Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк сăмах пирĕн базăра пур.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗр пушмакӗсене алӑк патне лартрӗ, ҫийӗнчи кепине васкамасӑр турткаласа тӳрлетнӗ хыҫҫӑн хӑй Зимина нумай ҫул хушши палланӑ пекех, унпа калаҫа пуҫларӗ.

Она поставила башмаки возле двери, неторопливо одернула платье и обратилась к Зимину так просто, будто знала его много лет:

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Алӑк патӗнче малтан темӗн шавлани, унтан технически секретарь сасси илтӗнсе кайрӗ:

За дверью послышался шум, потом — голос технического секретаря:

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Мӗн вӑхӑт тӑтӑм-ши алӑк хыҫӗнче — пӗлместӗп.

Сколько времени простоял за дверью — не помню.

Шутлав такмакӗ // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 56,58,60 с.

Эпӗ хӑранипе алӑк хыҫне лӑпчӑнтӑм.

Я всерьёз испугался и спрятался за дверь.

Шутлав такмакӗ // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 56,58,60 с.

Сасартӑк урам леш енче алӑк шалтӑрт! уҫӑлчӗ те пӑшал кӗпҫи курӑнчӗ, унтан — такамӑн тӑрмаланчӑк пуҫӗ.

Вдруг из-за калитки дома напротив показался ствол ружья, а за ним — чья-то растрёпанная голова.

Хӑрушсӑрлӑх вӗрентӗвӗ // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 6 с.

Эрешлӗ капмар алӑк уҫӑлса кайрӗ те, чӑма патӑм шалалла.

Узорчатая массивная дверь отворилась, и я нырнул внутрь.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Эпӗ ун ҫине урӑх пӑхма хӑрарӑм, куҫӑм алӑк тӑрринчи сӑн ӳкерчӗк ҫине куҫрӗ.

Я побоялся ещё раз взглянуть на него, и глаза сами собой скользнули на портрет над входной дверью.

Тӗнче хӗрри шырама тухса кайни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 119–126 с.

Эх, алӑк енне тапса сикрӗм, эх, леш ман хыҫҫӑн хӑвалать!

Я тут же рванул к дверям, а он погнался следом!

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

Мӗнпе вӗҫленӗччӗ-ши ку инкек — пӗлместӗп, пире леш алӑк хуралҫи ҫӑлчӗ.

Не знаю, чем бы это закончилось, если бы нас не выручил тот щеголь у дверей.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

— Чатӑр, — тетӗп алӑк леш енчи асамлӑ тӗнче енне пуҫа сӗлтсе.

— Театр, — говорю я, кивая головой в сторону заветной двери.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

Шалта пирӗн ял ҫыннисем йӗреҫҫӗ те кулаҫҫӗ пуль — эпир алӑк ку енче сӗнксе тӑратпӑр.

Внутри наш деревенский люд, наверное, уже и плачет, и смеётся, а мы здесь клюем носом.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

Алӑк сыхлакан арҫын ҫине шӑтарас пек тинкеретӗп.

Буравлю глазами дяденьку, который стоит возле двери.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

Урӑх пиншак тӑхӑнтӑм та алӑк хӑлӑпне арҫынла пӗррех туртрӑм.

Я надел другой пиджак и по-мужски крепко взялся за ручку двери.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Эпӗ хаш-ш сывларӑм та кукаҫипе ҫавтӑнса алӑк енне утрӑм.

Я вздохнул и за руку с дедушкой зашагал к дверям.

Лешкас ачисем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Алӑк уҫӑлса кайрӗ те — кукаҫи кӗчӗ те тӑчӗ.

Дверь открылась, и вошёл мой дедушка.

Лешкас ачисем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Унтан хӑвӑрт тумланчӗ те алӑк патнелле утса кайрӗ.

Она быстро оделась, шагнула к двери.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Алӑк ан уҫ, эпӗ — чӳречерен, — пӑшӑлтатрӗ Григорий.

Не отпирай дверь, я — через окно, — шепотом сказал Григорий.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрлӗармеец кӑмака ҫумӗнчен пӑрӑнса тӑчӗ, кӗлеткине пӗкӗртрӗ те, урайӗнче лачкам йӗпе ҫӑматтисенчен нӳрӗ йӗр хӑварса, майӗпен алӑк еннелле утса кайрӗ.

Красноармеец отшатнулся от печи, сгорбился и медленно пошел к выходу, оставляя на полу влажные следы промокших валенок.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Фомин кӑн-кан алӑк ҫине пӑхса илчӗ.

Фомин настороженно глянул на дверь.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Картлашкапа хӑпаратӑн та, сулахайри пӗрремӗш алӑк.

По порожкам прямо, первая дверь налево.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех