Шырав

Шырав ĕçĕ:

ял сăмах пирĕн базăра пур.

ял (тĕпĕ: ял) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ял пӗрле — телей расна.
Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ял тухсан — тухӑпӑр.
Куҫарса пулӑш

Ҫав хушӑрах вӗсем те, кусем те писатель чӑвашсен иртнӗ пурнӑҫӗпе вӗсен йӑли-йӗркине тӗлӗнмелле лайӑх пӗлнине, чиркӳпе тӗн пусмӑрӗ, кулаксемпе ял куштанӗсем ӗҫ хресченӗн ҫичӗ хут тирне сӳнине пысӑк ӑсталӑхпа ҫырса кӑтартма пултарнине палӑртнӑччӗ.
Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ял Совет секретарӗ вӑл, ҫав хушӑрах шкул ачисене вӗрентме те вӑхӑт тупать.
Куҫарса пулӑш

Ял халӑхне пусмӑрта усранипе кӑна ҫырлахмасть-ха Михха,.
Куҫарса пулӑш

Анчах ял хисепӗнче тӑракан чухӑн Ҫтаппан халӑха хур тума памасть — чарусӑр куштана учӗ-мӗнӗпех чышса йӑвантарать.
Куҫарса пулӑш

Хӑйӗн ирӗкӗнчен иртекен ҫуккипе иртӗхсе кайнӑ ҫӗрме пуян Михха пӗррехинче ҫимӗкрен хурланса таврӑнакан ял ҫыннисене юланутпа таптатма хӑтланать.
Куҫарса пулӑш

Унта эпир патша саманинчи ӗҫхресченӗн тертлӗ те асаплӑ пурнӑҫне, ял куштанӗсемпе ҫӗрме пуянсем чухӑнсене вӑрӑ-хурахла пусмӑрланине, ҫав мӑшкӑлпа йывӑрлӑха тӳҫеймесӗр халӑх ҫилли тулса тӑвӑлнине, ҫапла чӑвашсем те революци ҫуле ҫине анлан тухнрине куратпар.
Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ власть панӑ ирӗклӗхпе усӑ курса, ял ӗҫченӗсем ҫӗре хуҫасенчен туртса илсе валеҫеҫҫӗ.
Пользуясь свободой, которую дала новая власть, сельские труженики отнимали у хозяев землю и распределяли ее между собой.

Кӗҫех ӑна Пилешкасси ял Совечӗн председательне суйланӑ.
Вскоре его избрали председателем сельского Совета Пиндиково.

Елена ун ҫине сисӗнкӗсӗр пӑхрӗ те ҫийӗнчех хӑйне пӑшӑрханман пек, лӑпкӑ пек тытрӗ; Инсаров ҫакна ӑнланчӗ, вара кӑштах ял кулса, хӑй те майӗпен артистка хыҫҫӑн юрласа пычӗ.
Елена украдкой взглянула на него и тотчас же придала своим чертам выражение безмятежное и спокойное; Инсаров ее понял и сам начал улыбаться и чуть-чуть подтягивать пению.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ял пурнӑҫӗ ӑна часах йӑлӑхтарса ҫитернӗ, мӗншӗн тесен унӑн оброк тӳлекен имени пулнӑ; вӑл Мускава, арӑмӗн ҫуртне пурӑнма куҫнӑ.
Деревенское житье ему скоро надоело, имение же было оброчное; он поселился в Москве, в доме жены.

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӗсем тем ҫинчен калаҫаҫҫӗ, ман ума вара окоп, ҫумри красноармеец, ял, ҫул тӑрӑх чупакан ҫӗлӗклӗ ҫарамас ача тухса тӑчӗ.
Они говорили о чем-то, а я видел мокрый окоп, и красноармейца рядом, и деревушку впереди, и мальчонку на дороге — в ушанке и одной рубашке.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ял хӗррине артиллери вырнаҫнӑ, ҫавӑнпа эпир машинӑсем ҫинчен аннӑ-анман ӗҫе кӳлӗнтӗмӗр.
На окраине разместилась артиллерия, и мы, выскочив из машин, сразу пошли в дело.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ял кӑна.
Какая-то деревушка.

Темиҫе снарядпа мина ял ҫинех ӳксе ҫурӑлчӗҫ.
Несколько снарядов и мин разорвалось в деревне.

Ял ҫыннисемпе кӳршӗ чаҫри салтаксем каланӑ тӑрӑх, вӑрманта пирӗннисем нимӗҫсен пехота дивизийӗпе арт-полкне, самоходкӑсемпе бронемашинӑсен полкне ҫавӑрса илнӗ имӗш.
От жителей и наших соседей военных узнали: в лесу окружены немецкая пехотная дивизия, артполк, полк самоходок и бронемашин.

Эпир ял хӗрринчи ҫуртсене вырнаҫрӑмӑр.
Мы остановились на окраине деревни, заняв несколько домов.

Акӑ, ял курӑнчӗ.
Наконец показалась деревушка.

Ял урамне пӗтӗм дивизион тӑрса тухнӑ.
На деревенской улице выстроился весь дивизион.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика