Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Эппин сăмах пирĕн базăра пур.
Эппин (тĕпĕ: эппин) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Огняновӑн ҫак икӗ енлӗ кӑмӑлӗ те вӗркесе-паркаса тӑрать пулсан, эппин вӑл паттӑр та пултаруллӑ, ҫав хӑватпа хавхаланма пултарать вӑл, хастарланать, икӗ енлӗ кӑмӑлӗ пӗр-пӗринпе хирӗҫме кӑна та мар, ӑна ҫунатлантарсах тӑрать-ха!

Какая же у него богатая и сильная натура, думал Кандов, если он легко дышит под бременем двух таких всепоглощающих страстей, черпая в них новое мужество, и они не противоречат одна другой, а окрыляют его!

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов мӗнле-ха эппин Болгарие те хӗрӳллӗн юратма пултарать, ҫав вӑхӑтрах Радӑна та чунтан савса тӑрать, шухӑшӗ нихҫан та икӗ майлӑ мар, хӑй кирек хӑҫан та вӑйлӑ, пултаруллӑ, лӑпкӑ та телейлӗ-ха тата, Кандов ҫавӑнтан тӗлӗнсех кайрӗ…

Он удивлялся, как может Огнянов одинаково пламенно любить и Болгарию и Раду и, раздваиваясь, всегда быть бодрым и сильным, спокойным и даже счастливым…

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Студент ҫав темле хӗршӗнех чӑтайми тарӑхса ҫилле хывма пултарасси иртен кунра пулма пултарайман япала пек туйӑнчӗ вӗсене, эппин хальхинче вӑл хӑй кӑмӑлне палӑртмасӑр та ирттермерӗ иккен.

Им казалось неестественным, чтобы студента мог обуять и довести до крайности неудержимо страстный гнев из-за какой-то совершенно посторонней девушки; значит, тут не обошлось без побуждений личного характера.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Шантарса пӑх-ха эппин мана, пӗтӗм халӑх калаҫать ав иртнӗ эрнере сан хӗрӳ хӑнисене вӑрттӑн йышӑннӑ…

— А ты мне докажи, что неделю назад твоя девица тайком не принимала гостя…

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Вӗсем те пулин аяккинче тӑрса юлччӑрах, — шухӑшларӗ вӑл, — хам ӗнтӗ йӳҫлӗхе путнӑ — путам эппин пӗрех хут, ман пирки калаҫмалли те ҫук, пӗтнӗ пуҫ пӗтмеллех, вӗсем кӑна ан путчӑр…» терӗ вӑл.

«Пусть хоть они останутся в стороне, — думал он, — пусть хоть они не ввязываются в эту историю. Я что? Я уже пожил. И им бы еще жить да жить…»

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ларӑр эппин.

— Тогда усаживайтесь!

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чим-ха эппин, ак ҫакӑнта ҫырса хурам.

— Погоди, я вот тут напишу.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эппин эпир те ҫӗкленетпӗр? — пӗлесшӗн пулчӗ Марко.

— Значит, и мы восстанем? — осведомился Марко.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хам пахчарине касӑпӑр эппин, — терӗ Марко.

— Ну что ж, срубите черешню в моем саду, — сказал Марко.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эппин эс мана та хупа пӗрле илсе кай.

Нет, лучше возьми и меня с собой.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эппин сӑмахпа та пулин каламасӑр чӑтса пӑх-ха ҫавӑн пек чухне, хаваслӑх тени ҫӳлелле те сиктерет, савӑнтарса та калаҫтарать, ҫавсене хӑвӑртрах тумашкӑн та хистет-ха…

Попробуй тут не дать этой радости выхода в словах — она сама даст о себе знать прыжками пли криками…

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл сиккелени те кӑшкӑрашни арҫынсен ӑшне хыптарчӗ иккен те, эппин ахаль те хӑраса пурӑнакан хӗр патӗнче те ҫаплах хӑтлансан, ун сехрине хӑпартма пулать.

Ведь его прыжки и крики, так переполошившие мужчин, могли до смерти напугать и без того уже запуганную девушку.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эппин старик, чӑн та, таса ҫын! — терӗ вара вӑл.

— Да, это святой человек! — воскликнул он.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эппин вӑл паян чиркӳрен яланхинчен маларах тухрӗ пуль?

Значит, он вышел из церкви раньше обычного?

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ кирек те мӗн пултӑр эппин!

Но будь что будет!

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эппин ӑна ирӗке кӑларма май кӳрекен ҫулсем пурте таса.

— Следовательно, все пути, ведущие к ее освобождению, тоже честны.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эппин ӑна илмелле пулать… е вӑрламалла-и, — кирек те мӗнле кала.

Значит, надо их взять… или украсть, называй, как хочешь.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫырӑвне комитета тавӑрса париччен вӑл бее ҫак комитетри ҫынсене тытас ӗҫе халь тума юрамасть-ха тесе ӳкӗте те кӗртме пултарнӑ, ҫавна та хушса калар эппин.

Добавим, что перед тем, как возвратить письмо комитету, он хитростью сумел уговорить бея отложить облаву.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрӗксен официаллӑ пӗлтерекенӗсем те патриотсем пулаҫҫӗ пулсан, вӗсем те хамӑра пулӑша пуҫласан, эппин хамӑр кӗтнӗ аслӑ сехет ҫапрӗ темелле, ку вӑл — халӑх хавалӗ кӗрешӗве хатӗрленсе ҫитнине пӗлтерет, халӑх пӑлхава хатӗрленсе ҫитни ҫинчен калать!

Если даже турецкие официальные осведомители становятся патриотами и нашими союзниками, значит — наступил великий час, значит — дух народа готов к борьбе и народ для нее созрел!

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Йышӑнтӑмӑр тейӗпӗр эппин: артиллери тума Недковича хушӑпӑр, — терӗ Огнянов кулкаласа.

— Значит, принято: создание артиллерии поручается Недковичу, — проговорил Огнянов, улыбаясь.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех