Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Тӑван ҫӗре-шыва сутса, пирӗн кил-ҫуртсене ҫаратас тата казаксен пурнӑҫне пӗтерсе хурас ҫул ҫине тӑнӑ ҫав сутӑнчӑк ҫынсемпе мӗн тӑвӑпӑр эпир?

— Что мы сделаем с теми предателями родного края, которые шли грабить наши курени и уничтожать казачество?

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нумай ҫул ҫар хӗсметӗнче тӑрса полковник ятне тивӗҫнӗ вӑл, фронтри паттӑрлӑхшӑн илнӗ Хӗрлӗ Ҫӑлтӑр орденӗпе «Сталинграда хӳтӗленӗшӗн» медальсем ҫумне тепӗр икӗ Хӗрлӗ Ҫӑлтӑр орденӗ, Тӑван ҫӗршывӑн Аслӑ вӑрҫин 1-мӗш степень орденӗ тата ытти наградӑсем хушӑннӑ ун.

Он много лет служил в армии и имел звание полковника, был награжден за фронтовые подвиги орденом Красной Звезды и медалью «За оборону Сталинграда», после войны получил два ордена Красной Звезды, орден Великой Отечественной войны 1-й степени и другие награды.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Тӑван кил-ҫурт пулнӑ вырӑнта йӑмӑкӑм Валентина Ивановна мӑшӑрӗпе Георгий Васильевичпа кирпӗч ҫурт хӑпартса лартнӑ, хальхи вӑхӑтра ӑна вӗсен хӗрӗ Ирина пӑхса тӑрать.

На месте родного дома сестра Валентина Ивановна с супругой Георгием Васильевичем построили кирпичный дом, в настоящее время за домом присматривает их дочь Ирина.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Тӑван тӑрӑхра, хамӑн ӗҫӗме кура, сайра-хутра пӗрре кӑна пулайнӑ.

В родных краях из-за своей работы бывал редко.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Тантӑшӑмсем пурте тенӗ пекех урнӑ тӑшманпа ҫапӑҫма тухса кайрӗҫ, шел, чылайӑшӗ тӑван яла ҫаврӑнса ҫитеймерӗ.

Почти все ровесники ушли воевать с ненавистным врагом, к сожалению, многие из них не смогли вернуться в родную деревню.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Тӑван ялтан аякра пулин те Чупайсене манмастӑп.

Не забываю чубаевцев, хотя и живу далеко от родной деревни.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Ҫамрӑкскер ҫул ҫӳреме пултарать, тӑван тӑрӑхра час-часах пулать, ҫавӑнпа Чупай хыпарӗсене ун урлӑ пӗлсе тӑратӑп.

Молодому человеку легче разъезжать, он часто бывает на родине, поэтому новости Чубаево узнаю через него.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Тӑван ене манмастӑп

Не забуду край родной

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Аслӑ Отечественнӑй вӑрҫӑн хӑрушӑ ҫулӗсем вӑхӑтӗнче тӑван халӑхӑмӑр тӳснӗ йывӑрлӑхсене, ҫапӑҫу хирӗсенче пуҫӗсене хунӑ паттӑрсене, вӑрҫӑ хыҫҫӑн Тӑван ҫӗршыва ҫӗнӗрен ура ҫине тӑратассипе ырми-канми ӗҫленӗ ентешӗмӗрсене аса илчӗҫ, вӗсене асӑнса шӑплӑх минучӗ ирттерчӗҫ.

Вспомнили о тех, кто испытывал все трудности лихолетья Великой Отечественной войны, кто сложил голову на полях сражений, земляков, которые после войны неустанно трудились над возрождением родной страны, почтили всех минутой молчания.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Светлана Алексеевнӑпа Николай Владимирович Черновсем тӑван амӑшне пӑхнӑ пек пӑхаҫҫӗ ӑна.

Светлана Алексеевна и Николай Владимирович Черновы ухаживают за ней, как за родной матерью.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Вӑрҫӑ хыҫҫӑн килне таврӑннӑ, мӗн тивӗҫлӗ канӑва тухиччен тӑван колхозра тӑрӑшнӑ — тырӑ вырнӑ, нумай ҫул хӑмла ҫитӗнтернӗ ҫӗрте, колхоз пахчинче тӳрӗ кӑмӑлпа ӗҫленӗ, нимӗнле ӗҫе те тиркесе тӑман.

После войны вернулась домой и до выхода на заслуженный отдых трудилась в родном колхозе — выращивала хлеб, много лет работала на плантациях хмеля, в колхозных огородах, не пренебрегал никакими делами.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Ҫакӑн хыҫҫӑн Бунчук юратнӑ тусӗ хӑйне чунтан савса ачашланине ҫеҫ мар, вӑл хӑйӗншӗн тӑван амӑшӗ пек ӑшшӑн, ырӑ кӑмӑллӑн тӑрӑшнине те ҫывӑхран туйса пурӑнчӗ.

И после этого Бунчук долго ощущал на себе не только ласку любимой, но и ее теплую, налитую вровень с краями материнскую заботливость.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна, кравать ҫинчен тӑрса, ӑна шӑппӑн пырса ыталарӗ те ҫамкинчен тӑван амӑшӗ пек лӑпкӑн чуп туса илчӗ.

Анна встала, молча обняла его и спокойно, как мать, поцеловала в лоб.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗрре хӗпӗртесе, кӑштах тата эрленсе тухса кайрӗ вӑл тӑван килне: Дон ҫинче влаҫшӑн чи хаяр ҫапӑҫусем пынӑ вӑхӑтра хӑйӗн чаҫне пӑрахса кайнӑшӑн пӑшӑрханчӗ вӑл, ҫав вӑхӑтрах кил-йышӗпе тӑван хуторне ҫитсе курма тӳр килнӗшӗн савӑнчӗ те.

Ехал Григорий со смешанным чувством недовольства и радости: недовольства — потому, что покидал свою часть в самый разгар борьбы за власть на Дону, а радость испытывал при одной мысли, что увидит домашних, хутор.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пысӑк ҫар канашӗ пухӑнтӑр та, тӑван ҫӗрӗмӗр шӑпине вӑл татса парӗ.

Соберется Большой войсковой круг — и он будет вершить судьбами края.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мӗншӗн тесен пӗтӗм халӑх кӑмӑлне палӑртса тӑракан правительствӑпа хирӗҫес ҫул ҫине тӑнипе эсир тӑван Дон тӑрӑхне халиччен курман хӑрушӑ инкексем патне илсе ҫитеретӗр.

Ибо неслыханные бедствия несете вы родному краю, вступив на путь распри с правительством, отражающим волю всего населения.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хамӑрӑн тӑван юнӑмӑрсене ӗҫсе кӳпӗнес тесе, Калединпа кайма кӑмӑл пур-и сирӗн?

Каледину охота есть, чтоб мы кровью братской опились!

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шыв ӑшӑтса, унӑн пуҫне те хӑех ҫуса ячӗ вӑл, таҫтан арча тӗпӗнчен кивелсе сарӑхнӑ кӗпе-йӗм туртса кӑларчӗ, тӑван хӑнине апат лартса ҫитерчӗ, ун ҫулӗнче ҫур ҫӗр ҫитичченех пӗр уйрӑлмасӑр ларчӗ; карчӑк ывӑлӗ ҫинчен куҫ илме те пӗлмерӗ, ыйта-ыйта пӗлчӗ, пуҫне хурлӑхлӑн сулкаласа илчӗ.

Она нагрела воды, сама вымыла ему голову, достала откуда-то со дна сундука пожелтевшее от старости чистое белье, накормила родного гостя — и до полуночи сидела, глаз не сводила с сына, расспрашивала, горестно кивала головой.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксем пӗтӗм чун хавалӗпе тӑван килӗсене туртӑннӑ.

Властно тянули казаков к себе родные курени.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Влаҫ патшалӑх Канашӗ (державнӑй Круг) аллине куҫсан тата облаҫра пӗр вырӑс чунӗ те юлмасан, тӑван Дон ҫинче тӗлӗнмелле чаплӑ пурнӑҫ пуҫланасси ҫинчен вӑл илӗртмелле илемлӗ каласа кӑтартать: ун чухне иккен казаксем хӑйсен правительство чиккисене хурал посчӗсем тӑратаҫҫӗ те, Украинӑпа тата Аслӑ Руҫ ҫӗршывӗпе пӗр танлӑн, ҫӗлӗк хывмасӑр калаҫаҫҫӗ, хутшӑнасса та вӗсемпе суту-илӳ туса тата таварсем улӑштарса илсе ҫеҫ хутшӑнаҫҫӗ.

Покоряюще красиво рисовал будущую привольную жизнь на родимом Дону — когда править будет державный Круг, когда не будет в пределах области ни одного русака и казачество, имея на своих правительственных границах пограничные посты, будет как с равными, не ломая шапок, говорить с Украиной и Великороссией и вести с ними торговлю и мену.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.