Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсем (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, эсӗ Федор Лукич Хохлаковпа мӗнле вӑрҫса кайрӑн, каласа пар-ха? — терӗ те ун ҫутӑ куҫӗсем савӑнӑҫлӑн йӑлтӑртатса илчӗҫ.

— Ну, рассказывай, как ты там с Хохлаковым поссорился? — спросил Бойченко, и его глаза повеселели.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫутӑ кӑвак куҫӗсем кӑшт сивӗрех пӑхнӑ пек туйӑнчӗ Сергее.

Взгляд его темных глаз показался Сергею и строгим и несколько даже суровым.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей курӑк ҫине месерле тӑсӑлса выртрӗ, кӑвак пӗлӗте курсан, куҫӗсем хайсемех хупӑнчӗҫ.

А Сергей лег на траву вверх лицом, и глаза его, увидев синеву неба, сами закрылись.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унӑн ачаш кӑвак куҫӗсем именнӗ пек те, савӑннӑ пек те, тӗлӗннӗ пек те пулчӗҫ…

В ее добрых глазах было: испуг, радость или удивление…

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анчах Шатило пӗр сӑмах та чӗнмесӗр итлесе тӑчӗ, куҫӗсем анчах: «Мӗнех вара, академие те каятӑп…» — тенӗ пек кулса илеҫҫӗ.

Но Шатило слушал друга и молчал, только большие его глаза смеялись, точно говоря: «А что ж, поступлю и в академию…»

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Генерал куҫӗсем чӗрӗ пекех савӑнӑҫлӑ пӑхаҫҫӗ, сарлака хулпуҫҫиллӗ, пуҫне хӑюллӑ ҫӗкленӗ генерал пир ҫинчен халех сиксе анса, шпорӑсемпе чӑнкӑртаттарса ун патне пырса ҫапла калас пек туйӑнать Сергее:

Глаза у генерала были точно живые, и Сергею казалось, что вот-вот с полотна сойдет этот плечистый, с энергично поднятой головой генерал, звякнет шпорами и, подойдя к нему, скажет:

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унӑн сӑнӗ шухӑшлӑ, куҫӗсем салху та кӑштах хурланнӑ пек.

Лицо ее было задумчивое, глаза и строгие и немного даже грустные.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫак тӗлте ун ҫепӗҫ сасси пат татӑлчӗ, йӑлтӑртатакан ачаш кӑвак куҫӗсем алчӑраса кайрӗҫ те тӗксӗмленчӗҫ — хӑй умӗнче чӗрӗ ҫын мар, виле выртнине курнӑ пекех тӗксӗмленчӗҫ.

Тут ее приятный голосок оборвался, нежно-голубые глаза расширились и помрачнели, как будто перед ним стоял мертвец, а не живой человек.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫав самантра ачаш кӑвак куҫсем килнӗ ҫын кӑкӑрӗ ҫинче ҫӑлтӑр йӑлтӑртатнине асӑрхарӗҫ; унччен ниепле те ҫавӑрма май ҫук пек пӑхса тӑракан хӗрӗн сивӗ пичӗ сасартӑк ӑшӑ кулӑпа ялкӑшса илчӗ, куҫӗсем тата ачашрах та кӑвакрах пулса кайрӗҫ, чуна савакан ҫепӗҫ чӗлхепе калаҫма пуҫларӗ.

Тут нежно-голубые глаза вдруг заметили звездочку, блестевшую на груди у приезжего; строгое, неприступное лицо дежурной озарилось приятной улыбкой, глаза сделались еще более нежными и голубыми, а в голосе появились трогательно-ласковые звуки.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кондратьевӑн ҫырӑ куҫӗсем кӑмӑллӑ — вӗсенче яланах ҫынсене кӑтартман темле савӑнӑҫ пурӑнать, куҫӗсем шӑтарас пек тинкерсе пӑхаҫҫӗ: «Эсӗ мана темӗн те пӗр каласан та, эпӗ, хаклӑ тусӑм, сан шухӑшна малтанах пӗлсе тӑратӑп», — тенӗ пек туйӑнаҫҫӗ.

Приятными были у Кондратьева карие глаза — в них постоянно жила какая-то скрытая улыбка, и взгляд их был так внимателен и проницателен, точно говорил: «Ты там что мне ни рассказывай, а я, дорогой, все твои мысли наперед знаю…»

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унпа юнашар, хӗвеле хура пӗлӗт карса илнӗ пек, Андриан Аверьянович — районти килӗшӳсӗр работник, пур енчен те ӑна тӗксӗм, усал сӑрсемпе сӑрланӑ: куҫӗсем те тӗксӗм, темле кирпӗч тӗслӗ, пичӗ те шыҫӑннӑ, куҫхаршийӗсем хаяррӑн пӗрӗннӗ, костюмӗ те ун ҫинче михӗ пек ларать, калаҫасса та вӑл сӑмсапа, кичем те хӑшӑлтатса калаҫать.

А рядом с ним, как туча в соседстве с солнцем, Андриан Аверьянович — отрицательный тип районного работника, и все в нем окрашено в одни суровые и мрачные тона: и глаза тусклые, какого-то кирпичного цвета, и лицо обрюзгшее, с желваками и зло нахмуренными бровями, и костюм сидит на нем мешком, и говорит он скучно и не иначе как сипло и в нос.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кубань таврашӗнче пӗр-пӗр ҫӗрте пурӑнать ҫавӑн пек Иван Петрович — районти килӗшӳллӗ работник, пур енчен те килӗшӳллӗ вӑл; куҫӗсем — ачаш та кӑмӑллӑ, пичӗ — ӑслӑ та илемлӗ, сӑмси — турӗ, саваласа якатнӑ темелле, утти те ярӑм…

Живет где-нибудь на Кубани Иван Петрович — положительный тип районного работника, и в нем все решительно положительное: и глаза — мягкие и ласковые, и лицо — умное, выразительное, и нос — непременно ровный, как бы выточенный, и походка не иначе как легкая…

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫавӑнтах ун куҫӗ умне Ирина тухса тӑчӗ, унӑн хӑюллӑ чӗрӗ куҫӗсем ун ҫине ачашшӑн пӑхса, илӗртсе тӑраҫҫӗ.

Тут перед ним встала Ирина, ее живые, смелые глаза ласково смотрели и звали к себе.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл лӑпкӑн, майӗпе утать, калаҫасса ерипен, кӑмӑллӑн кулса калаҫать, савӑнӑҫлӑ куҫӗсем чакӑр.

Движения у нее были плавные, спокойные, говорила она тихо; глаза серые, веселые.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл кулчӗ те куҫӗсем татах пӗчӗкленчӗҫ.

Она засмеялась и ее глаза пуще уменьшились.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ирина куҫне уҫрӗ — куҫӗсем уйӑх ҫутинче кӑвак пек курӑнчӗҫ.

Ирина посмотрела на Сергея и улыбнулась.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей сиксе тӑрса ларчӗ, мӗн курнипе хӗпӗртерӗ те, хӑрарӗ те: ун умӗнче, аташнӑ чухне куҫа курӑннӑ пек, Ирина тӑра парать, пӗлӗт хыҫӗнчен тухнӑ уйӑх унӑн шурӑ кӗпе тӑхӑннӑ ҫӳллӗ те яштака пӳне ҫутатать, куҫӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Сергей поднял голову: перед ним, как привидение, стояла Ирина в белом платье, и луна, уже выглянувшая из-за туч, озаряла всю ее, высокую, стройную, с живыми, блестящими глазами.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл Савва Остроухов планӗ пирки калаҫрӗ, колхозниксемпе, трактористсемпе тӗл пулчӗ, Рагулин патӗнче, Артамашов патӗнче пулчӗ, анчах текех вӑрҫӑ пирки шухӑшларӗ; ҫул ҫинче танксене чарма алтнӑ шырлансене хыт-хура пусса илнине курчӗ, ҫӳллӗрех вырӑнсенче купаласа тунӑ тӗмесем, вӗсен айӗнче амбразурӑсен хура куҫӗсем; мӑян хушшинчен, эрешменсем пек, тутӑхнӑ юпасем кӑнтса тӑраҫҫӗ, вӑрҫӑ пуҫланнӑранпа уя сухаламан, ишӗлнӗ пӳртсем ҫине, снарядпа персе шӑтарнӑ шкул ҫине пӑхрӗ — вӑрҫӑ пуҫран каймарӗ…

Разговаривал о плане с Саввой Остроуховым, встречался с колхозниками, с трактористами, побывал у Рагулина, у Артамашова, — а думал о войне; встречал по дорогам противотанковые рвы, поросшие бурьянами, свежие курганы на высотках, а под курганами — черные глаза амбразур; видел ржавые надолбы, пауками торчащие из лебеды, — поле так и не пахалось все эти годы; с болью в сердце смотрел на разбитый дом, на стены школы, продырявленные снарядом, — и думал о войне…

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анфиса ун ҫумне ларчӗ, кӑмӑллӑ куҫӗсем хӗсӗнсе илчӗҫ, Ҫемене вӑл пӗчӗк пек те, ачаш пек туйӑнса кайрӗ.

Анфиса подсела к нему, и вся она показалась Семену маленькой, нежной.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӑпӑш минтерсем ҫине аллисене сарса хурса, вӑл ҫӑмӑллӑн сывласа илчӗ, вара куҫне хупрӗ те, ҫав самантрах ӑна куҫкӗски умӗнче тӑракан Ирина курӑнчӗ: унӑн саланнӑ ҫӳҫӗсем ҫурӑмне шел тутӑр пек витнӗ, ҫӗкленнӗ чавси айӗнчен ачаш куҫӗсем йӑлтӑртатса пӑхаҫҫӗ.

Широко раскинув руки на подушках, он вздохнул, закрыл глаза и сразу же увидел Ирину, стоящую перед зеркалом, ее волосы, покрывавшие, как шалью, всю спину, поднятые локти и блеск ее ласковых глаз…

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех