Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫывӑрать (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тус вӑранчӗ, тӑшман ҫывӑрать — Хурчӑка чӑхха тустарать!..

Друг проснулся, недруг спит — Ястреб курочку когтит!..

VII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Ҫывӑрать вӑл; анчах сӑнӗ унӑн чӳречерен ӳкнӗ ҫаврака, йӑлтӑркка уйӑх ҫутинче вилнӗ ҫынӑнни евӗрлех курӑнать.

Он спит, но лицо его, при свете круглой и яркой луны, глядящей в окна, бледно, как у мертвеца… оно печальнее мертвого лица.

IV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Юри тенӗ пекех, ниҫта пӗр сасӑ та илтӗнмерӗ; йӑлтах канаҫҫӗ; пирӗн йытӑ та пулин калитке умӗнче ҫӑмха пек хутланса ҫывӑрать.

Как нарочно, нигде не было слышно малейшего шума; все покоилось; даже собака наша спала, свернувшись в клубочек у калитки.

XVII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Упӑшки вилнӗ пекех ҫывӑрать.

Он спал мертвецки.

Кӳме // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Хыттӑн харлаттарса ҫывӑрать.

Он громко, с присвистом всхрапывал.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑй акӑ ним хуйхӑсӑр ҫывӑрать пулӗ ӗнтӗ», — тесе шухӑшларӗ Степка ашшӗ ҫинчен.

Сам-то, небось, дрыхнет теперь, и горя мало», — подумал Степка об отце.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӗлле сивӗ чух ҫывӑрать вӑл, хутран-ситрен ҫеҫ тухкалать.

Спит он в мороз, редкую зиму вылезет.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Смирька ашшӗ фронтра, килте аслашшӗ ҫеҫ, вӑл та пулин кӑмака ҫинче ҫывӑрать.

Смирькин отец в отъезде был, один дед дома, да тот спит на печи.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Упа тесен ҫывӑрать вӑл халь, кашкӑр йывӑҫ ҫине хӑпармасть.

Медведь спит, волк — он по деревьям не лазает.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Ҫывӑрать пулсан тутӑ ӗнтӗ.

Значит, была сыта.

Ют чӗпӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 25–27 с.

Пуҫне те ҫӳлелле ҫӗклемест, ҫӑварне те кармасть, ҫывӑрать.

Она спала и даже не тянула вверх головку, не разевала рта.

Ют чӗпӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 25–27 с.

Ҫывӑрать сӑпкара, пӗшкӗнетӗн ун патне…

Спит в колыбельке, наклонишься над ним…

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Урапа ҫине япала ҫыххисем тиенӗ, ун ҫинче сарӑ ҫӳҫлӗ ача ҫывӑрать.

Поверх клади, привязанный к спинке сложенной кровати, спал белокурый мальчик.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Маня ҫывӑрать ӗнтӗ.

Маня уже спала.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫывӑрать.

Улёгся, спит.

Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Вӑл тутине кӑштах уҫнӑ та, тикӗссӗн сывласа ҫывӑрать.

Он спал, слегка приоткрыв губы, мерно дыша.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Таса чунлӑ ҫын яланах лайӑх ҫывӑрать, — терӗ Стерлядников, типтерлӗ ҫунӑ йывӑҫ кашӑксене шинель арки ҫумне сӑтӑркаласа.

— У кого совесть чистая, энтот всегда хорошо спит, — сказал Стерлядников, вытирая о полу шинели чисто вымытые деревянные ложки.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кравать ҫинче симӗс френч тӑхӑннӑ пысӑк мар ҫын саркаланса ҫывӑрать.

На кровати, раскинувшись, спал одетый в защитный френч небольшой человек.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл юмаха каласа пӗтерме те ӗлкӗреймерӗ, ачасем тикӗссӗн те лӑпкӑн сывласа выртни хӑлхине килсе кӗчӗ, Мишка, пичӗпе ун хулпуҫҫийӗ ҫумне ҫӑтах тӗршӗнсе, кравать хӗрринче ҫывӑрать.

И не успела закончить сказку, как услышала ровное мерное дыхание детишек, Мишатка лежал с краю, плотно прижавшись лицом к ее плечу.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чӗвен тӑрса чӳречерен уртӑнтӑм та пӑхатӑп — пӳлӗмри пӗр кӗтесре кравать курӑнать, ун ҫинче Оська ҫывӑрать, вӑл пуҫӗнченех витӗннӗ.

Став ногами на выступ в стене и заглянув в окно, я увидел в конце комнаты кровать, а на ней — Оську, закрывшегося с головой одеялом.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех