Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫра (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн пек вӑй пӗтсе пырсан, эсӗ ал-уруна та хускатаймастӑн пулсан, халтан кайнипе тепӗр чухне шухӑшлама та пултараймастӑн пулсан — пуҫра темскер пӑтранчӑкӗ кӑна, — ун чухне нимӗн те кирлӗ мар…

Когда вот так уходят от тебя силы и ты не можешь двинуть ни рукой, ни ногой, когда от слабости иногда не можешь даже думать — ничего ясного, один туман в голове, — то в конце концов все становится безразличным…

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Прохор ура ҫине тӑма хӑтланнӑччӗ, анчах пуҫра юн йывӑррӑн талтлатса ҫӳрерӗ, ӑш лӗкленни пыр патне капланса хӑпарчӗ.

Прохор хотел встать, но в голове тяжко билась кровь, к горлу подступала тошнота.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пулнӑччӗ-и пуҫра ҫӗлӗк, ҫук-и? — ниепле аса илме пултараймарӗ.

Никак не мог припомнить: была на нем шапка или нет?

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, хӑйӗн пӗчӗкҫӗ ывӑлӗпе арӑмне аса илсе, кӗскен нӗшӗклетсе ячӗ; ҫак ҫиҫӗм пек хӑвӑрт килсе кӗнӗ асаилӳрен пуҫра пӗр чӑтӑмсӑр шухӑш ҫуралчӗ: «Вӗсен куҫӗ умӗнче ҫеҫ вилес марччӗ! Тата… часрахчӗ…»

Он коротко всхлипнул, вспомянув своего сынишку, жену, и от этого вспыхнувшего, как молния, воспоминания родилось нетерпеливое желание: «Только бы не на ихних глазах убили!.. И… поскорее…»

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ман пуҫра йӑлтах пӑтранса пӗтрӗ, Наташка…

Все у меня, Наташка, помутилось в голове…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуҫра сехрене хӑпартакан тертлӗ шухӑшсем юлчӗҫ, тӳсме ҫук йывӑррӑн тиенсе, хулпуҫҫийӗсене мӑкӑртса кӑларчӗҫ.

Тревога, горечь остались, наваливаясь непереносимой тяжестью, горбя плечи.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шеллесе хӑтланнӑшӑн вӑл хӑйне пӑртакҫӑ тарӑхрӗ, — ара, пуҫра уҫӑмсӑр хӗрхенӳ ҫурални ҫеҫ ӑна тӑшмана ирӗке яма хистерӗ-ҫке-ха?

Ему было слегка досадно на чувство жалости, — что же иное, как не безотчетная жалость, вторглось ему в сознание и побудило освободить врага?

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуҫра ним шухӑш та ҫук.

Мыслей не было.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Бунинӑн чапӑр пылӗ пек ҫӑра та тутлӑ шӑршӑ сӑрхӑнтаракан йӗркисене пуҫра тытӑнса юлнисене пурне те аса илсе тухрӗ.

С любовью перебирал все сохранившиеся в памяти, пахучие и густые, как чабрецовый мед, бунинские строки.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуҫра текех пӗр шухӑш явӑннӑ: тырӑ пулмасан мӗн тӑвӑп?

И все чаще приходило на ум; а вдруг случится недород?

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӗнер шухӑшласа хуни, туйӑмпа туйса илни паян уҫҫӑн та ӑнланмалла пулнӑ, пуҫра ҫутӑ та аван шухӑшсем нумай пухӑннӑ, ҫавӑнпа кирлӗ сӑмахсем хӑйсемех чӗлхе вӗҫне пынӑ…

Вчерашние раздумья, чувства сегодня уже были ясны и понятны, в голове было полно светлых и добрых мыслей, поэтому нужные слова находились сами собой…

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Савӑнать-и чуну, шуйттан мучи, — шухӑшларӗ те Артамашов, каллех тетрадь ҫине пӑхма пуҫларӗ, анчах старикӗн хаяр сӑнӗ кӑна курӑнчӗ ӑна. — Кӑлараҫҫӗ», — ҫиҫӗм пек иртсе кайрӗ пуҫра шухӑш, вара вӑл нимӗн ҫинчен те шухӑшлас мар, кӗтесселле те пӑхас мар тесе, Еременко докладне итлеме пуҫларӗ.

«Радуешься в душе, чертов дед, — зло подумал Артамашов и опять стал смотреть в тетрадку, а видел мрачно-гневное лицо старика Тутаринова. — Исключат», — мелькнула мысль, и он, стараясь ни о чем не думать и не смотреть в угол, начал слушать доклад Еременко…

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ, паллах, сиксе тӑтӑм ӗнтӗ, ҫӳҫе якатрӑм, пуҫра тӗрлӗ шухӑш вылять.

Я, конечно, вскочил, причесал чуб, а у самого разное волнение в голове.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ куҫа хупса выртатӑп, анчах ниепле те ҫывӑрса каяймастӑп, пуҫра тӗрлӗ шухӑшсем хӗвӗшме пуҫларӗҫ.

А я зажмурился, лежу, а заснуть уже не могу — разные мысли полезли в голову.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унтан шухӑш ҫӑмхи, тахҫан ҫӳресе курнӑ лайӑх пӗлекен сукмак ҫине кустарса янӑшӑн савӑннӑ евӗр, хӑвӑрт та чӑртмаххӑн ҫавӑрӑнса сӳтӗлме, тӳссе ирттернӗ самантсене сыпӑкӑн-сыпӑкӑн аса илтерме тытӑнчӗ: ҫапӑҫура вилнӗ вырӑс тата нимӗҫ салтакӗсен пичӗ-куҫӗсем, нӗрсӗррӗн сапаланса выртакан кӗлеткесем; тӗрлӗ сасӑллӑ шӑв-шав, калаҫу; тахҫан курнӑ пейзажӑн вӑхӑт шӑлса кайнӑ тӗссӗр татӑкӗсем; никама каласа паман, анчах темле майпа упранса юлнӑ шухӑшсем; канонадӑн аса илсе ҫитермелле мар хӑрушӑ ахрӑмӗсем, пулемет шатӑртатнӑ тата лента кӑштӑртатса шунӑ сасӑсем, хаваслӑ музыка, тахҫан юратса пурӑннӑ хӗрарӑмӑн чуна ыраттармалла хитре те кӑшт шупкарах тути, унтан каллех тата — вӑрҫӑ таткаланчӑкӗсем, — вилнӗ ҫынсем, тӑвансен масарӗсен пусӑрӑнса кӗнӗ тӗмескисем… — ҫаксем пурте пуҫра ҫывӑрмасӑр курнӑ тӗлӗк пек умлӑн-хыҫлӑн шӑвӑна-шӑвӑна иртрӗҫ.

А затем память, словно обрадовавшись, что направили ее на знакомую, утоптанную тропу, настойчиво и злорадно стала подсовывать обрезки воспоминаний: лица, безобразные позы убитых русских и немецких солдат, разноголосую речь, бескрасочные, стертые временем куски виденных когда-то пейзажей, невысказанные, почему-то сохранившиеся мысли, внутренне еле ощутимые отзвуки канонады, знакомый стук пулемета и шорох ленты, бравурную мелодию, красивый до боли, чуть блеклый рисунок рта любимой когда-то женщины и опять — клочки войны: убитые, осевшие холмики братских могил…

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах чӗлхи ҫине супӑнь хӑмпи пек ҫӑмӑлҫах сӑмахсем ҫеҫ килсе тӑчӗҫ, пуҫра пушӑ та ӑшӑх шухӑшсем пӑтранса тӗвӗленчӗҫ.

Ощущал, как мыльными пузырями срываются с его губ легковесные фразы, а в голове путаются выхолощенные, скользкие мысли.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пуҫра хӑйсене евӗр йӗр хывса хӑвараҫҫӗ!

Своеобразное производят впечатление.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пуҫра тӗрлӗ шухӑшсем сӗмленнипе тата пурнӑҫ ҫулӗ ҫинче тахҫан тӗл пулнӑ хӗрарӑмсем ҫинчен татӑкӑн-татӑкӑн аса илнипе кӑмӑлне пусӑрӑнтарса, Листницкий кӗҫех тӗлӗрсе кайрӗ.

Уснул, примиренный думами и случайными, отрывочными воспоминаниями о женщинах, чьи пути скрещивались когда-то с его путями.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— …Пӗчӗк чух ҫапла, хӗллесенче, кӑмака ҫине улӑхса выртаттӑм та, асанне (ун чухне вӑл ҫӗр ҫултан та иртнӗччӗ ӗнтӗ!) пӳрнипе хыпашласа ман пуҫра пыйтӑ шыратчӗ.

— …Маленьким был, зимой, бывалоча, заберусь на печку, а бабка моя (ей в те годы за сто перевалило!) ощупкой ищет у меня в голове вшу.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чӗлхе енчен пачах ют сӑмахсен хӗрӳ юхӑмӗнче Валет пӗрне кӑна, хӑй лайӑх пӗлнӗ сӑмах ҫыххине — «социал-демократ?» тесе ыйтнине ҫеҫ пуҫра тытса юлчӗ.

Во вскипающем потоке чуждых по языку слов Валет уловил одно знакомое, вопрошающее — «социал-демократ»?

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех