Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тахҫанхи сăмах пирĕн базăра пур.
Тахҫанхи (тĕпĕ: тахҫанхи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй ҫинчен, хӑйӗн пурнӑҫӗ ҫинчен ҫакӑн пек калаҫнине вӑл пуҫласа илтрӗ, ҫавӑнпа та ку сӑмах унӑн пуҫӗнче тахҫанах путланнӑ, уҫҫӑн палӑрман шухӑшне вӑратрӗ, пурнӑҫ пирки кӑмӑлсӑр чунне, сӳннӗ туйӑмсене — тахҫанхи, ҫамрӑк чухнехи шухӑшсемпе туйӑмсене хуллен вӗрсе чӗртрӗ.

Такие речи о себе, о своей жизни она слышала впервые, и они будили в ней давно уснувшие, неясные думы, тихо раздували угасшие чувства смутного недовольства жизнью, — думы и чувства дальней молодости.

IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пурнӑҫ яланах ҫавӑн пек, — вӑл ҫуллен-ҫул пӑтранчӑк шыв юххи пек пӗр евӗрлӗн те вӑраххӑн таҫталла юхса тӑрать, вӑл ҫынсен куллен-кун пӗр пек шухӑшласа, пӗр ӗҫ туса пырас тахҫанхи йӑлисемпе ҫирӗп ҫыхӑнса тӑрать.

Жизнь всегда была такова, — она ровно и медленно текла куда-то мутным потоком годы и годы и вся была связана крепкими, давними привычками думать и делать одно и то же, изо дня в день.

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

«Вӗреннӗ ҫынсем ӑна, ҫав эсреле, сӑрӑ хурт теҫҫӗ иккен», — тенӗ вӑл хӑй ӑшӗнче, хӑйӗн тахҫанхи, окопра ирттернӗ пурнӑҫӗ ҫинчен шухӑшласа.

«Знать, по-ученому ее, треклятую, этак величают — трутнем?» — решил он, подумав о постоянной спутнице теперь уже далекой окопной жизни.

Тумлам // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Отставкӑна тухнӑ фон Дöнгоф майора Санин килте тӗл пулчӗ — вара, кӑвакарнӑ ҫӳҫлӗ господина курсан, ҫавӑнтах хӑйӗн тахҫанхи тӑшманне палласа илчӗ.

Санин застал отставного майора фон Донгофа дома — и в принявшем его поседелом господине немедленно узнал своего бывшего противника.

XLIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Ҫакӑн пек ватӑ вӑрман — тахҫанхи тус пек.

Этакой старый лес — точно старый друг.

XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Юлашкинчен, Санин та пӗр хускалмасӑр ларма пуҫларӗ, ун умне пӗтӗм чуна килентерекен ӳкерчӗк тухса тӑчӗ: кӑшт тӗттӗмрех пӳлӗм, тахҫанхи, симӗс тӗслӗ стакансем ҫине лартнӑ чӗрӗ те кӑпӑш розӑсем унта та кунта, кӗрен пӑнчӑсем пек, ҫунса тӑраҫҫӗ; юр пек шурӑ минтер ҫинче ҫывӑрса кайнӑ, аллисене ачашшӑн хуҫлатса хунӑ, ырӑ та ывӑннӑ пит-куҫлӑ хӗрарӑм; ҫак ҫамрӑк, ӑслӑ та таса, ытарма ҫук илемлӗ, мӗлке айне пулнӑ пулин те ҫуталса тӑракан хура та тарӑн куҫлӑ хӗр те…

Кончилось тем, что и он словно замер и сидел неподвижно, как очарованный, и всеми силами души своей любовался картиной, которую представляли ему и эта полутемная комната, где там и сям яркими толчками рдели вставленные в зеленые старинные стаканы свежие, пышные розы, и эта заснувшая женщина с скромно подобранными руками и добрым усталым лицом, окаймленным снежной белизной подушки, и это молодое, чутко-настороженное и тоже доброе, умное, чистое и несказанно прекрасное существо с такими черными глубокими, залитыми тенью и все-таки светившимися глазами…

X // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Калаҫӑва хутшӑннӑ Панталеоне пӗтӗм чун-чӗрипе художник майлӑ пулчӗ (хуҫисем ӑна, вӑл вӗсен тахҫанхи тарҫи тата ватӑ ҫын пулнӑ пирки, хӑйсем пур чухне те тенкел ҫинче ларма ирӗк панӑ; тепӗр тесен, Итали ҫыннисем хӑйсене тыткалас йӗрке енчен пит хытах мар вӗсем).

Панталеоне, который также участвовал в разговоре (ему, как давнишнему слуге и старому человеку, дозволялось даже сидеть на стуле в присутствии хозяев; итальянцы вообще не строги насчет этикета), — Панталеоне, разумеется, стоял горой за художество.

X // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Вӑл пуҫне силлесе илчӗ, кресло ҫинчен сиксе тӑчӗ, пӗр-икӗ хут пӳлӗм тӑрӑх каялла-малалла утса тухрӗ, ҫыру сӗтелӗ патне пырса ларчӗ те, пӗр ещӗк хыҫҫӑн теприне туртса кӑларса, хӑйӗн тахҫанхи хучӗсене, пуринчен ытларах хӗрарӑмсенчен илнӗ ҫырӑвӗсене, тустарма пуҫларӗ.

Он тряхнул головою, вскочил с кресла, раза два прошелся по комнате, присел к письменному столу и, выдвигая один ящик за другим, стал рыться в своих бумагах, в старых, большею частью женских, письмах.

Ҫурхи шывсем // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Манӑн тахҫанхи ӗмӗт юлашкинчен тинех пурнӑҫланать — мана Инҫет Хӗвелтухӑҫне яраҫҫӗ.

Моя давнишняя мечта наконец исполняется — меня назначили на Дальний Восток.

III // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Лешӗ ӑна: «Анаталла кайма тухнӑччӗ те, паян ирхине хула тӗлӗнче, леш енче, анса юлтӑм, — терӗ, — халӗ ӗнтӗ темиҫе миля тӑвалла хӑпарас тетӗп, унта тахҫанхи пӗлӗше курмалла», — терӗ.

И тот ему сказал, что ехал вниз по реке, нынче утром высадился у городка на той стороне, а теперь хочет подняться на несколько миль вверх, повидаться там с одним старым знакомым на ферме.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпир пӗр-пӗрне тин ҫеҫ пӗлнӗ тахҫанхи туссем пек.

Точно мы старые, старые друзья и только сейчас узнали друг друга.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Куна эпӗ Наташӑн тахҫанхи ҫырӑвӗсем тӑрӑх тавҫӑрса ҫеҫ каларӑм.

Я говорил то, о чем мог только думать и догадываться по прежним Наташиным письмам.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Конь кийӗ те тата ман тахҫанхи авалхискер ҫеҫ.

Да и коньки у меня старые-престарые, столетней давности.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тахҫанхи юлташ вӑл, Боря Скворцов, тантӑш.

Давний приятель и мой ровесник Боря Скворцов.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл каллех робинзонсен пурӑнӑҫне ырлас шутпа хӑйӗн тахҫанхи шухӑшӗсене аса илчӗ.

Старые мысли о преимуществах жизни Робинзона снова зашевелились у него в мозгу.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тахҫанхи ӗмӗрсен эпохинче асӑннӑ утрав ҫӗр айӗнчи вӑйсен хӑвачӗпе Лӑпкӑ океан варринче ҫӗкленнӗ.

В древние геологические эпохи эта гора поднялась из вод Тихого океана под давлением подземных сил.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

«Анчах та, — тет вӑл, — Европӑри ҫынсен гербӗсем вӗсен ӑрӑвӗнчи тахҫанхи ҫынсен тивӗҫлӗхӗсемпе чаплӑ ӗҫӗсене (тен унӑн ачин ачисем ҫав гербсене илсе ҫӳреме тивӗҫлӗ те мар пулӗ) кӑтартаҫҫӗ пулсан, маориецӑн ӳчӗсене тӗрлесе пӗтернисем вӗсене тӗрлекен ҫынсен маттурлӑхӗсемпе паттӑрлӑхӗсене кӑтартса параҫҫӗ».

«Однако, — говорит он, — в то время как герб европейской семьи свидетельствует только о том, что основатель рода имел какие-то заслуги и достоинства, которых может быть, совершенно лишены его потомки, моко новозеландца удостоверяет личные качества и храбрость того, кто им украшен».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Окленд тахҫанхи хула мар пулсан та унта пурӑнакансем вуникӗ пине ҫитнӗ.

Окленд, несмотря на своё недавнее происхождение, насчитывает уже двенадцать тысяч жителей.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ӑна вара дикарьсем тахҫанхи пӗлӗш пекех йышӑннӑ.

Он был встречен со стороны дикарей самым дружеским приёмом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Коммунистла аслӑ шкулӑн бюро ларӑвӗнче унӑн хӑйӗн тахҫанхи тусӗпе — Жаркийпе те уйӑрӑлмалла пулчӗ.

В комвузе произошел разрыв давней дружбы с Жарким.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех