Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫитрӗ (тĕпĕ: ҫит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑштахран вӗсен шучӗ икӗ теҫеткене те ҫитрӗ пуль.

Не прошло и полминуты, как их на крыше было уже два десятка.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Унтан Федорӑн черет ҫитрӗ.

Последним поднимался Федор.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лешӗ утса ҫитрӗ те Федорпа Женя хушшине лаках ларчӗ.

Маргарита пробралась к друзьям и бухнулась в кресло между друзьями.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тинех Женя кайри рет патне чупса ҫитрӗ те хӗсӗнсе кӗрсе унпа юнашар лаплатрӗ.

Наконец Женя побежала обратно, протиснулась вдоль последнего ряда и плюхнулась рядом с Федором.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл малти рет варринех чупса ҫитрӗ, ларчӗ, кӑштахран виҫӗ кресло сиктерсе сылтӑмалла куҫса ларчӗ, унтан тата виҫӗ кресло сиктерсе куҫрӗ.

Она пробежала в центр, села, немного посидела, затем пересела через три места вправо, затем еще на четыре места,

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Чӑтӑмлӑхӗ-тӳсӗмлӗхӗ вӗҫне ҫитрӗ пулас.

Все напряжение последних нескольких часов, вдруг разом надавило на нее всей тяжестью, и она не выдержала.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Икӗ утӑм тусанах кӳршӗсен балконӗ патне ҫитрӗ, ун урлӑ каҫрӗ те юлташӗсене хӑй хыҫҫӑн пыма йыхӑрса аллипе кӑчӑк туртрӗ.

сделал два шага и оказался у соседнего балкона, быстро перелез его и замахал с него руками, призывая последовать его примеру.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ашшӗ командировкӑна Мускава кайнӑччӗ те час таврӑнмарӗ, Женя ӑна кӗтсе ывӑнсах ҫитрӗ.

папа уехал в Москву по делам и его долго не было, и Женя устала его ждать.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Юрать-ха сан патна шӑнкӑравлама ҫитрӗ.

Ладно, хоть тебе смогла позвонить.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Куна илтсен Маргарита тӑн ҫухатас патнех ҫитрӗ, анчах хӑйне алла илсе йӑлӑнма тытӑнчӗ:

Маргарита слушала все это и чувствовала, как сознание покидает ее. Она нашла в себе силы и взмолилась:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ӑнланмастӑн-и? — халь ӗнтӗ тӗлӗнме Маргаритӑн черет ҫитрӗ.

— Ты не понимаешь? — в свою очередь удивилась Маргарита.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ман алӑ ывӑнса ҫитрӗ, ҫиччас курока вӗҫертсе яратӑп.

у меня рука устала, я сейчас не выдержу и нажму курок.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Федора аякӗнчен чавсапа чышас патнех ҫитрӗ.

И уже было собралась толкнуть Федора в бок локтем

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Чунӗ кӳтсех ҫитрӗ.

Она была на грани.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Акӑ вӑл вӑл Федькӑн чӗркуҫҫийӗ патне ҫитрӗ, сарлака туратран иртсе юлташӗпе танлашрӗ.

Вот она достигла сначала Федькиных коленей, затем осторожно обошла толстый ствол и оказалась с ним на одном уровне.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Даша инке вара ҫывӑрма та вӑхӑт ҫитрӗ терӗ, анчах эпир унпа килӗшмесӗр Песчинкӑра уҫӑлса ҫӳреме тухса кайрӑмӑр.

Потом тётя Даша объявила, что пора спать, но мы не согласились и пошли гулять на Песчинку.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах та чусти ытарма ҫук хӑпарса ҫитрӗ, Даша инке ӑна тутанса пӑхса лайӑх «тӗпренсех каймасть ку», терӗ пулин те, вӑрҫӑ вӑхӑтне кура, пӗҫернӗ кукли лайӑх пуласси курӑнсах тӑратчӗ.

Но, как ни странно, тесто прекрасно подошло, и, хотя тётя Даша, положив кусочек его в рот, сказала, что мало «сдобы», видно было, что пирог, по военному времени, вышел недурной.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир кулма пуҫларӑмӑр та тинех вӑл тӑна кӗрсе ҫитрӗ.

Мы стали смеяться, и она очнулась.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ тинех вӑл ҫитрӗ те алӑк урати ҫинчех хытса тӑчӗ, пӳрнине, шухӑша кайса, сӑмси патне тытрӗ.

Наконец он явился и застыл на пороге, задумчиво положив палец на нос.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паллах ӗнтӗ, Кораблев эпир пынӑ кунхинех ҫитрӗ, чипер тумланнӑ хӑй, мӑйӑхне картинка ҫинчи пек пӗтӗрсе янӑ, шалпар кӑна тӗрӗллӗ шурӑ кӗпи ӑна питӗ килӗшет иккен те вырӑссен пӗр-пӗр аслӑ художник сӑнарне кӗртет — анчах кам сӑнарӗ иккенне Катьӑпа эпир ниҫта кайса хураймастпӑр.

Конечно, Кораблёв явился в день приезда — нарядный, с аккуратно закрученными усами, в свободной вышитой белой рубашке, которая очень шла к нему и делала похожим на какого-то великого русского художника — но на какого, мы с Катей забыли.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех