Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл туннель стени ҫумне сулӑнса кайрӗ, мӗкӗрсе ярса, стенаран тытма хӑтланса, вӑл майӗпен ҫӗре тӗшӗрӗлсе анчӗ.

От удара его шатнуло к стене туннеля, и, глухо взвыв, цепляясь рукой за бетон стены, он медленно оседал на землю.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Корчагин кӗсьине ярса тытрӗ.

Рука Корчагина устремилась в карман.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пысӑк пуҫлин, Корчагина ярса тытнин, тискер кайӑка чӗрӗ аш илӗртнӗ пек, хӗре тапӑннӑ ҫӗре каяс килет.

Большеголового, в чьих руках был Корчагин, не желавшего оставаться безучастным свидетелем насилия, как зверя, тянуло к добыче.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лешӗ ун гимнастёркин ҫухине пӗтӗрсе тытса, ӑна карланкӑран ярса илчӗ те пичӗ умнех револьвер илсе пычӗ.

Прямо в зубы ткнулся ствол парабеллума, рука переползла к горлу и, свернув жгутом гимнастерку, вытянувшись во всю длину, держала его перед дулом, медленно описывающим дугу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл аллине вӑйпах туртса илчӗ, анчах кая пулчӗ: Павела мӑйран ярса та илчӗҫ.

И когда он с силой все же вырвал ее, было уже поздно: шею Павла обхватил железный зажим пальцев.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Зеленова унӑн блузин ҫаннине ярса тытрӗ те ҫула пӳлчӗ.

Зажав в кулачок рукав его блузы, Зеленова шутливо преградила ему дорогу:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пирус тивертсе ярса, Батыев тӑвӗ ҫинче ларакан Токарев пурӑнакан пӗчӗк пӳрт еннелле утрӗ.

Закурив папиросу, направился к маленькому домику на Батыевой горе, где жил Токарев.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑйне хӑй шанаканскер тата хӑюллӑскер, вӑл сасартӑках ҫамрӑксен ӗҫ пуҫарулӑхне пӗтерсе лартнӑ, пур ӗҫе те тума тӑрӑшнӑ, анчах: пӗтӗм ӗҫе ярса илме пултарайман, вара хӑйӗн помощникӗсене ӗҫлеместӗр, тесе вӑрҫма пуҫланӑ.

Самонадеянный и решительный, он сразу же приглушил личную инициативу ребят, за все хватался сам и, не охватив полностью работы, начинал громить своих помощников за бездеятельность.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эсӗ тифпа вӑхӑта сая ярса выртнӑ хушӑра кунта сахалах мар шыв-шур юхса иртнӗ.

Когда ты в тифу даром время тратил, здесь немало воды утекло.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Карчӑк сак ҫинче выртакан чӑпӑрккана ярса тытрӗ.

 — И старуха схватила с лавки кнут.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл Павела кӑмӑлламан куҫӗсемпе пӑхса илчӗ те, хӑнана хӑй патӗнчен ирттерсе ярса, чугунӗсене кӗмсӗртеттерме пуҫларӗ.

Она на миг коснулась Павла нелюбезным взглядом и, пропустив гостя, загремела чугунами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл пӗр-икӗ хут ярса пусрӗ те сулӑнса, йӑванса кайрӗ.

Он сделал еще несколько шагов и потерял равновесие.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кашни ярса пусмассерен кӑкӑрӗнче чикен чиксе каять, шӑлӗсене сивӗ хӑвӑрт чӗтретсе шатӑртаттарать, куҫӗсене тӗксӗмлетет, йывӑҫсем темӗнле карусель ҫинче ҫаврӑннӑ пек курӑнаҫҫӗ.

При каждом шаге что-то больно кололо в груди, знобко постукивали зубы, мутило в глазах, и деревья, казалось, кружили странную карусель.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Таля калать: «Аттен тумтиррине тӑхӑнатӑп та атте патне пырса таратӑп, хӑваласа ярса пӑхтӑр вара мана», — тет.

Таля говорит: «Оденусь во все отцовское и заявлюсь к папане, пусть попробует меня оттуда выпереть».

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел, ун патне чупса пырса, йӗвенӗнчен ярса тытрӗ; лаша хӑраса каялла чакрӗ.

Она испуганно попятилась назад, когда Павел, бросившись к ней, схватил ее под уздцы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Банда! — тесе кӑшкӑрса ячӗ те Павел, кӗреҫине ывӑтса ярса, хӑйӗн маузерӗ ҫакӑнса тӑракан йывӑҫ патне чупрӗ.

Банда! — крикнул Павка и, швырнув лопату, бросился к дереву, на котором висел его маузер.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ҫавӑн майлӑрах ҫав, тӑртанма пуҫларӗҫ, — тесе тавӑрчӗ те Павел, ҫав самантрах хӑйӗн тахҫанхи ыйтӑвне аса илчӗ, Фёдорӑн ҫаннинчен ярса тытрӗ:

— Что-то похоже на это — припухать стали, — ответил Павел и, вспомнив давнишнюю свою просьбу, взял Федора за рукав:

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Дубава Павела шинелӗнчен ярса тытрӗ.

Дубава схватил за шинель Павла.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вот мӗн, ачасем, хулара кансӗрлекенсене пурне те ӗнсерен ярса тытаҫҫӗ, а пирӗн кунта хӑвӑртлӑха икӗ хут ӳстерес пулать.

Ну, так вот, ребятки, в городе возьмут в «штосе» всех, кто там путает, а нам здесь надо удвоить скорость.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑна тӑма та вырӑн пулмарӗ, вӑл аялти сакӑн хӗррине пусрӗ те, аллипе ҫӳлти сак тимӗрӗнчен ярса тытрӗ.

Ей негде было встать, и она стояла на краешке нижней полки, держась за поручень верхней.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех