блестевший начищенными пуговицами, и белая гимнастерка из мягкого полотна, с погонами, и бритвенный прибор с мыльницей, флакон одеколона, купленный в станичной аптеке, и наглаженное Анфисой белье, полотенце, носовые платки, сложенные уголком, как обычно складывают блины.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сӑрт айӗнче сурӑхсене хупма тунӑ ҫуллахи витесем ҫӗр шӑтӑкӗсем пек курӑннӑ, шыв хӗрринче е ҫӑлкуҫӗ юхса тухакан лапамсенче ҫатан авса анкартисем тунӑ…

на овечьи кошары, ютившиеся под горой наподобие пещер; на серые пятна базов, огороженных плетнями, — лежали они либо в ложбине у родника, либо вблизи речного водопоя…

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ниловна ҫуллахи кӑмака умӗнче апат пӗҫерет.

Ниловна хлопотала у летней печки.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лерелле Ставрополь ҫеҫенхирӗ асамат кӗперӗ пек ҫуллахи тӗссемпе ҫиҫсе, тӗкӗр пек кӳлӗсемпе, пӗвесемпе сарӑлса выртать, Сергей тахҫанччен ытараймасӑр хӑй айӗнчи тикӗс ҫӗр ҫине пӑхса пычӗ, — пӑхрӗ, пӑхрӗ те аллине сулса: «Ух, ытла та сарлака-ҫке эсӗ!» — терӗ.

А впереди расстилалась ставропольская степь в радуге летних красок, с зеркалами озер и прудов, и Сергей долго, как зачарованный, смотрел на плывущую под ним равнину, — смотрел, смотрел, а потом махнул рукой и сказал: «Какая ж ты широкая!»

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку паркра, ытти парксенчи пекех, ҫуллахи кинотеатр пур, ачасен городокӗ, чуччу, «сывлӑшри» ресторан, тӗрлӗрен тутлӑ шывсем тата мороженӑй сутмалли киосксем пур, хӑйсен капельмейстерне кӗтсе ташламалли площадка умӗнче музыкантсем лараҫҫӗ.

Это был обычный городской парк, с летним кинотеатром, с танцевальной площадкой, возле которой сидели с медными трубами бойцы-музыканты, поджидая своего капельмейстера; с детским городком, с качелями и горками, с рестораном «на воздухе».

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫавӑн чух, ҫуллахи каҫ тӗттӗмленсе килсен, Кочубей ячӗпе тӑракан колхозӑн иккӗмӗш бригади тӑракан вырӑна хӑнасем пухӑна пуҫларӗҫ.

Словом, когда наступил ранний летний вечер, на стан второй бригады колхоза имени Кочубея стали съезжаться гости.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ун чухне те ҫакӑн пекех ҫумӑр кӗрлеcе тӑратчӗ — ҫуллахи лӗп ӑшӑ ҫумӑр, танк люкне йӗпеннӗ ҫӗр шӑрши ҫитсе ҫапӑнатчӗ…

И тогда вот так же мирно шумел дождь, теплый летний дождь, и в люк танка веяло запахом мокрой земли…

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫуллахи каҫӑн ырӑ вӑхӑчӗ пуҫланнӑ!

Наступила добрая пора летней ночи!

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӗлӗнмелле тикӗс айлӑм илемлӗ, ҫуллахи йӗпкӗн тӗслӗ!

Чудесна была низменность в ярких красках лета!

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Атте, вӗрентекен пулнӑ май, ҫуллахи вӑхӑтра хӑй ӗҫӗсемпе вӑхӑтран-ситрен хулана кайкалатчӗ, анне вара кайман тесен те юрать: колхоза ӗҫлеме ҫӳретчӗ, килте ӗҫлетчӗ.

Отец, он был учителем, в летнее время по своими делам иногда бывал в городе, а мать, можно сказать, и не ездила, работала в колхозе, дома.

Атте хулана кайсан // Микулай Павловский. https://www.facebook.com/permalink.php?s ... 4345864182

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех