Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шӑнса хытнӑ сунарҫӑ сасартӑк тарласа каять.

Продрогший за ночь охотник вдруг покрывается потом.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑй пӗччен пулнӑ пулсан вӑл ҫул хӗррине пӑрӑнса Шуркасси ҫӗрне тытса пӑхӗччӗ, ӑна хӑйӗн ӗҫпе хытнӑ пӳрнисем витӗр юхтарӗччӗ е часрах ялалла чупӗччӗ, е тата веҫех урӑхла — тӗме ҫамкине хӑпарса ларӗччӗ те ял еннелле хӑйӑ ҫутисем ҫине тинкерӗччӗ.

Будь он один, взял бы щепоть земли, растер ее загрубевшими пальцами и положил бы в рот или бегом припустил бы через поле к отчему дому… или забрался бы на вершину холма и долго-долго глядел на родные огоньки.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑрҫсам ӗнтӗ хытӑрах, Пӑсӑрлантар Сетнерне: Ӗҫре хытнӑ аллипе Ан хапсӑнтӑр ҫын хӗрне!

Куҫарса пулӑш

Атте-анне // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Хытнӑ ҫӗртен ирӗлсе Ҫунса кайӗ ҫемҫе чун».

Куҫарса пулӑш

Юмӑҫ патӗнче // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

— Ватӑ чун та хытнӑ чун, Хытса кайнӑ кӗҫҫе ҫав.

Куҫарса пулӑш

Ҫимӗк каҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

«Ӗлкӗреймен…» — Ваҫлей пуҫ тайрӗ, Ним шарламасть хӗр — хытнӑ.

Куҫарса пулӑш

XXXX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫук, парӑнмасть чӗлхе — вӑл хытнӑ, Вӑл хускалмасть халь ҫӑварта.

Куҫарса пулӑш

XXXIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ял-йышшӑн чӗрипе вӑл хытнӑ: Хӑть вил, хӑть пурӑн; уншӑн ҫех Ҫурхи хӗвел иккен йӑл култӑр, Пӗр уншӑн ҫех ҫак Атӑл тултӑр — Пӗр уншӑн пултӑр ҫут тӗнче.

Куҫарса пулӑш

XVII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Шутлать: «Кӳрентерни — чун терчӗ, Анчах май пачӗ уяма Ӑс-хакӑла; пачах ҫӗнтерчӗ Вӑл тӑвӑлланнӑ туйӑма. Ҫапах та типнӗ, хытнӑ кӑмӑл Тиме тӑратрӗ кӑкарса. Чӗрем ман чирлӗ: пушӑ, хӑвӑл, Ӑна сиплеймӗн макӑрса».

Куҫарса пулӑш

XVII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Хӗр чул пек хытнӑ; хускалмасӑр, Тӑрать вал лӑпкӑ, тӗлӗрсе.

Куҫарса пулӑш

XIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Типнӗ хыҫҫӑн хытнӑ кирпӗчсене ятарласа тунӑ кӑмакара вутпа ҫунтарса хӗртнӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӑлтӑрлӑ кирпӗч // Николай Адёр. https://ru.chuvash.org/content/6051-%D2% ... D1%87.html

Тархасшӑн политика ҫинчен ан калаҫӑр — халь 1905 ҫул мар, самана хытнӑ, — чарасшӑн пулчӗ Феопемпт Анисимович.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кӑнтӑр ялавӗ айне-и е ҫурҫӗрӗн шӑнса хытнӑ шурлӑхне-и?

Под знамя юга или в замерзшие болота севера?

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Кӑмака хутма ҫӗрулми аври, хӑмӑл, хытнӑ эрӗм хатӗрлесе хунӑ-ха.

Куҫарса пулӑш

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Ҫак ҫын пит-куҫӗнче чӑнласах — пӗтӗмпех пайӑркаланнӑ; кашни этемӗн физиономийӗнче пур пӗтӗмӗшлӗхе урӑх сӑмахсемпе эпӗ тӗрӗс мар палӑртӑттӑм; ҫамкипе сӑмсин ҫакӑнчӑк линийӗ пирки асӑннӑ хыҫҫӑн ытти йӗрсем ҫине куҫатӑп: куҫ харшисен тата куҫӗсен хӑйсен, ҫӑварӗн кӗтесӗсем усӑнчӑк — тутин ҫирӗп йӗрӗпе; мӑйӑхӗ сухалӗ ҫине ӳкнӗ; ҫӳҫӗ, калпак айӗнчен тӑрмаланса тухнӑскер, тата, ҫӑралӑхне пула, чӑн йывӑр япала иллюзине кӑтартаканскер, — пӑрланса хытнӑ шыв сикки евӗр ҫакӑнса пӗтӗмпех пайӑркаланнӑ.

В лице вошедшего, именно, — все струилось; другим выражением я не точно определил бы то общее, что есть в физиономии каждого человека; упомянув уже об отвесной линии лба и носа, я перейду к остальным чертам: опущенные углы бровей, глаз и рта, с твердой линией губ; падающие в бороду усы; волосы, выбивающиеся из-под шапки и дающие, благодаря густоте, подлинную иллюзию тяжести, — все струилось отвесно, подобно скованному льдом водопаду.

IV. Астарот // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Кушӑрханӑ, суранланса хытнӑ, уйӑхӗ-уйӑхӗпе супӑнь перӗнмен аллисене кӑтартаҫҫӗ, аманса-чӗрӗлсе пӗтнӗ урисенчен юн тумлать-сӑрхӑнать.

Они показывали потрескавшиеся загрубелые руки, месяцами не знавшие мыла, с их ободранных ног струилась кровь.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пӑртак тӑрсанах пирӗн разведка ҫӑмӑллӑн юрттарса хирти хурал ҫумӗпе пӑртак шӑнса хытнӑ тумхахлӑ ҫулпа иртсе кайрӗ.

Немного спустя наша разведка легкой рысцой протрусила мимо полевого караула по слегка подмерзшей, корявой дороге.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Шебаловӑн шупка куҫ харшисем пӗркеленчӗҫ, тӗксем куҫӗсем хӗсӗнчӗҫ, ҫилпе хуралса хытнӑ пичӗ ҫинче паҫӑрхи хӑюсӑртарах, ӑшӑ кӑмӑллӑ йӑл кулнин йӗрӗ те юлмарӗ.

Сжались белесоватые брови, сощурились дымчатые глаза, и не осталось и следа смущенной, добродушной улыбки на сером, обветренном лице Шебалова.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫӗрле ҫӗре шӑнтнипе ҫӑралнӑ ҫул ҫинчи хытнӑ тӑм ҫине пирвайхи юр пӗрчисем ӳккеленӗ.

За ночь ударили заморозки, и на затвердевшую глину развороченной дороги западали редкие крупинки первого снега.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унта-кунта сулхӑнта хуралнӑ юр куписем тӗллӗн-тӗллен вырткалаҫҫӗ, ҫапах та хӗвел ӳкекен уҫӑ вырӑнсенче пӗлтӗрхи хытнӑ курӑксем типсе кайнӑ.

Кое-где в тени лежали еще островки серого снега, но на солнечных просветах прошлогодняя жесткая трава была суха.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.