Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫитрӗ (тĕпĕ: ҫит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр кун ирхине вара ҫӑк палламан ҫын, ҫак Огнянов, кам иккенне пӗтӗм мӑнастир пӗлсе ҫитрӗ — тӗрӗксен шпионӗ иккен вӑл!

Наутро весь монастырь уже знал, что этот незнакомец, этот Огнянов — турецкий соглядатай!

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ровоама хаджин кӑмӑлӗ ҫак кунсенче, тем, сӳрӗкленсе ҫитрӗ; мӑнастирӗн пысӑк тӑшманне, Соколов тухтӑра, ирӗке кӑларни ӑна ытла пӑшӑрхантарать.

В эти дни госпожа Хаджи Ровоама была не в духе; ее уязвило освобождение доктора Соколова — опасного врага монастыря.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑрӗ хӑй те арӑмне курасшӑн тем пек тулсӑхласа ҫитрӗ пуль, — терӗ Гинка.

А то он небось тоже стосковался по своей хозяйке, — сказала тетка Гинка.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шупашкарта транспорт реформине пуҫарса янӑранпа ҫулталӑк ҫитрӗ ӗнтӗ.

С того дня, как в Чебоксарах началась транспортная реформа, прошел уже год.

Шупашкарти маршрут схемине ҫӗнетесшӗн // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/23758.html

Ҫав ҫын ман пата ҫитрӗ те: ырӑ ҫыннӑм, тет, эс мана калаймӑн-ши, Марко Иванов ӑҫтарах пурӑнать, тет, эп ӑна курасшӑнччӗ, тет, ку таврара эпӗ ҫӗнӗ ҫын, нихҫан та пулса курман, тет…

— Догнал и спрашивает вежливо: «Вы не можете мне сказать, сударь, далеко ли отсюда живет Марко Иванов?.. Хочу его разыскать, говорит, а в этих местах я впервые…»

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗттӗм пулас умӗн вӑл мана хуса ҫитрӗ те, — тухтӑр лӑпкӑнах тӑсрӗ пуҫланӑ сӑмахне, — эп Павӑл хаджи ӳстерекен шӑлан пахчи хӗррипе иртсе пыраттӑм.

— В сумерки, около сада хаджи Павла, меня догнал какой-то молодой человек, — спокойно продолжал доктор свой рассказ.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем патне пӗр ҫӳллӗ ҫамрӑк ҫын чупса ҫитрӗ.

К ним скорым шагом приближался высокий молодой человек.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑх ҫилли йӑлтах тулса ҫитрӗ.

И народное негодование скоро дойдет до своей высшей точки.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кралич унта чупса ҫитрӗ, алӑк хӳтти айне кӗрсе тӑчӗ.

Кралич подбежал к ней и укрылся под навесом над дверью.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах тӑвӑл ҫывхарса ҫитрӗ, таркӑнӑн пуҫ ҫийӗпе хаяр аслати кӗмсӗртетрӗ, унтан таҫта ҫитсе чӑмрӗ.

Вскоре гроза приблизилась, гром угрожающе прогрохотал над головой беглеца и заглох где-то в беспредельном пространстве.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кралич ӑҫта ҫитессе пӗлмесӗрех малалла чупрӗ; йӑлтах ӑшша пиҫсе ҫитрӗ хӑй, ӗшеннипе ури те такӑна пуҫларӗ.

Кралич бежал вперед, сам не зная куда; он еле переводил дух, ноги у него заплетались от усталости.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Амӑшӗн те, арӑмӗн те сехрисем хӑпнӑччӗ, кил хуҫи чипер те сывах иккенне курсан, вӗсене чун кӗрсе ҫитрӗ, ахлатса ун аллисенчен тытӑнчӗҫ, каллех пӳртрен тухса каясран хӑранӑ пек пулчӗҫ.

Жену и мать он застал полумертвыми от страха; увидев его живым и невредимым, они вскрикнули в один голос и схватили его за руки, словно боясь, как бы он опять не убежал.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кайран вара вӑл — те тӗттӗме хӑнӑхса ҫитрӗ, те курнӑ пек кӑна туйӑнчӗ-ши — чӳрече патӗнчи кӗтесре пӗр ҫын ниҫталла хускалмасӑр тӑнине курах кайрӗ.

То ли глаза его привыкли к темноте, то ли ему просто показалось, но теперь он был убежден, что в углу двора, у окошка, недвижно стоит человек.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫапла, савниҫӗм, ку куна эпӗ икӗ ҫул кӗтрӗм, икӗ ҫул ытла; ак ҫакӑнпа паллашнӑ вӑхӑтра (вӑл куҫӗпе Никитин ҫине кӑтартрӗ) эпӗ пуласса сисеттӗм кӑна-ха, кӗтеттӗм теме ҫук; ун чухне шанчӑк пӗчӗкчӗ-ха манӑн, анчах часах вӑл ҫирӗпленсе ҫитрӗ.

— Да, мой милый, я два года ждала этого дня, больше двух лет; в то время как познакомилась вот с ним (она указала глазами на Никитина), я еще только предчувствовала, но нельзя сказать, чтоб ждала; тогда была еще только надежда, но скоро явилась и уверенность.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах халӗ ӗнтӗ вӑл майӗпен хӑнӑхса ҫитрӗ, хӑй те ҫаплах шухӑшлать: «Мӗнех вара, авалтан юлнӑ йӑласене эпӗ хам та пӑхӑнмастӑп. Суту-илӳ ӗҫӗпе аппаланма тытӑнтӑм та — качча купца хӗрне илтӗм».

Но теперь он уже попривык и думал: «Что ж, я сам человек без предрассудков. Я занялся торговлей, женился на купчихе».

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вера Павловна хӑй ӗҫӗсене турӗ, хӑш чухне ман пата пыркаларӗ, эпӗ вара хӗрсемпе калаҫрӑм, ҫапла майпа апат вӑхӑчӗ ҫитрӗ.

Вера Павловна занималась делами, иногда подходила ко мне, а я говорила с девушками, и таким образом мы дождались обеда.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Ҫавӑн-ҫавӑн модӑсен магазинӗ» тейӗр те — ҫитрӗ те.

«Модный магазин такой-то» и довольно.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн ӑслӑ калаҫу пӗр хушӑ медицина ҫинчен пычӗ, кайран вара паллашма та вӑхӑт ҫитрӗ.

После этого несколько времени шел просвещенный разговор о медицине, а напоследок дошел и до цели знакомства, до приятного случая.

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах халӗ кӗрсемччӗ кермене, ӗнтӗ каҫ пулса ҫитрӗ, вӗсене курма та вӑхӑт».

Но иди же во дворец, уж довольно поздний вечер, пора смотреть на них».

9 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чӑлхан унӑн хӑйӗннех тытӑнса тӑмалла, пӗтӗмпех, тата ирӗклӗн; лини тӳрленсе ҫитрӗ, каснӑ йӗр те пӗтет.

Чулок должен держаться сам, весь, и слегка; линия стала правильна, этот перерез исчезает.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех