Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тин сăмах пирĕн базăра пур.
тин (тĕпĕ: тин) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Юлташсем, эпир пурте ҫӑвара шыв сыпмарӑмӑр пуль-ҫке? — тӗлӗнчӗ Васена, пурте чӗнмесӗр пынине тин ҫеҫ асӑрхаса.

— Граждане, а чем объяснить, что мы все будто в рот воды набрали? — только сейчас обратив внимание на то, что все молчат, весело удивилась Васена.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Мӗнле ухмахла япала! — шухӑшларӗ вӑл салхуллӑн — Неушлӗ халӗ тин ҫеҫ хӑй мӗн каланине ӗненсе тӑрать вӑл?

«Что за нелепость! — подавленно думал он. — Неужели она на самом деле верит тому, о чем только что говорила?

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени пӗчӗк уҫланкӑра, манах пек кичем ҫӳлӗ чӑрӑш патӗнче пӗччен тӑнине курсан, Константинӑн сывлӑшӗ пӳлӗнсе килчӗ: вӑл Васена мар, Ксени иккенне Константин тин палласа мар, туйса илчӗ.

Константин задохнулся, увидев Ксению одну на небольшой полянке у высокой, по-монашески мрачной ели; он скорее угадал, чем узнал, что это Ксения, а не Васена.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл тин ҫеҫ пурӑнма пуҫлать вӗт, анчах ун мӗн те пулин юрӑхсӑрри пулсан, часах пӗтерме пулать, кӑмӑл ҫеҫ пултӑр…

Она ведь только начинает жить, но если у нее есть что-то неуместное, то можно скоро от этого избавиться, было бы желание…

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсене хамран хӑпрӗҫ пуль тенӗччӗ эпӗ, вӗсем авӑ тин ҫеҫ ӗмме тытӑнаҫҫӗ курӑнать!

Я уж думал, отвязались они от меня, а они, похоже, только присасываются!..

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ял ҫак хыпара сӳтсе явса кӗрленӗ, ашшӗ кунӗн-ҫӗрӗн пухусенче пулнӑ, киле тул ҫутӑлас умӗн тин таврӑннӑ, амӑшне, Костьӑна вӑратнӑ, ывӑлне аллисем ҫине илнӗ, хулпуҫҫисем ҫине лартса, пӳрт тӑрӑх йӑтса ҫӳренӗ.

Деревня бурлила, обсуждая на разные лады эту новость, отец дни и ночи пропадал на собраниях, являлся домой перед светом, будил мать, Костю, хватал его на руки, сажал на плечо и носил по избе.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑйне ялта мӗн кӗтнине те, унта мӗн тӑвассине те пӗлмест, ҫапах та, хӑй юлашки ҫулсенче пурӑнса ирттерни вӑхӑтлӑх тата иртсе каймаллискер ҫеҫ пек, чӑн-чӑн пурнӑҫ тин ҫеҫ ҫывхарса ҫитнӗ пек.

Он не знал, что ожидает его в деревне, не знал даже, что будет там делать, словно то, чем он жил эти годы, было временным, преходящим, а подлинно настоящее наступало лишь теперь.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ тин ҫеҫ Сергей Яковлевич патӗнчен…

— Я только сейчас от Сергея Яковлевича…

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюша кӑшкӑрса янӑ, хӑйне хӑй те пӗлмесӗр, ҫынсем тӗркӗшнӗ ҫӗре персе ҫитнӗ, Мажарова хӗнекен ҫынна вӑл ҫӳҫрен ярса илнӗ, шӑв-шава илтсе, чупса пынӑ милиционерсем тин ӑна ҫав ҫын ҫумӗнчен уйӑрса янӑ.

Ксюша дико закричала, не помня себя, кинулась в самую свалку, вцепилась в волосы человека, бившего Мажарова, и ее отодрали от него только подоспевшие на гвалт милиционеры.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров аманнӑ аллине малтанхи пекех кӑкӑрӗ ҫумӗнче тытнине, хӑйне хӳме патнелле хӗсекенсенчен сылтӑм хулпуҫҫийӗпе хӳтӗленме тӑрӑшнине Ксюша тин ҫеҫ асӑрханӑ.

Только сейчас Ксюша заметила, как по-прежнему бережно прижимает Мажаров к груди раненую руку и старается встать к тем, кто теснил его к забору, правым плечом.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ куна нумай пулмасть, госпиталь хыҫҫӑн ача ҫурчӗн флигелӗнче пурӑнма пуҫласан тин, ӑнланса илтӗм.

— Я только недавно это понял, когда поселился после госпиталя в детдомовском флигеле.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тин ҫеҫ туспа пӗр котелокран апат ҫинӗччӗ, тепӗр сехетрен вӑл ҫӗр ҫинче выртать, урӑх нихҫан та тӑмасть…

Только что с другом хлебали из одного котелка, а через час он лежит на земле и больше уже никогда не встанет…

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юлашки сӑмахӗсене вӑл салхуллӑн каланӑ, Ксюша унӑн шухӑш-кӑмӑлӗ сасартӑк улшӑннинчен тӗлӗнсе кайнӑ — халӗ офицер пӗртте тин ҫеҫ чӑрсӑрланса, вӗсенчен тӑрӑхласа кулнӑ ҫын пек пулман.

Последние слова он произнес с тихой грустью, и Ксюша поразилась такой неожиданной смене его настроения — было непохоже, что он только что дерзил и насмеялся над ними.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тин ҫеҫ ҫуса тухнипе типсе ӗлкӗреймен нӳрлӗ урай шӑрши кӗнӗ, стендсем ҫумне тенкелсемпе пукансене пӗр-пӗрин ҫине купаласа хунӑ; зал варринчи пукан ҫинче ӑшӑ ватник тӑхӑннӑ чылай ҫулсенчи баянист урамран кӗрекен каччӑсемпе хӗрсем ҫине тунсӑхлӑн пӑхса ларнӑ.

Пахло влажными, недавно вымытыми и еще не успевшими просохнуть полами, вдоль стен громоздились одна на другую поставленные скамейки, стулья; посредине зала сидел на табуретке пожилой баянист в теплом ватнике и скучающе оглядывал входивших с улицы парией и девушек.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кунта вӑл лейтенант сассине илтнӗ — вӑл Ксюша тин ҫеҫ юрлакаласа пынӑ юррах кӑшкӑрса юрланӑ.

И тут она услышала голос лейтенанта — он громко пел ту же самую песню, которую только что напевала она.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах, тин ҫеҫ типсе ҫитсе ешӗл курӑкпа витӗннӗ, ҫӳлех мар сӑрт ҫинчен чупса ансан, вӑл ӑнсӑртран пек айккинелле чалӑшшӑн пӑхса илнӗ — офицера урӑх курайман.

Но, сбежав с подсохшего, проколотого первыми зелеными перышками травы пригорка, она как бы невзначай покосилась в сторону и уже не увидела офицера.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл аманнӑ аллине мӑйӗнчен шурӑ бинтпа ҫыхса ҫакса янӑ, теприне тин ҫеҫ симӗсленнӗ, ҫат-ҫат ҫыпӑҫакан ҫулҫӑллӑ ҫинҫе хуҫӑк турат тытнӑ.

Он нес на белой перевязи раненую руку, в другой он держал сломанную веточку, тонкую, с едва распустившимися клейкими язычками листьев.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗтлӗх вӑрманта тин ҫеҫ тапса тухнӑ симӗс ҫулҫӑ тӗтри карса тӑнӑ, кӑчкине тӑкакан ҫӳҫесем чӑх чӗпписем пек саррӑн курӑннӑ, ӑшӑнса ҫитнӗ ҫӗр шӑрши тата пӗлтӗр тӑкӑннӑ ҫулҫӑсемпе тирек папкисен тӑкӑскӑ та йӳҫенкӗрех шӑрши кӗнӗ.

Перелесок был окутан дымкой первой сквозной зелени, цыплячьим пушком желтели отцветающие вербы, пахло нагретой землей, палым прошлогодним листом и горьковатой терпкостью тополиных почек.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ хам мӗне лайӑх, мӗне начар тунине халӗ тин ӑнланса илтем пулас, пурне те лайӑх куратӑп…

Когда, кажется, я только начал понимать, что делал хорошо и что плохо, и все открылось мне…

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов кровать патӗнче хӑй пальтопа, шлепкепе тӑнине тин асӑрхарӗ пулас, — именчӗклӗн каялла чакрӗ.

Казалось, он только теперь обнаружил, что стоит около кровати в пальто и шляпе, и смущенно попятился.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех