Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑваттӑ сăмах пирĕн базăра пур.
тӑваттӑ (тĕпĕ: тӑваттӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сылтӑм енче — алӑксен речӗ: тӑваттӑ е пиллӗк, — вӗсене тӗрӗс мар хушӑсемпе уйӑрнӑ.

Направо я увидел ряд дверей, — четыре или пять, — разделенные неправильными промежутками.

XXV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ чылайччен ҫывӑраймарӑм: кубрикра выртса шыв чӑмпӑлтатнине тата матроссем хӑрлаттарнине итлесе тӑваттӑ ҫитеспе тин ыйха путрӑм; шӑпах вахта улшӑнатчӗ.

Я долго не мог заснуть: лежа в кубрике, прислушиваясь к плеску воды и храпу матросов, я уснул около четырех, когда вахта сменилась.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хамӑн ҫутатакан циферблатлӑ сехете пӑхсан шӑпах пилӗк минутсӑр тӑваттӑ иккенне куртӑм.

Взглянув на свои часы с светящимся циферблатом, я увидел, именно, без пяти минут четыре.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Кунашкал йӗркесем яланах — тӑваттӑ кӑна.

Таких строчек всегда — только четыре.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Мӑнукӗсем тӑваттӑ.

Куҫарса пулӑш

Хӗрарӑм шӑпи // Нина Ратаева. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 4 стр.

Юлнӑ аллӑран тӑваттӑ пиллӗкмӗш пайӗн пурнӑҫӗ организмӗ хӗне кайнипе нушаланнӑ.

Из остальных пятидесяти — четыре пятых страдали тяжелым расстройством организма до конца жизни.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Ҫак партисенчен пӗрне, — хушса хучӗ Дюрок, — эпӗ Ганувер партийӗ тесе ят патӑм, пӗлетӗр-и: тӑваттӑ куҫсах выляса илтӗм.

— Одну из этих партий, — заметил Дюрок, — я назвал партией Ганувера и, представьте, выиграл ее всего четырьмя ходами.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сана шкултан хӑваласа кӑларни — тӑваттӑ.

Из школы тебя выгнали — четыре.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эмел парас вырӑнне поведенишӗн тӑваттӑ лартма тата уроксем хыҫҫӑн икӗ сехетлӗхе апатсӑр хӑварма канаш паратӑп.

Вместо лекарства советую четверку за поведение и после уроков на два часа без обеда.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Икӗ хӗр ача вырӑнне тӑваттӑ пулса тӑчӗ, унтан тата ытларах, вӑл вара селӗм-чипер ҫак сӑнсен тыткӑнӗнче, вӗсем Давенанта хӑйсен пакӑлтатӑвне итлеме ирӗк параҫҫӗ.

Из них двух стало четыре, а потом больше, и он был в плену этих прекрасных лиц, милостиво дозволяющих ему слушать свою болтовню.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тӑваттӑ, — хуравларӗ Таулис.

— Четыре, — ответил Таулис.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

«Ҫапла… вӑл пӗр гинея мар, тӑваттӑ пулнине тӗшмӗртет», — ҫапла уйланса тертленчӗ матрос; ҫак укҫана пухрӗ те Марта патне килсе ҫитрӗ, сӗтел ҫине виҫӗ ылтӑн укҫа кӑларса хучӗ.

«Да, она знает, что было четыре гинеи, а не одна», — размышлял он и, как только накопил эти деньги, явился к Марте и положил на стол три золотые монеты.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

— Манӑн тӑваттӑ юлать.

— Мне остается четыре.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Вун тӑваттӑ, — терӗ Энниок; унӑн тӑнлавӗсем ҫине шултра тар пӗрчисем тапса тухрӗҫ; вӑл урӑх лектереймерӗ, сывлӑш ҫавӑрса ячӗ те айккине пӑрӑнса тӑчӗ.

— Четырнадцать, — сказал Энниок; крупные капли пота выступили на его висках; он промахнулся, перевел дух и отошел в сторону.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Тӑваттӑ.

Четыре.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Штуцер: вӑтӑр тӑваттӑ — Пристлей, пӗрре — Джаксон.

Штуцера: тридцать четыре — Пристлея, один — Джаксона.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑхӑт тӑваттӑ ҫине кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сулахай енче ултӑ кил-ҫурт вырӑнӗ пулнӑ пулсан, халӗ тӑваттӑ ҫеҫ.

Если слева ранее было шесть домохозяйств, то сейчас — всего четыре.

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

Виҫҫӗ те тӑваттӑ — ҫиччӗпулать.

Три да четыре — семь.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Манӑн тӑваттӑ.

— У меня четыре.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех