Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

яланах сăмах пирĕн базăра пур.
яланах (тĕпĕ: яланах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тачка, хисеплӗ шляхтич, урапи ҫинчен анса, ҫывӑрса кайнӑ урисене ҫемҫеткелет, унтан «козаксене» яланах хӑйӗн лакпа сӑрланӑ сӑмсаллӑ шурӑ картузӗпе сулласа саламлать.

Толстый, почтенный шляхтич вставал с дрожек, разминая затекшие жирные ноги, и неизменно приветствовал «козаков» помахиваньем белого, с лакированным козырьком, картуза.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Яланах хӑйне астарса йӑпатакан инҫетри станица ҫинчен тӗлӗксем куракан Прохор Зыковӑн, пӑру куҫӗсем пек йӑваш куҫлӑ йӗкӗтӗн, куштан та тапӑҫма юратакан лаши иртсе кайнӑ чух вахмистр лашийӗ шартлаттарса тапса ячӗ.

Лошадь Прохора Зыкова, парня с телячье-ласковыми глазами, которому часто снились сны о далекой, манившей его станице, норовистая и взгальная, при проездке лягнула вахмистерского коня.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мӗнле-ха эсӗ яланах пӗр тӗлӗк куратӑн, мур ҫиесшӗ пуҫна?..

Что же ты, черт тебя побери?..

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эхер те тӗлӗкӗ интереслӗ мар е хӑрушла пулсан, пан яланах ҫилленет.

Если сон был неинтересный или страшный, пан сердился:

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эсӗ, мӗн те пулин кирлӗ пулсан, яланах кала.

Ты, что понадобится, говори.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тен, Аксинья хӑй те уншӑн тӑван хӗрӗ пекех тӑрӑшнӑшӑн ҫапла пулчӗ-ши, — кӗпе-йӗмне ҫуса, сапласа парать, сӗтел хушшине ларсан, ӑна яланах ҫемҫерех те тутлӑрах татӑк хурса пама тӑрӑшать.

Может быть, потому, что относилась Аксинья к нему с дочерней заботливостью: перестирывала его бельишко, латала рубахи, баловала за столом куском помягче, послаже.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унта пырасса вӑл яланах тенӗ пек Григорий лашасем патӗнче аппаланнӑ вӑхӑтра пыма тӑрӑшать.

Выбирал такое время, когда Григорий был занят с лошадьми.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лутака кӗлеткеллӗскер, пӗтӗмпе кӑвакарса-симӗсленсе кайнӑ ҫӳҫ-пуҫлӑскер (аллисем ҫинче те-ха унӑн кӑвак тӗксем пулнӑ), ача чухнех чукмарпа ҫапса лапчӑтса лартнӑ сӑмсаллӑскер, вӑл яланах пӗчӗк ача пек ӑшшӑн ейӗлсе, йӑл кулса ҫӳренӗ, кулнӑ май хӗрлӗ пӗркеленчӗклӗ куҫӗсене мӑчлаттарса, йӗри-тавралла уҫӑ кӑмӑллӑн пӑхнӑ.

Низенький, весь в зеленой седине (на руках и то рос седой волос), с носом, расплюснутым еще в детстве ударом чекмаря, вечно улыбался он голубой детской улыбкой, мигая на окружающее простодушными, в красных складках, глазами.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Турилккине яланах ҫамрӑк лакей Вениамин мужик, аллисене тӑсса, ун ҫумӗнче тытса тӑнӑ.

Тарелочку сбоку, на вытянутых руках, постоянно держал молодой, из мужиков, лакей Вениамин.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӑнтан кайса итлекенсем малтанах ӑна ӗненнӗ, ҫӑварӗсене карса пӑрахса, мӗн каланине пурне те йышӑннӑ, кайран — Авдеич суеҫӗ иккенӗ, ун пек суеҫӗ хутор пуҫланнӑранпа та пулманни тӑрӑ шыв ҫине тухнӑ; унтан хӑйӗнчен куҫӑнах кулма тытӑннӑ, анчах та вӑл ниепле ӗненме ҫук тыттарса суйнине ҫынсем ҫавӑнтах сиссен те хӗрелмен (тен, хӗрелнӗ те пулӗ, анчах пичӗ яланах хӗрлӗ пулнипе палӑрман), суйма та пӑрахман.

Ошалелые слушатели сначала верили, разинув рты, принимали на совесть, а потом и открылось, что — враль Авдеич, каких хутор с основания своего не видывал; над ним смеялись в открытую, но он не краснел, уличенный в чудовищных своих измышлениях (а может, и краснел, да за всегдашним румянцем не разобрать), и врать не переставал.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсем патӗнче, пӗр-пӗрне куҫ хӗссе, вӑрттӑн кулкаласа, ҫамрӑкрах казаксем кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ, ушкӑн варринче, кукшалса пыракан лаптак ӗнси ҫине кӗмӗл хӑюпа хӗреслентерсе тунӑ симӗс тӑрӑллӑ атаман ҫӗлӗкне пусса лартса, Пантелей Прокофьевичӑн тантӑшӗ — ватӑлма пӗлми, яланах антоновка улма пек хӗрелсе ҫӳрекен Авденч — хуторта «Брех» (суеҫӗ) тесе чӗнекен казак, чӗрне вӗҫҫӗн тайкаланса пӑхса тӑрать.

Около, перемигиваясь, улыбаясь, толпились казаки помоложе, а в середине, сдвинув на плоский лысеющий затылок синеверхую атаманскую, с серебряным перекрестом, папаху, покачивался на носках одногодок Пантелея Прокофьевича — нестареющий, вечно налитой, как яблоко антоновка, румянцем — Авдеич, по кличке Брёх.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Штокман Моховсен ҫурчӗн терраси ҫине тухрӗ те (пуҫлӑхсем килсен, постоялӑй двора мар, яланах Сергей Платонович патне чарӑнаҫҫӗ), хулпуҫҫине сиклентерсе илсе, ик еннелле уҫӑлакан сӑрланӑ алӑк ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Штокман вышел на террасу моховского дома (у Сергея Платоновича всегда останавливалось начальство, минуя въезжую) и, пожимая плечами, оглянулся на створчатые крашеные двери.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мирон Григорьевич ачисене ҫирӗп алӑра тытнӑ, пуян пурнӑҫпа пурӑннӑ пулин те, тата тарҫӑсем тытнӑ пулин те, ачисене яланах ӗҫлеттернӗ, ӗҫе вӗрентнӗ.

Мирон Григорьевич детей школил; не глядя на свое богатство и на то, что помимо них были работники, заставлял работать, приучал к делу.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мускаври технически училище студенчӗ — Боярышкин; хӑйне хӑй ҫав тери юратнипе тата туберкулёзпа халран кайса ҫитнӗ хыткан учитель Баланда; унпала пурӑнакан учительница, Марфа Герасимовна, чӑмӑр та ватӑлма пӗлми хӗр, яланах аялти юбкине нӗрсӗррӗн кӑларса ярса ҫӳрекенскер; почтмейстер, йӳнӗ духи шӑршипе сӗркӗч шӑрши кӗрекен кулӑшларах хусах ҫын, пӑнтӑхса кайнӑскер.

Боярышкин — студент Московского технического училища; тощий, снедаемый огромным самолюбием и туберкулезом учитель Баланда; его сожительница — учительница Марфа Герасимовна — девушка нестареющая и круглая, с постоянно неприлично выглядывающей нижней юбкой; почтмейстер — чудаковатый, заплесневелый, с запахом сургуча и дешевых духов холостяк.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Яланах кулса ҫӳрекен Давыдкӑна, унӑн ҫынна этем вырӑнне хуман сассине, сурчӑкпа йӗпенсе тӑракан шурӑ шӑлӗсене тахҫантанпах кураймасть вӑл.

Он чувствовал к вечно улыбающемуся Давыдке, к его пренебрежительному тону, даже к белым зубам непреодолимую неприязнь.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл хӑйӗн нихҫан та улшӑнмасӑр пыракан шӳтле сӑмахӗнчен яланах урмӑш сасӑпа ахӑлтатса кулнӑ, вӑрӑм та янрас пекех типсе ҫитнӗ пӗҫҫисем тӑрӑх аллисемпе шартлаттарса ҫапнӑ, Михейӗ Гетькӑн хырса якатнӑ пичӗ ҫине, пырӗнче вылянакан карланкӑ мӑкӑлӗ ҫине курайми пӑхса тӑнӑ, юлташне «хир тӑмани», «кӑрчанкӑ ланчашки» тесе вӑрҫса питленӗ.

Он неизменно и хрипло хохотал над постоянно повторявшейся шуткой, шлепал себя ладонями по длинным, сухим до звона голеням, а Михей ненавидяще оглядывал выбритое Гетьково лицо, кадык, трепетавший на горле, и ругал его «сычом» и «коростой».

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Михей лашасене урӑм-сурӑм юратнӑ; кӑштах ӗҫкеленӗ хыҫҫӑн вӑл яланах, хӑйӗн илемсӗр шӗвӗр питне куҫҫулӗпе йӗпетсе, макӑрма тытӑннӑ, Мирон Григорьевич патне пырса тек пакӑлтатнӑ.

Был он страстным любителем лошадей; подвыпив, плакал, размазывая слезы по остренькому безбровому лицу, приставал к Мирону Григорьевичу:

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Хӑнасене яланах хавас.

— Гостям завсегда рады.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Яланах шукӑлӗн ҫӳлелле пӗтӗрсе янӑ сарӑ мӑйӑхӗсем унӑн халӗ хевтесӗррӗн аялалла усӑнса тӑраҫҫӗ.

Всегда лихо закрученные русые усы его квело свисали вниз.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ватӑлса ӗнтӗркенӗ амӑшӗ, яланах лӑпкӑскер, пӗлми пулнӑ упӑшкин ҫӳҫӗсене урса кайса тӑпӑлтарнӑ, ывӑлӗ атӑ кӗллипе тачлаттарма тӑрӑшнӑ.

Всегда смирная, престарелая мать исступленно дергала на обеспамятевшем муже волосы, брат старался ногами.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех