Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑмахӗ (тĕпĕ: сӑмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унта вӗсем сӗтел хушшине каҫ кӗрсе ларчӗҫ те ҫурҫӗр ирттерсех калаҫрӗҫ, пӗтмен сӑмахӗ ытти кунсем валли те юлчӗ.

Как засели с вечера за стол, так и проговорили за полночь, и еще сколько невысказанного осталось.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тав сӑмахӗ вырӑнне ачасем вутӑ татса ҫураҫҫӗ, юр тасатаҫҫӗ, пахча пӑхаҫҫӗ.

В знак благодарности мальчишки теперь ему и дрова пилят, колют, и снег с крыши счищают, и сторожат.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар сӑмахӗ ӑна калама ҫук тӗлӗнтерсе ячӗ.

Слова Тухтара буквально потрясли его.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупа пек илтӗнет вӗсен сӑмахӗ.

Слова звучат как клятва.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йӗкӗт сӑмахӗ карчӑк кӑмӑлне кайрӗ.

Видимо, старушке понравился ответ парня.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Такмакран та ҫепӗҫ вӗсен мухтас сӑмахӗ.

Складней и звонче частушки хвалебное слово продавца.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫулталӑк хушшинче пуйса кайма пулать унпа, — терӗ Энтюк; сӑмахӗ ытларах пулнине каярахпа кӑна сиссе илчӗ.

За его счет в полгода можно разбогатеть, — сказал Эндюк и лишь позже понял, что перегнул палку, сболтнул лишнего.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Сана калам, — шӑппӑн илтӗнчӗ Шерккей сӑмахӗ.

— А тебе вот о чем поведаю, — Шерккей перешел почти на шепот.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла ырласа калаҫнӑ сӑмахӗ инкӗшне те питӗ килӗшрӗ.

Тетя была довольна, что угодила племяннику.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӗлхе шӑмӑсӑр-ха вӑл, ҫын сӑмахӗ.

Да ладно, язык без костей, вот и мелят люди.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмахӗ тӗрӗс те, кӑмӑлӗ те ҫаплах-ши?

Хотя слова говорит все правильные, а в душе то же самое или нет?

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хуҫине тав сӑмахӗ те ҫитмӗ, хӑналаннине тавӑрса та пӗтерес ҫук…

Слов недостанет, чтоб хозяина за все отблагодарить…

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмахӗ выльӑх ҫинчен пымасть тейӗн ҫав.

Со стороны можно подумать, что речь идет не о лошади, а о невесте.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмахӗ ун пирки тӑрас ҫук-ха, кирпӗчне тесен…

Об этом голова не болит, а вот кирпич…

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйне вӗр-ҫӗнӗ ҫӑпата туса панӑшӑн ҫав пулчӗ-и вара унӑн тав сӑмахӗ?

И это в благодарность за то, что он сплел ему новенькие лапти?

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эп пурпӗрех каятӑп, — хӑй сӑмахӗ ҫинех тӑчӗ Ильяс.

— А я все равно пойду! — упрямо проговорил Ильяс.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӑхса тӑтӑм-тӑтӑм та картишӗмрен, мӗн хӑтланаҫҫӗ-ха кӑсем тетӗп, эсӗр ак мӗн тӑватӑр иккен, — шӑхӑрса тухнӑ пек илтӗнет шӑлсӑр старикӗн васкамасӑр каланӑ сӑмахӗ.

— Глядел я, глядел через двор на твои дела и никак не додумался, что вы тут творите, оказывается, вон что… — оттого, что у старика во рту не было ни единого зуба, речь его состояла из сплошного свиста.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫын сӑмахӗ ҫилӗм мар, хыҫа ҫыпӑҫмасть, калаҫӗҫ-калаҫӗҫ те чарӑнӗҫ.

Людская молва не клей, небось к заднице не пристанет, поговорят, поговорят — и перестанут.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Велюш пӗр самант хушши ун сӑмахӗ мӗне пӗлтернине шухӑшларӗ те унтан тавҫӑрса илчӗ.

Велюш непонимающе уставился на него, потом, видимо, все-таки сообразил, о чем речь.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ванюкӑн шӳтлесе каланӑ сӑмахӗ Эппелюк кӑмӑлне хӑварчӗ.

Шутка Ванюка почему-то больно задела Эппелюка.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех