Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилес (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Турккӑсем тӗлӗнсе хытсах кайнӑ: мӗн тамаши — вилес пек салтак ҫӗнӗрен чӗрӗлнӗ, вӗсем тӗрлӗ енне пӑрахса тарнӑ.

Опешили турки: что за чудо: ожил солдат — и в разные стороны.

Раҫҫей салтакӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Юлашки сӑмах калаттарӑр вилес умӗн, — ыйтрӗ Подтелков.

— Дозвольте перед смертью последнее слово сказать, — попросил Подтелков.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вилес килчӗ-им? — пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтренсе илчӗ Бунчук.

— Погибнуть захотел? — Бунчука всего передернуло.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вилес килмест-ха пирӗн!

Погибать нам неохота!

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗпине пуҫӗ ҫинелле туртса хӑпартнӑ Максимка вара (вилес умӗн пӗрехмай вӑл кӗпине пуҫӗ ҫинелле туртрӗ), кӗре ӳтлӗ ҫурӑмне хӗвел еннелле туса, вӗри ҫӗр ҫинче сивӗнме выртса юлчӗ.

Остался Максимка холодеть на жаркой земле, выставил на солнце смуглоспинное тело с задранной на голову рубахой (умирая, все тянул на голову рубаху, мучился).

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук Максимка ӳчӗ вилес умӗн асаплӑн туртӑна-туртӑна илнине пӑхса выртрӗ-выртрӗ те пуля шӑтарса янӑ пуҫӗнчен пӗрӗхсе тухнӑ юн сирпӗнчӗкӗсене типтерлӗн пулемет ҫумӗнчен шӑлса илчӗ.

Поглядел Бунчук, как корежила агония Максимкино тело, и заботливо вытер с пулеметного ствола кровь, брызнувшую из дырявой Максимкиной головы.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗсре, вилес пек хӑраса, хартлатса ячӗ.

Кобыла захрапела смертным напуганным храпом.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӳҫӗ кӑвакара пуҫланӑ подъесаула тӑнӑ вырӑнтах персе вӗлерчӗҫ; вилес умӗн вӑл, урисемпе тапкаланса, юр ҫине тарӑн путӑк алтса хӑварчӗ; кӑкарса хунӑ маттур урхамах пек, тен, татах юра кукалесе выртатчӗ пулӗ вӑл, анчах хӗрхенчӗҫ казаксем — маларах вӗлерсе тирпейлерӗҫ.

Седоватого подъесаула убили на месте; расставаясь с жизнью, выбил он ногами в снегу глубокую яму и еще бы бил, как добрый конь на привязи, если бы не докончили его сжалившиеся казаки.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Куҫусем тӑпӑлса тухрӗҫ-и? — йывӑррӑн мӗкӗрсе ярать тахӑшӗ вилес пек хӑраса ӳкнӗ сасӑпа.

Повылазило тебе? — надсадно ревел оттуда чей-то насмерть перепуганный голос.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн вилес пек ҫывӑрас, питӗ ӑшӑнас килнӗ, анчах вӑл хваттерне каймарӗ, Ванюшӑна Кондратьев пурӑнакан ҫурт патне чарӑнма хушрӗ.

Ему мучительно хотелось поспать и отогреться, но он не поехал на квартиру, а велел Ванюше завернуть к дому, где жил Кондратьев.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вилес теместӗп-ха.

— Помирать еще не собираюсь.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вилес пек кичем мана кунта.

— Но я же тут умру со скуки.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӑшалне персе яма ӗлкӗрнӗ Бешняк вилес умӗн авкаланса илсе, шӑлӗсене кӑчӑртаттарчӗ, ҫӗр ҫине кукленсе ларчӗ: нимӗҫсен ҫӗҫӗллӗ штыкӗ унӑн хырӑмне шӑк хӑмпине ҫурса ҫурӑм шӑммине пырса тӑрӑннӑ.

Бешняк, успевший выстрелить, присел, скрежеща зубами, сгибаясь в смертном поклоне: немецкий ножевой штык искромсал ему внутренности, распорол мочевой пузырь и туго дрогнул, воткнувшись в позвоночник.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпӗ вилес умӗн те-е…

Я и перед сме-е…

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл пӳлӗне-пӳлӗне, сӑнӗпе вилес пек кӑвакарса кайса, кӑвак Донӑн чысӗпе мухтавӗ ҫинчен, казаксен историллӗ миссийӗ ҫинчен, офицерсемпе казаксем ҫапӑҫу хирӗсенче пайтах пӗрле юн юхтарни ҫинчен калаҫрӗ.

О славе и чести седого Дона, об исторической миссии казачества, о совместно пролитой офицерами и казаками крови говорил он, задыхаясь, мертвенно бледнея.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вара пуҫлать хайхискер вӗсен рабочийӗсене пӑлхатма, унти нумай вӗреннӗ ҫынсене ухмаха хӑварма, — лешсем пурте унран вилес пек хӑраса ӳкеҫҫӗ.

Да как начал ихних рабочих бунтовать да ученым очки вставлять, — они и перепужались досмерти.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, ура ҫине сиксе тӑрса, юбкине васкаса тӳрлетрӗ, ҫурӑмӗ хыҫне ҫыпӑҫнӑ арпа хылчӑкӗсене шӑла-шӑла пӑрахнӑ май, вилес пек хӑраса ӳкнӗ Пантелей Прокофьевича тем те пӗр каласа тустарма тытӑнчӗ:

Вскочив на ноги, она торопливо оправила юбку, обмела со спины мякинные ости и в упор выкрикнула ошалевшему Пантелею Прокофьевичу:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн вилес умӗн темскер кӑшкӑрнипе карса пӑрахнӑ тути-ҫӑварӗ тӗлӗнче йӑм хура мӑйӑхӗ хурлӑхлӑн усӑнса аннӑ; вилӗм кӑвакартса янӑ пичӗ ҫинче сарлака куҫ харшисем чӑрсӑррӑн шӑртланса тӑраҫҫӗ.

Над его широко раскрытым ртом, таившим немые отзвуки последнего крика, понуро висели густые черные усы, на выбеленном смертью лице хмурились в смелом размете широкие брови.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вилес пек хытӑ ывӑнса ҫитни, чӑтма ҫук халтан кайни казаксен кашни хусканӑвӗнчех сисӗнсе тӑрать.

Чувствовалась смертельная усталость, надорванность, и усталость в каждом движении.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӑйкӑрсем нихӑҫан та вилес ҫук.

Соколам жить да жить!

Хир, аслӑ хир // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех