Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ура сăмах пирĕн базăра пур.
ура (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ура ҫине тӑчӗ, хӑй сӑмах каламалли конспект ҫине татах тепӗр хут пӑхрӗ те балкон ҫине тухрӗ.

Он встал, еще раз посмотрел на конспект своего выступления и вышел на балкон.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсир мӗншӗн ун пек шутлатӑр вара? — тӗлӗннипе ура ҫине тӑчӗ Сергей.

— Почему же вы так считаете? — удивился и встал на ноги Сергей.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Атте, эсир мӗн ура ҫинче тӑратӑр!

— Батя, чего вы стоите!

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Никифор! — кӑшкӑрчӗ Андрей Васильевич, ура ҫине тӑрса.

— Никифор! — крикнул Андрей Васильевич, вставая.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Головачев ура ҫине тӑчӗ, ҫиме килӗшмерӗ, вара, кулакан арӑмӗ ҫине ҫилленсе пӑхса илсе, пӳртрен тухса кайрӗ.

Головачев встал, отказался есть и, сердито взглянув на смеющуюся жену, вышел из хаты.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анзор чӳречерен хӑйӗн сулхӑнта ыйхӑласа тӑракан лаши ҫине хурлӑхлӑн пӑхса илчӗ, унтан, ура ҫине тӑрса, ҫилленнипе кунчине саламатпа ҫапрӗ, сывпуллашрӗ те тухса кайрӗ.

Печальным взглядом Анзор посмотрел в окно на своего дремавшего в тени коня, затем встал, сердито ударил плеткой о голенище, попрощался и вышел.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хворостянкин вагон-магазин тӑвасси ҫинчен калама пуҫласан, Шамрай ура ҫине тӑчӗ, хӑлхине чӑнках тӑратрӗ, вара тин тимлӗн итлеме тытӑнчӗ.

Когда же Хворостянкин стал рассказывать о постройке вагона-магазина, Шамрай привстал и насторожился.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тимошин ответлемесӗрех ура ҫине тӑчӗ, вара унӑн хӑюллӑн пӑхакан куҫӗсенчен, мӑнаҫлӑ пӳ-сийӗнче каллех ҫапла каланӑн туйӑнчӗ!

Тимошин не ответил и встал, и в его смелом взгляде и в осанистой фигуре опять можно было читать:

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл тӳрех пукан ҫине лармарӗ, кӑштах ура ҫинче тӑчӗ, пиншакне тӳрлетрӗ, кукша пуҫне шӑла-шӑла илчӗ, ҫавӑн хыҫҫӑн кӑна ларчӗ те ҫийӗнчех пӳрнипе сӗтел ҫине темле цифра ҫырчӗ.

Он не сразу сел на стул, а немного постоял, поправил пиджак, погладил плешивую голову и только тогда уселся и тут же вывел пальцем на столе какую-то цифру.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Тур ҫырлахтӑрах сана, Игнат Савельевич, — терӗ те Новодержкин, хӑй те ура ҫине тӑчӗ.

— Господь с тобой, Игнат Савельевич, — проговорил Новодережкин и тоже встал.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хворостянкин сӗтел хушшине кӗрсе ларчӗ, Андрей Васильевич ура ҫинчех тӑчӗ, буркӑна пӗр хулпуҫҫийӗнчен кӑларса уртса янипе вӑл каллех ҫунатне персе хуҫнӑ кайӑк евӗр туйӑнчӗ.

Хворостянкин уселся за стол, а Андрей Васильевич продолжал стоять, скинув на одно плечо бурку, и опять он был похож на птицу, у которой подбито крыло.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унтан, ура ҫине тӑрса, кӗпӗрленсе тӑракан ҫынсем ҫине пӑхса ҫаврӑннӑ та, хӑй сӑмахне паҫӑр мӗнтен пуҫланӑ, ҫавӑнтанах калама тытӑннӑ:

Затем встал, обвел строгим взглядом столпившихся людей и снова вернулся к тому, с чего начал:

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кӑна мӗнле ӑнланмалла? — Кондратьев ку сӑмаха илтсен ура ҫине тӑчӗ, кӑвакарнӑ ҫӳҫне хуратасшӑн пулнӑ пек, пӳрнисемпе тӑнлавне сӑтӑра-сӑтӑра илчӗ те сӗтел хушшинчен тухрӗ.

А как же это понять? — Кондратьев даже встал, погладил пальцами висок вышел из-за стола.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ку машина тата ҫавӑнпа усӑллӑ, — терӗ Рагулин, ура пакӑлчак таран пылчӑк ӑшне кӗрсе, — вӑл ҫӑмӑл.

— Эта машина еще чем выгодна, — говорил Рагулин, загрузая в грязь выше щиколоток, — что легкая.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Сергей, ура ҫине тӑрса, пӳлӗм тавра утса ҫаврӑнчӗ.

— Сергей встал, прошелся по комнате.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Нарыжный пӗр сӑмах та шарламарӗ, каланине итлесе ура ҫине тӑчӗ те, сывпуллашса тухса кайрӗ.

Нарыжный, не сказав ни слова, встал, распрощался и вышел.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Марфа Семеновнӑна пулӑшатӑп, — терӗ Нарыжный, ура ҫине тӑрса, чӗркуҫҫи ҫумне ҫыпӑҫнӑ тӗксене сӑтӑра-сӑтӑра пӑрахса.

— Марфе Семеновне подсобляю, — пояснил Нарыжный, вставая и отряхивая с колен прилипшие перья.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«А-ха, калаҫма шутлатех», — шухӑшларӗ те Федор Лукич, ура ҫине тӑрса, каларӗ:

«Ага, решил-таки заговорить», — подумал Федор Лукич и, вставая, сказал:

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Головачев, ура ҫине тӑрса, хӗвел ҫинелле пӑхрӗ, килкартисене, армана пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Головачев поднялся, посмотрел на солнце, оглядел двор, мельницу.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗн мана ҫынсем? — Чурилов, ура ҫине тӑрса, кабинет тавра утса ҫаврӑнчӗ.

— Что мне люди? — Чурилов встал, прошелся по кабинету.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех