Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кондратьев (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ларт апла пулсан, — терӗ Кондратьев, — анчах каялла ху туртса кайӑн…

— Хорошо, ставь, — согласился Кондратьев, — только обратно тащить будешь на себе…

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Халӗ эпӗ директорпа калаҫса пӗтерем-ха, вара Кондратьев Чурилов еннелле ҫаврӑнчӗ:

Я сейчас кончу с директором. — Кондратьев обратился к Чурилову:

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Авӑ мӗн! — савнӑҫлӑн каларӗ Кондратьев.

Вот как! — радостно сказал Кондратьев.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Юрать, — терӗ Кондратьев, хӑна ҫине ӑнланнӑ пек пӑхса илсе, — атьӑр виҫҫӗн лару ирттерер.

— Ну что ж, — сказал Кондратьев, понимающе взглянув на гостя, — давайте заседать втроем.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗн ҫӑмӑлпаччӗ-ши? — ыйтрӗ Кондратьев, пукан ҫине ларма сӗнсе.

— Какими судьбами к нам? — спросил Кондратьев, предлагая стул.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тимофей Ильич! — кӑмӑллӑн каларӗ Кондратьев, ура ҫине тӑрса.

Тимофей Ильич! — приветливо сказал Кондратьев, вставая.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев сӗтел хушшинче ларать, ӑна хирӗҫ Усть-Невинскри МТС директорӗ Чурилов, мӑнтӑркка ҫын, пысӑк пуҫлӑ та ҫӳҫне кӗскен кастарнӑскер, вырнаҫнӑ.

Кондратьев сидел за столом, а напротив него — директор Усть-Невинской МТС Чурилов, мужчина грузный, с большой, низко остриженной головой.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ак халӗ ӗнтӗ, ҫап-ҫутӑ садра, кӗреке хушшине лартса тулли стакан эрех тыттарсан, хӑй ҫине ашшӗпе амӑшӗ савӑнса пӑхса ларнӑ чух, хӑй пӗлекен Усть-Невинецсен куҫӗсенче хӑйне хисеплени сисӗнсе тӑнӑ чух, сасартӑк Кондратьев сӑмахӗсем аса килчӗҫ: «Кунта, Сережа, пурне те пӗр купана хума ҫук; йӑнӑшма пулать…»

Вот теперь, в светлом саду, когда ему вручили стакан посадив за стол застолья, когда он чувствовал как родители радостно смотрят на него, когда знал что те глаза Усть-Невинецсев, что он хорошо знал, глубоко его уважают, внезапно вспомнил слова Кондратьева: «Здесь, Сережа, не следует все сваливать в одну кучу: ошибиться можно…»

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Паллах, пирӗн ҫынсем лайӑх, — Сергей ҫине Кондратьев, хӑй мӗн шутланинчен пачах та пӑрӑнма килӗшмен юратнӑ ывӑлӗ ҫине пӑхнӑ пек, кӑмӑллӑн та хыттӑн пӑхса илчӗ.

— Конечно, наши люди прекрасны, — Кондратьев добродушно и твердо посмотрел на Сергея как на своего любимого сына, который все время стоял бы на своем.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ытлашши савӑнмаллине халлӗхе нимӗнех те курмастӑп-ха, —кӑштах кулнӑ пек каларӗ Кондратьев.

— Не вижу ничего, чем так сильно следует радоваться, — немного усмехаясь сказал Кондратьев.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫынсене юратни, вӗсене хисепе хуни вӑл — питех те лайӑх пахалӑх, — терӗ Кондратьев, хут ҫинче кӑранташпа чӗркелеме пӑрахмасӑр, — анчах эпӗ ҫапла шутлатӑп: ытлашши савӑнни сана курми тӑвать.

— Любить людей, уважать их — это очень хорошее качество, — сказал Кондратьев, все еще не переставая что-то черкать на бумаге, — но я думаю так: слишком много счастья делает тебя слепым.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Апла пулсан, япӑх калаҫнӑ, — Кондратьев тем-тем аса илесшӗн пулнӑ пек, пӳрнипе кӑвакарнӑ тӑнлавӗнчен тыта-тыта илчӗ.

— Значит, плохо беседовал, — Кондратьев, как будто пытаясь что-то вспомнить, потрогал пальцами поседевший висок.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпир халӗ инженер-электриксӑр пурӑнма пултараймастпӑр, — терӗ Кондратьев.

— Без инженера-электрика нам теперь не обойтись, — говорил Кондратьев.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев «Красный кавалерист» колхозра пулни ҫинчен, Татьяна Нецветова ҫинчен, активӑн пулас канашлӑвӗ ҫинчен каласа пачӗ.

Кондратьев рассказывал о поездке в «Красный кавалерист», о Татьяне Нецветовой, о предстоящем совещании актива.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев чарӑнса тӑчӗ, Хворостянкин та чӗнмесӗр ҫилленсе тӑчӗ.

— Кондратьев помолчал, молчал и дулся Хворостянкин.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Акӑ мӗн, Игнат Савельевич, — хыттӑн каларӗ Кондратьев.

— Вот что, Игнат Савельевич.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пӗтӗмпех каларӑн-и? — ыйтрӗ Кондратьев.

— Все? — спросил Кондратьев.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пирӗн мӗн пулчӗ-ха? — Вӑл Кондратьев патнелле тата ытларах тайӑлчӗ.

А у нас что получилось? — Он еще сильнее наклонился к Кондратьеву.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗншӗн — сан патра? — мӑшкӑлласа чарчӗ Кондратьев.

— Почему — у тебя?

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хворостянкинӑн тачка сӑн-пичӗ хӗрелсе кайрӗ, вӑл, чӗркуҫҫи ҫине тӑрса, хӑйӗн пӗтӗм пӗвӗпе Кондратьев ҫинелле тайӑлчӗ:

Мясистое лицо Хворостянкина раскраснелось, он поднялся на колени и всем корпусом наклонился к Кондратьеву:

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех