Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

айван сăмах пирĕн базăра пур.
айван (тĕпĕ: айван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Айван ыйту.

— Наивный вопрос.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шухӑшӗсем те ун хӑйне евӗр айван та ансат: хырӑм выҫӑ — хӑть юлташӗн пултӑр, — вӑрлама юрать, вӑрламалла та (выҫӑ чух чӑн та вӑл кирек камӑнне те намӑс-симӗсе пӗлмесӗр ҫаратса илчӗ); атти татӑлса тухнӑ — тытать те хывса илет тыткӑна лекнӗ нимӗҫ салтакӑнне; мӗн те пулин айӑп турӑн, каҫарттармалла — Митька каҫарттарать вара — разведкӑна ҫӳрет, хытӑ пӑвнипе сывлайми пулнӑ — ни вилӗ, ни чӗрӗ нимӗҫ часовойӗсене постран сӗтӗре-сӗтӗре пырать, хӑй кӑмӑл тунипеле чи хӑрушӑ операцисене тухса каять.

Так же примитивно просты и несложны были его мысли: голоден — можно и должно украсть, хотя бы и у товарища, и крал, когда был голоден; износились сапоги — проще простого разуть пленного немца; проштрафился, надо искупить вину — и Митька искупал: ходил в разведку, приносил снятых им полузадушенных немецких часовых, охотником шел на рискованнейшие предприятия.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Юхса каях, айван!

— Вот так и плыви, дурочка!

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Апла вӑл ҫав айван шухӑша халӗ те пуҫӗнчен кӑларса пӑрахман иккен?»

Значит, он еще не выбросил из головы эту глупую затею?..»

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫамрӑк та, айван та.

Молодая и глупая.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫамрӑк та, айван та, мӗскер тӑвӑн.

Молодой и дурной, что с него взять.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Халӗ кулӑшла, вырӑнсӑр, айван туйӑннӑ Сергее ун чухнехи юрату…

Теперь же смешной и детской казалась ему эта любовь…

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ӑҫтан килсе тухрӑн эс, айван!

— Откуда ты, глупое!

«Халӑх юн тумламӗ» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

«Хӑвӑн Ӗренпурна кай, — терӗ. — Сана эпӗ кӳренместӗп, мӗншӗн тесен эсӗ айван та тӗттӗм ҫын. Кай та шухӑшла», — терӗ.

Говорит: «Ступай в свой Оренбург. Не имею на тебя зла, потому что человек ты глупый и темный. Иди и подумай».

Турӑ чури // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тӑррине вара (халлӗхе ҫӗлӗкӗн тӑрри пулман, Хлопуша путек тирне васкавлӑн ҫиппе чике-чике туртнӑ) пӗр айван хӗрачана хӑй ӑсталӑхне кӑтартас тесе ҫӳле ывӑтсан, пенӗ те сирпӗтсе янӑ.

А верх (пока нового верха у шапки не было, Хлопуша наскоро стянул мерлушковые бока ниткой) это Гришатка прострелил влет, чтобы доказать одной глупой девчонке свое умельство.

Патьен // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Пӗчӗк-ха эс Гришатка, айван.

Мал ты, Гришатка, глуп.

Вавилӑпа ыттисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ҫак пӗчӗк ачанни пек айван шухӑшпа Аксинья пӗтӗм куҫҫульне хӗрӗн сӑпки ҫине юхтарать.

В пеленки выплакивала Аксинья излишки слез, думая в детской своей наивности.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Айван, — терӗ шӑппӑн Бунчук, пыл хурчӗ хӗҫ ҫутине чечекрен уйӑрса илейменнине чухласа.

— Глупая, — сожалеюще и тихо сказал Бунчук, осуждая пчелиный промах.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Мӗнле пӗлместӗн-ха эсӗ, айван, ӑна мӗнле мӑшкӑлланине?

— Что ж ты, сволочуга, не знаешь, как его дражнют?

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дуняшка пӗвӗнче мӗскӗн ачалӑхпа чечекленсе пыракан айван ҫамрӑклӑх иккӗш те пӗр хутӑшах: кофтисем айӗн пысӑках мар кӑкӑрӗсем кӗретӗнех ӳссе ҫӗкленсе пыраҫҫӗ, хулпуҫҫийӗсем сарӑлма пуҫларӗҫ; анчах вӑрӑм та кӑшт кӑна чалпашларах куҫ хушӑкӗсенче ҫав-ҫавах именчӗклӗ те чӑрсӑр йӑм-хура куҫсем, сенкертерех куҫхаршиллӗскерсем, хӗлхемленеҫҫӗ.

Была в Дуняшке смесь, жалкая и наивная, детства и расцветающей юности: крепли и заметно выпирали под кофтенкой небольшие, с кулак, груди, раздавалась в плечах; а в длинных, чуть косых разрезах глаз все те же застенчивые и озорные искрились черные, в синеве белков миндалины.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Сӳпӗлтететӗн, айван!.. —

— Брешешь, дура!.. —

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑратӑп, каях, каях, айван!

Разбужу, иди, иди, дурак!

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эх, эсир те ҫав, айван ҫынсем! — ассӑн сывларӗ Шошин.

— Эх вы, чудаки-люди! — вздохнул Шошин.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тӗлӗнмелле, мӗнле айван пулнӑ вӑл Россия ҫине кайнӑ походӑн малтанхи кунӗсенче.

Странно, каким он был наивным в начале похода в Россию.

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Айван эсӗ, Фая, — ассӑн сывласа ячӗ Марийка.

— Глупая ты, Фая, — глубоко вздохнула Марийка.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех