Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Лере, айлӑмра, юрпа витӗннӗ водокачка хӗвелпе йӑлтӑртатнӑ ҫӗрте, Тутаринов мучи плантацийӗ тавра чавнӑ ҫырма пырать, чавса кӑларнӑ тӑм пӗчӗк тӗмӗсем пек выртать.

А в том месте, где лежит низина и блестит на солнце, весь в снегу, веер водокачки, в обход плантаций деда Тутаринова уже идет ров, бугорками лежит свежая насыпь щебня и суглинка.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Инҫетре тӑм ӳксе шуратнӑ калча выртнӑ, ун ҫинче кураксем ҫаврӑннӑ.

Вдали лежала озимь, густо припудренная инеем, и над ней низко-низко кружились грачи.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӗр ҫине тӑм ӳкнӗ — ҫул тӑрӑх та, хӑмӑл ҫинче те ҫӳхе пӑр тӗрлӗ тӗспе йӑлтӑртатнӑ.

На землю легла изморозь, — всеми цветами радуги горела по дороге и на стерне тонкая корка льда.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсен хура мӗлкисем тӗксӗм пӗркенчӗклӗ сивӗ тӳпе айӗнче, тӑм кӗлеткесем пек, уҫҫӑн палӑраҫҫӗ.

Вороненые силуэты их рельефно, как вылепленные, маячили на фоне стального неба.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каҫалапа тӑм ӳкрӗ.

К вечеру посыпалась изморось.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эх, эсрел пуҫӗ, мӗн тери тӑм писмен эпӗ!»

О, черт, какая же я бездарь!»

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав пӗлӗтрен йӗри-таврари хир-улӑхсем ҫине, рельсӑсем тӑрӑх хашӑлтатса чупакан пуйас ҫине, тӑм тивнипеле юмахри кайӑксен капӑр тӗкӗсемпе эрешленнӗ пек курӑнакан вӑрман ҫине, инҫетри хурӑнсен картина ҫинчи пек илӗртӳллӗ те капмар ӳкерчӗкӗсем ҫине тата кӗр умӗн тӑлӑх арӑм евӗр салху та кичем курӑнса тӑракан пӗтӗм ҫӗр ҫине, — асамат кӗперӗн пин-пин тӗрӗллӗ йӑлтӑркка шевлисемпе выляса, — чалӑшшӑн ҫапса ҫӑвакан силлӗ ҫумӑр шӑпӑртатать.

Из тучи на поля, на стрекочущий по рельсам поезд, на сказочно оперенный увяданием лес, на далекие акварельно-чистого рисунка контуры берез, на всю одетую вдовьим цветом предосеннюю землю — косой, преломленный в отсветах радуги благодатный дождь.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Трансильвани тӑвӗсем ҫийӗн вичкӗн ҫилсем шӑхӑрса явӑнаҫҫӗ, ту ҫурӑкӗсенче сивӗ тӗтре мӑкӑрланать; тӑм ӳксе ӗнтсе янӑ хыр вӑрманӗсенче сухӑрлӑ йывӑҫсен хӑватлӑ шӑрши сарӑлнӑ.

Над Трансильванскими горами вились ветры, в ущельях бугрился морозный туман, крепко пахли сосновые леса, опаленные заморозками.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӑм ӳксе шантарнӑ курӑксенчен сӑмахпа каласа ӑнлантармалла мар салху шӑршӑ ҫапать.

Неизъяснимо грустный запах излучают умерщвленные заморозками травы.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Чечексем ҫине, ай, тӑм ӳкмесен…»

«Ой, кабы на цветы да не морозы…»

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Станоксем, специалистсем тупмалла, сирӗн лайӑх тӑм пур, ӑна эпӗ пӗлетӗп… йывӑҫ?

Найти станки, специалиста, а глина у вас, я знаю, есть отличная… а лес?

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑйми тӑм чӳлмексенче пулнӑ, ҫиелтен алшӑллипе витнӗ, алшӑлли ҫине тӗрленӗ автансем халь авӑтса ярас пек туйӑнаҫҫӗ…

Сметана стояла в глиняных махотках и горшках, прикрытых вышитыми рушниками, на которых, того и гляди, во всю мочь загорланят петухи…

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемене водокачка юсама пахчана ӑсатнӑ чухне Ниловна сӗтел ҫине ҫупа вӗресе тӑракан ҫӑмарта хӑпартни лартса пачӗ, тата хӑнана ӑшӑ сӗт ӗҫтерчӗ, ир ҫинче, тӑм ӳкнӗ чухне, сивӗ пулмарӗ-и тесе ыйтрӗ, ҫавӑнтах ӗнер Анфисӑпа мӗн ҫинчен калаҫнине пӗлес килнӗ пек, Ҫемен куҫӗнчен ӑшшӑн пӑхса илчӗ.

Провожая Семена на огород ремонтировать водокачку, Ниловна подала на стол яичницу, так и кипевшую в масле, напоила гостя парным молоком, спросила, не продрог ли он на заре, когда упала роса, и при этом ласково посмотрела Семену в лицо, как бы желая узнать, о чем говорила с ним вчера Анфиса.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Больница садӗнче кӗр кунӗ хуҫа пулса ҫӳренӗ: вӑл сукмаксене сарӑ-хӗрлӗ пӑхӑр ҫулҫӑсемпе витӗнтернӗ, ирсерен тӑм ӳкерсе чечексене лӳчӗркенӗ, газонсем ҫинчи курӑксене шывакрах симӗс тӗспе сӑрланӑ.

В больничном садике хозяйничала осень: крыла дорожки оранжевой бронзой листьев, утренними заморозками мяла цветы и водянистой зеленью наливала на газонах траву.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ун тӗлӗнче тӑм тивнипе шурӑхнӑ йывӑҫ ҫулҫисем салхуллӑн ҫӑтӑлтатаҫҫӗ.

Над ним на дереве стеклянным звоном тоскливо шелестели опаленные ранним заморозком листья.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл аллаппине канав хӗрринчи тӗпренчӗк хӗрлӗ тӑм ҫине шӑлчӗ те нимӗн чӗнмесӗр табак туртма тытӑнчӗ.

Он вытер ладонь о коричневую крошкую глину насыпи, молча стал закуривать.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Улӑп пек шуса пычӗ вӑл, курӑк пӗрчисене суллантарса, ман чавса патне, канав хӗррине купаланӑ кӗрпеклӗ типӗ тӑм ҫине тӗрелесе хунӑ чавса ҫине улӑхса кайрӗ те, симӗс гимнастерка ҫанни тӑрӑх мӗшӗлтетсе, хӑвӑрт винтовка ҫине, унтан винтовка ҫакки ҫине чупса анчӗ.

Исполином полз он, качая травяные былки, к локтю моему, упертому в высохшую крупчатую глину насыпи, вскарабкался по рукаву моей защитной гимнастерки и быстро сполз на винтовку, с винтовки на ремень.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий куҫӗсенче вӗсен пичӗсем, тӑм тӗслӗн нимӗрленсе тӑракан пӗр лаптӑк пулса, хутшӑнса кайрӗҫ.

Лица их слились в глазах Григория в студенистое, глиняного цвета пятно.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унтан, икерчӗ хурса тултарнӑ тӑм тирӗке кинӗ умне шутарса лартса, ӑна сӑйласа хӑналама пуҫларӗ.

И угощала сноху, двигая по столу глиняную чашку, набитую блинцами.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Картишне кӗчӗ, вӗтӗ ҫуртырри улӑмӗпе хутӑш ҫӑрса тунӑ тӑм пӳртӗн пӗчӗк чӳречинчен шаккарӗ.

Вошел во двор, постучался в крохотное окошко саманной хаты.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.