Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Киле (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ашшӗ Якура хулпуҫҫийӗ ҫине йӑтса часах киле илсе ҫитерчӗ.

Духом домчался лесник до дому с Егоркой на спине.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Ӑҫтан вара вӑл ҫакӑн пек ӗҫе пӑрахса киле таврӑнтӑр-ха?

Где уж тут было парнишке домой ворочаться: подранка разве охотник бросит?

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Калӑпӑр, каятӑн шкултан киле, вӑл вара пӳрт тӑрринче ларать тейӗпӗр.

Пойдешь домой, а он у тебя на крыше, на коньке сидит.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Ҫил пӗрчӗсене ҫӗр ҫине тӑкать, кайӑксем ушкӑнӗ-ушкӑнӗпе ҫаран ҫине пӗрчӗсем пуҫтарма вӗҫсе киле пуҫларӗҫ.

Ветер ронял их на землю, и птицы стаями слетались к мышонку на луг подбирать их.

Апат-ҫимӗҫ усрамалли хуралтӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Пик киле ир ҫинче ҫеҫ таврӑнчӗ.

Домой вернулся Пик только утром.

Чӗнмен хӑна // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

— Мӗскӗн, пӗчӗк Пик! — терӗ хӗрача киле таврӑннӑ чух.

— Бедный маленький Пик! — говорила девочка, когда они возвращались домой.

Шӑши ҫури тинӗс тӑрӑх ҫӳреме пуҫлани // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ҫак вӑхӑтра ачасене киле чӗнчӗҫ.

В это время их кликнули домой.

Шӑши ҫури тинӗс тӑрӑх ҫӳреме пуҫлани // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Киле чупса ҫитрӗ те куҫҫуль витӗр хӑй кӑвакал амине персе вӗлерни ҫинчен, ҫавӑнпа аҫи те пурӑнасшӑн мар пулса юриех ҫӳлтен ҫӗре персе ӳксе вилни ҫинчен ашшӗне каласа пачӗ.

Мальчик прибежал домой в слезах и стал рассказывать отцу, как он попал в уточку и как селезень тогда нарочно взвился в облака и оттуда камнем упал на землю.

Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

Ҫӗрле мӗнле-ха киле таврӑнмалли ҫула тупас?

Как в темноте дорогу назад найти?

Икӗ сунарҫӑ ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 28–31 с.

Ун хыҫҫӑн сунарҫӑсем анчӗҫ, пӑшалӗсене илсе киле кайрӗҫ.

Тогда охотники слезли, подобрали ружья и пошли домой.

Икӗ сунарҫӑ ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 28–31 с.

«Ыттисем ҫинчен, Гитлера сирпӗтсе кӑларса, эсир киле таврӑнсан калаҫӑпӑр, — чалӑшшӑн ҫырӑнчӗҫ сӑмахсем, — сирӗн…»

«Обо всем остальном поговорим, когда Гитлера выкурим и вы вернетесь, — ползли вкривь слова. — Ваш…»

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Таврӑнтӑмӑр эпир киле, акӑ халь санпа ларнӑ пекех, ҫак пусма ҫине лартӑмӑр.

Пришли это мы с ней домой и сели, вот как с тобой сейчас, на эту ступеньку.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Уйӑх ҫутатнӑ каҫсенче киле таврӑнмасӑр, талӑкӗпех хирте ӗҫлеме йышӑнса хучӗҫ паян хӗрарӑмсем.

Сегодня женщины решили не уходить в лунные ночи домой, работать на поле круглые сутки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Турӑ пулӑштӑрччӗ ҫурҫӗр тӗлне киле ҫитме.

Дай бог, к середке ночи до дому добраться.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ак, пӑхатпӑр-пӑхатпӑр, пӑхса тӑранаймастпӑр, киле те каяс килмест.

И вот дивимся, дивимся, сил нет очи отвести, и до дома неохота.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл сӗтел ҫинчен хура хупӑллӑ пӗчӗк кӗнекине илсен: «Июнӗн 13-мӗшӗ, ирхине. Хӗрсем патӗнче пулмалла. Агронома кӗтсе илмелле. Киле кайса килмелле…» тесе сасӑпа вуласа тухрӗ.

Она взяла со стола черную записную книжечку и вслух прочла: «13 июня, утро. Побывать у девчат. Дождаться агронома. Сходить домой…»

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Залесскири вуламалли ҫуртра кӗнекесене киле вулама парса яни ҫинчен илтрӗ те унта ҫӳреме тытӑнчӗ…

Прослышала, что в Залесском в читальне книжки на дом дают, и стала ходить…

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Катя киле таврӑнсанах ун ҫумне пырса ларать, канма та памасть…

 — Чуть Катя домой, отдохнуть бы, а он…

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Халь киле каяр ӗнтӗ.

— Так, а теперь идём домой.

Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Анне шӑпах киле таврӑнчӗ.

Тут уже мама у порога разувается.

Хӳреллӗ дневник // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 46,49 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех