Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ак сăмах пирĕн базăра пур.
ак (тĕпĕ: ак) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Этем ҫӳлӗшӗнче ак ҫакӑн пек касса ҫырса хунӑ:

На высоте человеческого роста высечены следующие слова:

Эпилог // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ак кур ӗнтӗ, — ырӑ кӑмӑллӑ кулкаласа каларӗ Петя, хӑйне эпӗ тав туса ыр суннӑ хыҫҫӑн, — судья тет-ха вӗсене.

— Ну вот, — добродушно улыбнувшись, сказал Петя, когда я поздравил его, — а судья говорит, что плохо.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ак халь ӗнтӗ ҫавсене куҫ умӗнче кӑштах палӑртнӑ пулин те калама ҫук тарӑн шухӑшлӑ, тен гениллӗ хӑватпах кӑтартнӑччӗ пулӗ.

Теперь я увидел их в едва намеченном, но глубоком, может быть, гениальном преображении.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Э-э, ак ӑҫта иккен-ха вӗсем! — терӗ вӑл пире шыра-шыра супнӑ хыҫҫӑн тинех тупнӑ пек пулса.

— Ага, вот они где! — сказал он, как будто долго искал и наконец нашёл нас.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ак эпӗ вӑрҫӑ пуҫланнӑ тӗле ҫитрӗм те калама чарӑнтӑм, мӗншӗн тесен мӗн курса иртнин вӗҫӗ-хӗррисӗр панорами яриех уҫӑлчӗ те ман куҫ умне, ун айӗнче хама пӗтем пурнӑҫа сӑхлантаракан шухӑш йӑлтӑртатнине куртӑм эпӗ.

Но вот я дошёл до войны и замолчал, потому что беспредельная панорама всего, что мы пережили, открылась передо мной и в её глубине лишь чуть-чуть светилась мысль, которая всю жизнь волновала меня.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Терентий, тӳсеймесӗр, кӑшкӑрса ячӗ: — Ну, ҫитет сире ашкӑнма, ак сире пурсӑра та хӑлхаран пӑратӑп! — терӗ.

Терентию пришлось крикнуть: — А ну, хватит баловаться, а то всем ухи пообрываю!

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл хӑй шучӗпе усалланнӑ йытта хытӑ, ӗлӗкхи пекех вӑрҫнӑн туйӑнать: «А ну, Рудько, цыц! Чарӑн! Ак путсӗр! Цыц!»

Ему казалось, что он очень громко, по-хозяйски, кричит на разбаловавшуюся собаку: «А ну, Рудько, цыц! Вот скаженная! Прекрати! Цыц!»

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ак, спасибо!

— Ай, спасибо!

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Акӑ эпӗ ҫапла утса пыратӑп, вӑл ак ҫапла лашапа пырать…

Вот так я иду, а вот так он едет…

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ак, тӗслӗхрен, «Ҫеҫпӗл» ятлӑ сӑввинчи йӗркесем:

Куҫарса пулӑш

Виличчен ма ыйтса юлмарӑн? // Римма Прокопьева. Хыпар, 2014.12.27

Ак, эппин, пӑхӑр, ҫак ялав чысне ӳкерместпӗр тесе тупа тӑвӑпӑр! — терӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗршыв хӳтӗлевҫисем шкулта ҫитӗнеҫҫӗ // Ҫӗнтерӳ ҫулӗ. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2010.03.03

Ҫук, эсир шухӑшласа ҫеҫ пӑхӑр, ахахӗсем ак ҫакӑн пек!

Нет, вы только подумайте — вот такие брильянты!

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Икӗ хӗрарӑм шурӑ тутӑрпа, тутӑрӗсем ҫинче хӗрлӗ хӗрес, бархат хӑнтӑр тытнӑ кӗпе тӑхӑннӑ, пӳрнисем ҫинче ак ҫакӑн пысӑкӑш ахах куҫлӑ ҫӗрӗсем, куҫхаршисене сӑрланӑ, куҫӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Две дамы в белых косынках с красными крестами, в бархатных собольих ротондах, на пальцах вот такие брильянты, лорнеты, брови намазаны, глаза блестят от белладонны.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ак ҫапла.

Куҫарса пулӑш

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем ҫинчен асӑнсан ак ҫапла калаҫҫӗ: «Леш Ришелье урамӗнче пурӑнакан Володька, унӑн монтекристо пур», — теҫҫӗ.

О них так и говорилось: «Тот Володька с Ришельевской, у которого монтекристо».

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ак, туршӑн та ҫӗнейместӗн!

— Та, ей-богу, не подужите!

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кӗр часрах, ак Хӗл Мучи сӑмсаран ярса тытать те текех вӗҫертмест, — хӗрӗ ҫине ӑшшӑн пӑхса сӑмсинчен ачашшӑн чӗпӗтсе илчӗ Клавье аппа.

Заходи быстрее, вот возьмет тебя за нос Дед Мороз и не отпустит, — с любовью щипнул за нос совою ненаглядную дочку тетя Клава.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Халь ак чӑнласах куркӑна тултар.

Вот теперь действительно налей.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ашшӗпе хӗрӗ татти-сыпписӗр ак ҫапла сӑмахласа пыраҫҫӗ: — Атте, ман ӗҫес килет.

Между отцом и дочерью все время происходил следующий диалог: — Папа, мне хочется пить.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Апла ан пултӑр, вӗҫетӗп ак», тесе ҫинчех шухӑша илтӗм эпӗ, унӑн ватӑ пулин те ҫирӗп алли блокнот календарӗн листи ҫине ман хушаматӑма ҫырса икӗ хут та хуратнине пӑхса тӑрса.

«Чёрта с два, буду летать!» — сразу же подумал я, глядя на его старую, но крепкую руку, которая вывела и дважды подчеркнула мою фамилию на перекидном блокноте-календаре.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех