Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗт сăмах пирĕн базăра пур.
вӗт (тĕпĕ: вӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сан аннӳ ӑҫтине, вӑл мӗскер тунине йӗри-таврах пӗлеҫҫӗ вӗт, тӗрӗс-и?

Кругом ведь знают, где твоя мать и что она делает, верно?

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, мӗн вара, эсӗ ҫамрӑк мар вӗт!

— Ну что ж, ты не молоденькая!

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Сан унсӑрах ӗҫ ҫитет вӗт.

— У тебя и так хватает работы.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пулать вӗт хӑш чухне ун пекки…

Бывает же иногда такое…

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Атту лайӑх мар вӗт, эсӗ пӗрмаях ҫын ҫинче, санӑн ҫи-пуҫ типтерлӗ пулмалла!

А то ведь нехорошо — ты все время на народе, и на тебе все должно быть в аккурате!

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпир хамӑр шухӑшсене, хамӑр пуҫарнӑ ӗҫсене кашни ҫын патне ҫитерместпӗр вӗт, анчах вӗсене ҫитермелле: ҫын пурин ҫинчен те хӑй шухӑшласа пӑхтӑр, ҫӗнӗ ӗҫпе хавхаланса кайтӑр.

— Ведь мы не доводим наши мысли, наши начинания до каждого человека, чтобы он сам мог поразмыслить обо всем, загореться новым делом.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мӗскер, унӑн сак тулли ача-пӑча ҫӑкӑр ыйтмаҫҫӗ вӗт.

Что у него — семеро по лавкам сидят и есть просят?

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫук, эпӗ лайӑх астӑватӑп, — Яранцев аллине хӑйӗн аллинче тытса тӑнӑ чух ҫав асран кайман тахҫанах кӗрлесе иртнӗ ҫулсене асилме ҫӑмӑлтарах пулнӑ пек, Пробатов ун аллине нумайччен вӗҫертмерӗ, — эсир, Яранцев, колхоза чи малтан кӗнисенчен пӗри вӗт.

— Нет, я хорошо вас помню, — Пробатов долго не отпускал Корнееву руку, словно, пока он держал ее в своей, ему было легче вернуться мысленно в те незабываемые, давно отшумевшие годы, — вы ведь, Яранцев, одним из первых в колхоз вступали?

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ара, вӑл пирӗн юратнӑ колхоз председателӗ — Аникей Ермолаевич Лузгин вӗт, вӑрҫӑ вӑхӑтӗнчех вӑл пирӗн колхоза ҫирӗплетме килнӗччӗ, пурнӑҫ тӑршшӗпех вӑл пулать пуль ӗнтӗ.

Да это же наш разлюбезный председатель колхоза Аникей Ермолаевич Лузгин, которым нас еще в войну укрепили, и, похоже, на всю жизнь.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпир те хамӑра хамӑр тӑшман мар вӗт, ҫын пек пурӑнас килмест-и пирӗн?

Что мы, враги себе и жить по-людски не хотим?

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Путса лараҫҫӗ вӗт вӗсем унта! — хӑранипе кӑшкӑрса ячӗ Ксени, хӑй ним тума пӗлмесӗр ашшӗ ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Да они же там застрянут! — испуганно крикнула Ксения и растерянно оглянулась на отца.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Таҫта аякка каймастӑп вӗт эпӗ!..

Чай, не за тридевять земель я уезжаю!..

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӗлӗнмелле пулса тухать вӗт: нимӗншӗн те ҫапӑҫмастӑн эсӗ, айккинчен ҫеҫ пӑхса тӑратӑн, хӑв ҫавах шак идейӑсем саратӑн.

И получается странно даже, что ты ни за что не воюешь, а только со стороны за жизнью наблюдаешь и голую идейность разводишь.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпир, хамӑра мӗн кирлине манма пултараймастпӑр, чӗрӗ ҫынсем вӗт эпир!

— О своих нуждах мы не имеем права забывать, ведь мы живые люди.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫынсем тӗрлӗ ҫӗрте тӗрлӗ вӗт — пӗр-пӗр секретаре ҫӑкӑр ан пар та хӑйне кӑтартма ҫеҫ май пултӑр, вара вӑл уншӑн улталама та хатӗр, тепринне вара улталани пӗтӗм чунне тӑпӑлтарать.

Люди-то ведь везде разные — одного секретаря хлебом не корми, а дай ему покрасоваться да себя показать, он и на обман ради этого пойдет, а другого с души воротит от всякого очковтирательства.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ӗҫ унта мар вӗт!

— Не в том суть!

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫулӗсем пирӗн мӗнлереххине хӑвах куртӑн пуль килнӗ чух — вилӗм вӗт!

— Дороги, сам видел, когда шел, какие у нас — смертоубийство одно!

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кашнинпех чӑркӑшатӑн вӗт — чӑтма та ҫук! — терӗ Аниҫҫе, ассӑн сывласа, анчах ӑнланмалла мар пулчӗ: те ятлать вӑл упӑшкине, те унӑн чарусӑр хӑюлӑхӗпе савӑнать.

С любого ведь стружку снимаешь — спасенья нет! — вздохнув, проговорила Анисья, и было непонятно — то ли осуждает она мужа, то ли восхищается его удалью.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑратрӗҫ вӗт, тӑванӑм, темиҫе хут та систерчӗҫ: вут тӗртсе ҫунтарса яма пултараҫҫӗ е унтан та хӑрушӑрах…

Грозились ведь, братушка, по-всякому намекали: спалить могут или еще того хуже…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мана пӗрмай пӗр тӗлтен тӗкме чарӑн-ха эсӗ, эпӗ кушак ҫури мар вӗт, мӗнле йӑлӑхтармасть сана, — терӗ Корней, ассӑн сывласа.

— Ты бы уж перестал меня тыкать в одно и то же место, как кутенка какого, как только не надоест? — с тяжелым вздохом проговорил Корней.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех