Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыратать (тĕпĕ: ырат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Акӑ мӗншӗн пултараймастӑп: халӗ эпӗ акӑ колхозра ӗнтӗ, анчах ҫапах та хамӑн пурлӑхӑмшӑн чун ыратать… —

— А через то не могу, что вот я зараз в колхозе, а об своем добре хвораю… —

37-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Мӗн тумалла, пӗрре ури ыратать, тепре — мӗнле ҫӗр каҫмалла кунта?!

Куҫарса пулӑш

Амур // Любовь Мартьянова. Тантӑш, 2015.12.10, 50(4464)№

— Кирек камӑн та хӑйӗн суранӗ хытӑрах ыратать.

— Всякому своя боль больная.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сан ҫине, Тимофей, куҫпа пӑхсан — куҫ ыратать!

На тебя, Тимофей, ажник глазами больно глядеть!

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ыратать пулин те, ан хӗрхен.

Хоть и больно, а не щади.

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

— Кӑкӑр ыратать ман, уҫӑ сывлӑшпа нумай сывлани ырӑ мар мана.

— Болит грудишка у меня, долго дышать настоящим воздухом нехорошо мне.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Мӗн ыратать?

Что болит?

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Ыратать!

Больно!

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

— Тӳррипе каласан, Кузьма Егорыч, пурте ыратать, анчах эсӗ ыттипе ан асаплан, чӗрене кӑна юсаса яр.

— Признаться сказать, Кузьма Егорыч, всё болит, ну, а уж вы лечите одно сердце, а насчет другого прочего — не беспокойтесь…

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Тата мӗн ыратать?

Еще что болит?

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

— Мӗн ыратать?

— Что болит?

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Мӗн ыратать?

Что болит?

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Тӗттӗмрен кӗҫ-вӗҫ мӗн те пулин тухса: «Чарӑнӑр, вӑрӑсем!» — тесе кӑшкӑрасса кӗтсе, малалла тинкерсе пӑхса пынипе куҫӗ тӳсме ҫук ыратать.

Глаза ломило от напряженного рассматриванья тьмы, из которой — он ждал — вот-вот встанет нечто и гаркнет на них: «Стой, воры!..»

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӑл пӗтӗмпех малалла, тӗттӗмелле ӳпӗнчӗ те, ӑна хӑй ӳссе пынӑ пек туйӑнчӗ, — унӑн шӑммисемпе шӑнӑрӗсем йывӑррӑн, ыратӑнса карӑнчӗҫ, пӗр шухӑшпа кӑна тулнӑ пуҫӗ ыратать, ҫан-ҫурӑмӗ туртса чӗтренет, урисене вӗтӗ те вичкӗн, сивӗ йӗпсем тиреҫҫӗ.

Он весь подался вперед, во тьму, и ему казалось, что он растет, — кости и жилы вытягивались в нем с тупой болью, голова, заполненная одной мыслью, болела, кожа на спине вздрагивала, а в ноги вонзались маленькие, острые и холодные иглы.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Эхер, камӑн шӑлӗ ыратать пулсан, ун патне килне пырать, сиплесе парать.

Ежели, у которого человека заболит зуб, то и идут к нему, помогает…

Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.

— Пилӗк ыратать! — лӗхлетсе илчӗ Санька.

— Спинка заболела! — зашипел сзади Санька.

37-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ыратать пулӗ, Саня!

Больно, Саня?

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Санӑн уру ыратать вӗт, — тӗлӗнсе кайрӗҫ ачасем.

— У тебя же нога болит, — удивились мальчишки.

9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл сасартӑк хытса кайнӑ пек пулать те шӑпланать, унтан, хӑйӗн сывалми чирне пусарасшӑн пулса, юри хавасланнӑ пек пулать е, пуҫ ыратать тесе, ҫывӑрма выртать.

Она вдруг как будто окаменеет и смолкнет, потом с притворной живостью суетится, чтоб скрыть свой странный недуг, или сошлется на мигрень и ляжет спать.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӑна намӑс, чунӗ ыратать.

Ей было стыдно, больно.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех