Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӳме сăмах пирĕн базăра пур.
кӳме (тĕпĕ: кӳме) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйӗн ачалӑхне аса илсе, Мишатка валли хӑмӑш тунинчен ҫил арманӗ турӗ, ҫерҫисем тытма ут хӳри хӗлӗхӗнчен серепе ҫыхрӗ, хӗрачи валли кустӑрмисем ҫаврӑнакан, акӑш-макӑш хитре турталлӑ пӗчӗк кӳме майлаштарчӗ, ҫитса татӑкӗсенчен пукане тума та хӑтланса пӑхнӑччӗ, анчах кунпа нимӗн те тухмарӗ: пуканине тума Дуняшка пулӑшрӗ.

Вспомнил детство и смастерил Мишатке ветряную мельницу из камышинок, ссучил из конского волоса силки для ловли воробьев, дочери искусно сделал крохотную коляску с вращающимися колесами и причудливо изукрашенным дышлом, пробовал даже свернуть из лоскутов куклу, но тут у него ничего не вышло; кукла была сделана при помощи Дуняшки.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лаша витинче ҫурхи ҫумӑрпа ҫийӗннӗ чул стена йӑтӑнса аннӑ, сиктӗрмеллӗ кӳме ларнӑ сарай тӑррине тӑвӑл сӳсе кайнӑ, виле пек сарӑхнӑ шурӑ хайчӑсемпе урлӑ каштасем ҫинче пӑт-пат ҫеҫ ҫурри ҫӗрӗшнӗ улӑм пайӑркисем упранса юлнӑ.

В конюшне вывалилась подмытая вешними дождями каменная стена, крышу каретника раскрыла буря, и на мертвенно белевших стропилах и перерубах лишь кое-где оставались клочья полусгнившей соломы.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Егор калаҫма чарӑнчӗ, ун Черкашина ятне Мрыхина пӗртте калас килмерӗ, мӗншӗн тесен ку Черкашинӑна сиен кӳме пултарнӑ ҫеҫ мар, ӑна ӗмӗрлӗхех ҫухатассине те пӗлтернӗ.

Егор помолчал, не испытывая никакого желания называть Мрыхину имя Черканганой, так как это могло не только повредить ей, но и означало навсегда потерять ее, отбросить от себя.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Каҫарӑр, — асӑрхамасӑр персе янипе хӑйне хӑй тӑшманӗсенчен те ытларах сиен кӳме пултарнинчен сыхланса, Коробин хӑлха таранах хӗрелсе кайрӗ.

— Простите, — Коробин покраснел до ушей, опасаясь, что своей обмолвкой может навредить себе больше, чем это в состоянии сделать его недруги.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кунта вара — уҫӑ тӳпе айӗнче сарӑлса выртакан куҫ виҫейми цех, ӑна ҫутҫанталӑкӑн пӑхӑнман вӑй-хӑвачӗпе ӑнсӑртлӑхсем сиен кӳме пултарнӑ; обком секретарьне суйлани тӑваттӑмӗш уйах ҫине кайнӑ пулса та, Пробатов халӗ те хайӗн пысӑкӑшӗпе Европӑри пӗр-пӗр патшалӑхпа танлашакан облаҫ хуҫалӑхне тӗплӗн пӗлсе ҫитеймен-ха.

А здесь — бескрайний цех под открытым небом, которому могли нанести ущерб непокорная сила природы и случайности; хотя и шел четвертый месяц как его избрали секретарем обкома, Пробатов все еще не успел полностью ознакомиться с хозяйством области, который по объемам был сравним с некоторыми государствами Европы.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ лашапа юнашар утса каять, утнӑ ҫӗртех ывӑлӗн хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ аллине чуптӑвать те кӳме патне чупать.

Мать идет рядом с лошадью, на ходу целует черную от загара руку сына, бежит к своей повозке.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗлсех тӑратӑп: унта эпӗ сан ҫывӑхра пулнинчен ытларах усӑ кӳме пултаратӑп.

Я уверена, что на той работе я принесу больше пользы, чем около тебя.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпӗ кӑна станцире… кӳме ҫинчен сӳсе илнӗччӗ…

Украл я ее на станции, с забора…

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл йӗрке кӳме тытӑнчӗ, анчах хӑй колхоз ӗҫӗсене пӗлсех кайман пулас, ухмахланса колхозӑн пӗр уйне колхозниксене валеҫсе пачӗ.

Стал он наводить порядки, а колхозного дела, видать, не знал: сдуру взял и отрезал кусок земли от общественного клина, а потом поделил между колхозниками.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эсӗ калатӑн, пире капиталистсене усӑ кӳме вилӗм ҫине хӑваласа илсе каяҫҫӗ, тетӗн, анчах халӑх епле?

— Ты говоришь, что на потребу богатым нас гонят на смерть, а как же народ?

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Витсе тунӑ кӳме ӑшӗнчен хумханса ӳкнӗ Евгений кулкаласа тухрӗ.

Из крытой коляски вышел взволнованный, улыбающийся Евгений.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗтӗнсе ӳкнӗ Григорий, ларчӑк ҫинчен сиксе анчӗ те, тӑлланнӑ пек урисемпе аран-аран пускаласа, кӳме патне пычӗ.

Ошалевший Григорий соскочил на землю и путано, как стреноженный, шагнул к задку повозки.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья кӑшкӑрашма чарӑннине Григорий тӳрех туймарӗ, пӗр самантран кӑна сиссе илчӗ те хыҫалалла пӑхрӗ: Аксинья, питне-куҫне турткалантарса нӗрсӗрлетсе пӑрахнӑ та, питҫӑмартине пӗтӗм вӑйпа кӳме аякки ҫумне лӑпчӑтса выртать.

Григорий не сразу воспринял наставшую тишину, опомнившись, глянул назад: Аксинья с искаженным, обезображенным лицом лежала, плотно прижав щеку к боковине повозки, зевая, как рыба, выброшенная на берег.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӗт-ре-те-ет!.. — урмӑшса кайнӑ сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ Аксинья, тӑрмаланса пӗтнӗ пуҫне кӳме тӗпӗ тӑрӑх шутаркаласа.

Тря-а-а-а-аско!.. — кричала Аксинья огрубевшим голосом, катая по днищу повозки всклокоченную голову.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ӑна кӳме ӑшне илсе хучӗ те лашине имени еннелле мӑкӑрлантарчӗ.

Григорий уложил ее на повозку, погнал лошадь к имению.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӳме ӑшне лартатӑп та теветкеле, килнӗ йӗрпех каялла.

В карету его, любушку, и тем следом обратно.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ун хыҫӗнченех килхушшинчен лакпала сӑрланӑ йӑлтӑртатакан венски кӳме йӑрласа тухса кайрӗ.

А следом за ним прошуршала из двора блестящая лаком венская коляска.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӳме ӑшне Петропа Христоня юлчӗҫ.

В будке остались Петро и Христоня.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑй Петро патне кӳме ӑшне кӗрсе ларчӗ.

Сам полез в будку к Петру.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫул пар кӳме ӑшне кӗме, — тесе тӗртрӗ Степан Петрона, унтан урапа пускӑчи ҫине сиксе улӑхрӗ.

Дай в будку пролезть, — Степан легонько толкнул Петра, вскочил на подножку.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех