Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫаккине (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл пӑшалӗ ҫаккине шӑлкаласа Зиминпа калаҫать.

Поглаживая ремень охотничьего ружья, он обратился к Зимину:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Женя хӑй Кулагинӑпа тӗл пулни ҫинчен каласа панӑ хыҫҫӑн Катя автомат ҫаккине турткаласа нумайччен чӗнмесӗр ларчӗ.

Выслушав рассказ Жени о свидании с Кулагиной, Катя долго молчала, теребя пальцами ремень автомата.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя телефон ҫаккине ҫиленсе пусрӗ.

Катя раздраженно надавила рычажок.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя сехет ҫаккине туртса хӑпартрӗ, тусан ларнӑ тенкел ҫине тӑрса маятникне тапратса ячӗ.

Катя подтянула у часов гири, потом, забравшись на запыленное кресло, перевела стрелки и толкнула маятник.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кӗпе айӗнчи хӗресӗн тарпа йӗпеннӗ ҫаккине шӑлӗпе ҫӗклесе, вӑл ӑна йӑпӑр-япӑр кӑкӑр парать, хӑй ҫӑт ҫыртнӑ шӑлӗ хушшипе пӑшӑл-пӑшӑл калаҫать:

Придерживая зубами мокрый от пота гайтан нательного крестика, она торопливо дает ему грудь, сквозь стиснутые зубы шепчет:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Рябчиков ҫаврӑнса пӑхрӗ те чунӗ тӑвӑннипе тата ҫилӗ килнипе хӗҫ ҫаккине туртса татрӗ: сӑртсем ҫинчен хӗрлӗармеецсен сапаланчӑк речӗсем чупа-чупа анаҫҫӗ.

Рябчиков оглянулся, в отчаянии и ярости скомкал, оторвал темляк на шашке: с гор текли цепи красноармейцев.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, ним шарламасӑр йӑл кулса, Аксинья ҫине чалӑшшӑн пӑхса илчӗ, кӑкӑрӗ ҫинчи винтовка ҫаккине типтерлӗн тӳрлетсе, лашине хӑвӑрт юрттарса кайрӗ.

Он покосился на Аксинью, молча улыбаясь, деловито поправил на груди винтовочный погон и поскакал шибкой рысью.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лизӑ кутамккине илчӗ, хӑрах аллине ҫаккине чикрӗ, хӑй йӗрӗннине пытарман куҫӗсене Анохин ҫине ҫӗклерӗ.

Лиза рванула к себе заплечный мешок, накинула на одну руку лямку и подняла па Анохина полные нескрываемого презрения глаза.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ассӑн сывларӗ, аллисене ещӗк ҫаккине чикрӗ те: хулпуҫҫисене силлентерсе, ешӗке ҫурӑмӗ ҫине майлӑрах вырттарчӗ, хӑйӗн икӗ чӑматанне илсе, Васенӑ хыҫҫӑн йывӑррӑн утрӗ.

Вздохнув, Мажаров молча продел руки в лямки от футляра, встряхнув плечами, уложил поудобнее ящик на спине, поднял два своих чемодана и грузно двинулся следом аа Васеной.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Антип Брехович винтовка ҫаккине утнӑ ҫӗртех хулпуҫҫийӗ ҫинчен хыврӗ, ҫапкаланса пыракан винтовка кӳпчекӗпе тата штыкӗпе ҫынсене сӗртӗнтерсе, халӑх ушкӑнӗ витӗр тухрӗ.

Антип Брехович полез сквозь толпу, на ходу снимая с плеча винтовочный погон, задевая людей прикладом и штыком болтающейся винтовки.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫакӑн пек хӑрӑлтатса пынӑ вӑхӑтра вӑл е самовзвод-наганне ҫӗклесе илчӗ, е мӑйӗнчен ҫакса янӑ револьверӑн кантралла явнӑ ҫаккине пӗтӗрчӗ.

И то поднимал наган-самовзвод, то теребил надетый на шею витой револьверный шнур.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗнер ҫине ларсан, чӗлпӗре аллипе васкамасӑр пуҫтарса тытрӗ те, винтовка ҫаккине хулпуҫҫи тӗлӗнче тӳрлетнӗ май, штабра подполковника курнипе хӑй мӗншӗн кӑмӑлсӑрланнине тата ун умӗнче хӑйне мӗн пирки асӑрхансарах тытнине ӑнланма тӑрӑшрӗ, унтан сӑсартӑках шиклӗн шухӑшласа илчӗ: «Мӗнле пулать-ха ку: кадетсем кунта ӑна-кӑна лайӑх тӗшмӗртекен офицерсене пире хӗрлисен тылӗнче восстани тума, пире лӑпах хӑйсене кирлӗ пек, вӗреннӗ ҫынла, ертсе пыма юри хӑварман-ши?» — унтан ӑс-тӑнра, ҫакна мӑшкӑлласа тӳрре кӑларма тенӗ пекех, питӗ ӗненмелле тавҫӑру ҫуралса ҫирӗпленчӗ.

В седле уже, медленно разбирая поводья, поправляя винтовочный погон, все еще пытался он отдать себе отчет в том непонятном чувстве неприязни и настороженности, которое испытал к обнаруженному в штабе подполковнику, и вдруг, ужаснувшись, подумал: «А что, если кадеты нарочно наоставляли у нас этих знающих офицеров, чтоб поднять нас в тылу у красных, чтоб они по-своему, по-ученому руководили нами?» — и сознание с злорадной услужливостью подсунуло догадки и доводы.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗҫе пӗр алӑран тепӗр алла курса юлмалла мар хӑвӑрт илсе тытма меллӗрех пултӑр тесе, вӑл нихҫан та аллине йӗнӗ ҫаккине чикмерӗ.

Никогда не продевал кисти в темляк: чтобы легче было кинуть шашку из руки в руку в короткий, неуловимый миг.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн пӑшала темле путӗшлерех йӑтса ҫӳрес йӑла пур: ҫаккине, хӗрес пек, мӑйӗнчен ҫакса ярать те, винтовки кӑкӑрӗ ҫинче чалӑшшӑн сулланса ҫапкаланать.

Носил он ее по-чудному: ремень цеплял на шею, как гайтан креста, а винтовка косо болталась у него на груди.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро Мелеховпа Латышев ретсен айккинче тем пирки шӑппӑн сӑмахласа пыраҫҫӗ, Латышев пӳрнисемпе ҫӗнӗ хӗҫ ҫаккине хыпашлать, Петро утне сулахай аллипе хӑлхи хушшинчен хыҫкаласа ачашлать.

Петро Мелехов ехал с Латышевым сбочь рядов, они о чем-то тихо разговаривали, Латышев играл свежим темляком шашки, Петро левой рукой гладил коня, чесал ему промеж ушей.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пулемет командин начальникӗ Григорий патне пычӗ те унӑн кӑкӑрӗ ҫинчи наган ҫаккине майласа тӳрлетрӗ:

Начальник пулеметной команды подошел к Григорию, поправил на груди шнур нагана.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Амӑшӗ, кӗпе айӗнчен ҫакса ҫӳремелли пӗчӗкҫӗ хӗресе хыпашласа, хӑй ҫинчен хыврӗ те, ывӑлне чуп туса илсе, хӗрес хурса, мӑйӗнчен ҫакрӗ, ҫаккине ҫухави айне туса майларӗ: пӳрнисем хӑйӗн сивӗ тытнӑ пек тӑрӑлтатса чӗтрерӗҫ.

Мать, торопясь, сняла с себя нательный маленький крест, — целуя сына, крестя его, надела на шею, заправляла гайтан за воротник, а пальцы прыгали, кололи холодком.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казак офицерӗ пӳрни вӗҫӗсемпе кивелнӗ хӗҫ ҫаккине хыпашлать.

Казачий офицер теребил изношенный темляк шашки.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий ӑна вӗҫне ҫитиччен итлеймерӗ, — хӑйне стена ҫумне хӗстерсе хучӗҫ те, тепле ҫеҫ хӗҫ ҫаккине татса пӑрахмарӗҫ.

Дослушать Листницкому не удалось, — его оттеснили к стене, едва не порвали ремень шашки.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чубатый Кошевойран хӑйӗн утне илчӗ, винтовка ҫаккине тӳрлеткелесе, утланса ларчӗ те, аллипе тӗллесе кӑтартрӗ:

Чубатый взял у Кошевого своего коня, сел, поправляя винтовочный ремень, указал рукой:

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех