Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫса (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Палюкӗпе ӑшшӑн калаҫса лараҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

ӗҫӗ йывӑр, кашни вӗренекенпе уйрӑмшарӑн калаҫса Маюк ним чухлӗ те айӑплӑ мар тесе ӗнентерме вӑрах вӑхӑт кирлӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Пӗринче вӑл эрех ӗҫсе ӳсрӗлнӗ амӑшӗ ыйхинче: «Ах, Арсен, Арсен, епле ырӑ каччӑ эсӗ», — тесе калаҫса выртнине илтсен унӑн иккӗленӗвӗ вӗҫне тухать.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Чун-чӗри хыпса ҫуннӑ чух никампа та ӑшшӑн калаҫса ӑна пусараймасть.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Тӳпери сар хӗвел хӑй ӑшшине пӗр шелсӗр сапнине те туймасть Маюк, хӑйсен кассине каякан тӑкӑрлӑкра юпа пек хытнӑ та Ҫинукпа Кирюк савӑнӑҫлӑн калаҫса пынине, Кирюкӗ хутран-ситрен аллисемпе хӑлаҫланса илнине ӑмсанса пӑхса тӑрать.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑт аҫуна вӗсем кут-пуҫ халапӗ ярса тӑнине, хӑйсем ӑҫта тӗл пулмаллине калаҫса татӑгнине хам хӑлхасемпе илтрӗм тесе Ваҫҫа кӗрӗве каласа парать.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Тен, кӑштах калаҫса ларар.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Тӗрлӗ ҫынсемпе калаҫса пуҫна пусса илнӗ шухӑшсем сирӗлӗҫ, чуну та уҫӑлӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Вӑхӑт ҫук ман санпа калаҫса тӑма!
— Мне с тобой разговаривать некогда!

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Чавсанай патӗнчи ачасем 24-мӗш ҫурт сачӗ патне пухӑнма калаҫса татӑлчӗҫ те килӗсене саланса пӗтрӗҫ.
Условившись встретиться неподалеку от сада дома № 24, мальчишки из-за ограды разбежались.

— Калаҫса пӑхӑпӑр эппин, — сӗнчӗ Квакин.
— Давай поговорим, — предложил Квакин.

Вӑл калинккерен сиксе тухрӗ те, унчченхи пекех калаҫса, хӑвӑрт утса кайрӗ:
Он выскочил за калитку и быстро пошел прочь, повторяя:

Вара вӗсем, пӗр-пӗринпе калаҫса татӑлса, ҫӑмӑлтарах чӗлхепе ҫырнӑ ультиматум яма шут туса хучӗҫ.
И, посовещавшись, они решили отправить ультиматум попроще.

Ультиматума мӗнле ҫырмаллине никам та пӗлмен, ҫавӑнпа та Тимур кун пирки пиччӗшӗпе калаҫса пӑхрӗ.
Как составляются ультиматумы, этого еще никто не знал, и Тимур спросил об этом у дяди.

— Мӗнле ача вӑл, Квакин хулиганпа тем ҫинчен калаҫса тӑраканскер?
кто этот мальчишка, который совещается о чем-то с хулиганом Квакиным.

Вӗсене пӗлмен ҫынсем курсан, кусем ҫывӑх туссем мар, тӑшмансем калаҫса тӑраҫҫӗ тесе никам та шухӑшлас ҫук.
Никто со стороны и не подумал бы, что это разговаривают враги, а не два теплых друга.

Эс унпа калаҫса пӑхрӑн-и?
У тебя с ним разговор был?

— Кам ирӗк панӑ сана темӗнле палламан ҫынсемпе калаҫса ҫӳреме?
— Кто тебе разрешает вступать в разговоры с какими-то дяденьками?

Чупнӑ хушӑрах кӗскен калаҫса илчӗҫ.
На бегу коротко переговаривались:

Унпа эпир ҫавӑнтах, садрах, васкамасӑр калаҫса лартӑмӑр.
И тут же, в саду, вели мы с ним неторопливый разговор.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика