Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫса (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Апла ӗнтӗ тарҫисемпе те калаҫса татӑлнӑ вӗсем…
Значит, и работников подговорили…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пачах урӑхла, ун умӗнче тата унпа чӑвашла калаҫса, ӑна та хамӑрӑн чӗлхене вӗрентме тӑрӑшмалла мар-им?
Куҫарса пулӑш

Диагноз лартӑнчӗ, чӗрӗлмелле... // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/4954.html

Виҫҫӗ-тӑваттӑри ывӑлӗпе вырӑсла калаҫса тӑракан чӑваш хӗрарӑмӗнчен, ма вӑл ачипе чӑвашла калаҫманни ҫинчен ыйтрӑм та вӑл мана ҫапла хуравларӗ:
Я спросил у чувашской женщины, говорящей с трех-четырехлетним сыном по-русски, почему она не говорит с ребенком по-чувашски, на что она ответила:

Диагноз лартӑнчӗ, чӗрӗлмелле... // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/4954.html

Мучи ҫамкине хыҫса илчӗ, хӗрлӗ куҫӗпе Егорушка ҫине ҫӳлелле пӑхрӗ, вара малалла калаҫса кайрӗ:
Старик почесал себе лоб, взглянул красными глазами вверх на Егорушку и продолжал:

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ирӗкӗм пулнӑ пулсан, паллах, калаҫса та тӑмӑттӑм ҫапла, кунта вара, хӑвӑрах пӗлетӗр, таварӗ манӑн мар…
Конечно, ежели б моя воля, я б и разговаривать не стал, а то ведь, сами знаете, товар не мой…

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Чипер те васкамасӑр калаҫса пӑхсанах Огняновӑн иккӗленес шухӑшӗ йӑлт сирӗлнӗ пулӗччӗ.
Первое же разумное объяснение положило бы конец его страданиям.

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав таркӑнсем иккенне Огнянов темле майпа сиссе илчӗ, вӗсем ҫӗрлех ҫакӑнтан тарса каясси ҫинчен калаҫса выртатчӗҫ.
Огнянов каким-то чутьем узнал в этих дезертирах своих соседей, ночью обсуждавших план бегства.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ унпа хам калаҫса пӑхам.
Я сам с ним поговорю.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӳрече умӗнче тӑнӑ май, вӑл ӑнсӑртран кӑна урамра Лиловицӑна курах кайрӗ, лешӗ темле карчӑкпа калаҫса тӑратчӗ.
Наклоняясь к окну, он машинально глянул на улицу и увидел бабку Лиловицу, которая разговаривала с какой-то старухой.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пловдивран килнӗ тухтӑрпа калаҫса пӑхмалла мар-ши?
Не посоветоваться ли с врачом из Пловдива?

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Атьсем, — терӗ председатель заместителӗ, пухӑннисене пӑхса, — эпир Ешӗл ҫырмана кайма калаҫса татӑлнӑччӗ, ҫапла-и?
— Ребята, — обратился заместитель председателя к собравшимся, — мы договорились сойтись в Зеленой балке, не так ли?

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Унта хӑҫан пӑлхав хускатас пирки калаҫса татӑлаҫҫӗ.
— Оно решит, когда начинать восстание, душа моя.

Паян пирӗн пурин те пуҫтарӑнмалла пулать, Панагюриштине кама ярас пирки калаҫса татӑлмалла.
Нынче нам всем надо собраться, чтобы решить, кого посылать в Панагюриште.

Эх, тупата, мӗн калаҫса тӑратӑп-ха?
Ах, господи, да что же это я?

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ун пирки калаҫса татӑлман-ха, — Попов ыйтнипе хирӗҫ тавӑрса каларӗ Каблешков, — анчах халлӗхе пирӗн ҫавӑн пирки ак мӗнле шухӑш пур: Болгари Дунайран пуҫласа Ардӑна ҫити, Хура тинӗсрен Эгейски тинӗсе тухиччен княжество пулать, ӗнтӗ вӑл султансӑрах та пулмасть те, анчах шалти йӗркене пӗтӗмпех хамӑр тытса тӑракансем пулатпӑр.
— Это еще не решено, — ответил Каблешков на вопрос Попова, — но пока что мы думаем так: Болгария от Дуная до Арды и от Черного моря до Эгейского будет княжеством, зависимым от султана, но с внутренним самоуправлением.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эппин калаҫса татӑлтӑмӑр терӗмӗр, ҫапла-и? — тесе ыйтрӗ вӑл.
— Значит, решено, не правда ли? — спросил он.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Калаҫса татӑлтӑмӑр! — сӑмаха мухтавлӑн пӗлтерчӗ те бей, аллисене ҫупса илчӗ.
— Решено! — торжественно изрек бей и хлопнул в ладоши.

Ҫак каччӑ ахӑрнех темле шухӑша пула канӑҫа пӗлмест пуль, ыттисенчен никампа калаҫса пӑхмасӑр шухӑшне пытарса тӑнӑн туйӑнать.
Этот юноша, очевидно, таил в душе какие-то неотвязные думы и неизбывные горести, которыми не мог делиться с другими людьми.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Калаҫса кунӑҫтарса пӑх-ха ӑна!
— Пойди уговори его!

— Маттурӑм, каҫар-ха эс мана, ятна манса кайрӑм, хамӑр енче пулсан, ман пата кӗмесӗр ан кай, калаҫса ларӑпӑр…
— Друг, прости, забыл твое имя, будешь опять в наших краях, заходи ко мне, поболтаем…

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика