Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳретчӗ (тĕпĕ: ҫӳре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пирӗн умра вӑл хӑй тӑхӑнан хура пустав толстовкипех тӑрать, вӑл уроксене те ҫавна тӑхӑнса ҫӳретчӗ, халӗ те, ӗлӗкхи пекех, хӑйӗн пенсне теекен куҫлӑхне сӑмса тутӑрӗпе сӑтӑрса тасатать, кӑтра ҫӳҫӗпе малалла тухарах тӑракан сухалӗ ҫеҫ унӑн ҫак иртнӗ ҫул хушшинче тата ытларах шуралнӑ.

Он стоял перед нами в той же черной суконной толстовке, в которой бывал на уроках, точно так же, как раньше, протирал носовым платком пенсне, но курчавые волосы его и торчащая вперед бородка стали еще белее за этот год.

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫӗрҫӑтни пирки пирӗн ялта мӗн авалтанпах ҫапла сӑмах-юмах ҫӳретчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.

Хӑй таҫта кӗртлешсе ҫӳретчӗ те ҫиллине ман ҫине пӑрса яратчӗ.

Сам паскудничал, а на мне зло срывал.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аллинче йӑтса ҫӳретчӗ, ӗмкӗчпе сӗт тата, урисем ҫирӗп пулччӑр тесе, темле курӑк шывӗ вӗретсе ӗҫтеретчӗ.

На руках носил и из рожка подпаивал молоком и каким-то травяным настоем, чтобы на ногах крепче был.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мана итленӗ пулсан — халӗ те сывах ҫӳретчӗ.

А слушал бы меня — сейчас ходил бы и траву мял.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нумай пулать-и Дуняшка манкине те шӑлма пӗлмен хӗрачаччӗ; ҫӳретчӗ чупса, ҫурӑмӗ хыҫӗнче пӗчӗк ҫивӗтӗсем шӑши хӳри пек пӗтӗлтететчӗҫ, халӗ пӑх ав епле вӑл, паян тесен паян хӑть качча пар.

Давно ли Дуняшка была сопливой девчонкой; бывало, бегает, а по спине косички мотаются, как мышиные хвостики, а зараз уж вон она, хучь ныне замуж.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Автобуспа ӗҫленӗ чухне ачасене пӗрле лартса ҫӳретчӗ вӑл.

Когда работал на автобусе, он возил детей с собой.

«Шкулта вӗреннӗ чухнех унӑн лидер паллисем пурччӗ» // Лариса Петрова. Хыпар, 2020.02.07, 13–14№№

Тин анчах хутор тӑрӑх лӑкӑш-лакӑш пушмакпа йӑкӑртатса ҫӳретчӗ.

Давно ли в чириках по хутору бегала.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Распутинпа патша хурӑнташӗ-таврашӗсем ҫинчен столицӑра кӑларнӑ сас-хура январь уйӑхӗнчех-ха хуторсемпе станицӑсем тӑрӑх шӑвӑнса ҫӳретчӗ; март пуҫламӑшӗнче вара Сергей Платонович патша самодержавине сирпӗтсе антарни ҫинчен илтрӗ те, тетеле ҫакланнӑ ҫеҫен хир кӑркки пек, анкӑ-минкӗллӗн анӑраса кайрӗ.

В январе еще блуждали по хуторам и станицам отголоски столичных разговоров о Распутине и царской фамилии, а в начале марта, как стрепета сетью, накрыла Сергея Платоновича весть о низвержении самодержавия.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑрҫӑ пуҫланиччен, астӑватӑп, шкула пирӗн пӳрт умӗнчен иртсе ҫӳретчӗ.

До начала войны, помню, в школу ходил мимо нашего дома.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫакӑнтах явкаланса ҫӳретчӗ.

— Туточка все время крутился.

Ӗмӗрлӗхе панисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Атте, вӗрентекен пулнӑ май, ҫуллахи вӑхӑтра хӑй ӗҫӗсемпе вӑхӑтран-ситрен хулана кайкалатчӗ, анне вара кайман тесен те юрать: колхоза ӗҫлеме ҫӳретчӗ, килте ӗҫлетчӗ.

Отец, он был учителем, в летнее время по своими делам иногда бывал в городе, а мать, можно сказать, и не ездила, работала в колхозе, дома.

Атте хулана кайсан // Микулай Павловский. https://www.facebook.com/permalink.php?s ... 4345864182

Тепӗр енчен илсе пӑхсан, эпир унта пурӑнни тупӑшлӑ та: ҫул ҫинче иртен-ҫӳрен тем чухлӗ, кирек камӑн та арбуз е дыня ҫисе пӑхас килет ӗнтӗ, таврари хуторсенчен те ҫын нумай пырса ҫӳретчӗ, арбузпа е дыньӑпа улӑштарма чӑх, ҫӑмарта, кӑркка илсе пыратчӗҫ.

Ну, оно притом же и прибыльно: проезжие толкутся по дороге, всякому захочется полакомиться арбузом или дынею; да из окрестных хуторов, бывало, нанесут на обмен кур, яиц, индеек.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Афанасий атте хайхи шуйттана турӑ шывӗпе сапа-сапа, мӗнпур урамсем тӑрӑх милӗкӗпе хӑваласа ҫӳретчӗ, тет, анчах, апла пулин те, ман асаттен аппӑшӗ ҫаплах хӑйне канӑҫ паманни ҫинчен калатчӗ.

И даром, что отец Афанасий ходил по всему селу со святою водою и гонял черта кропилом по всем улицам, а все еще тетка покойного деда долго жаловалась.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫак каҫ станица ҫинче тулли уйӑх ярӑнса ҫӳретчӗ — ҫуртсем тӑрринчи юр йӑлтӑртатса тӑратчӗ.

В эту ночь над станицей плыл полный месяц — над зданиями сверкал снег.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ларса пыракан ҫын пулмӗ-ши тесе, Куҫма яланах пуйӑс килнӗ ҫӗре хӑйӗн начар та ҫӑмламас пар лашипе Гай ялӗнчен станцине ҫӳретчӗ.

Кузьма к каждому поезду выезжал из Гаев за седоками на своей парочке плохоньких косматых лошаденок.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Вӑл чӗрӗччӗ, утса ҫӳретчӗ, ӑшӑччӗ, халь вара хускалмасть, тӗссӗр, сивӗ, ӑна ӗнтӗ нихҫан та, ниҫта та, нимпе те чӗртме май ҫук.

Что от меня сделалось то, что она была живая, движущаяся, теплая, а теперь стала неподвижная, восковая, холодная и что поправить этого никогда, нигде, ничем нельзя.

XXVIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

… Артподготовка пуҫланнӑ вӑхӑтра Олейник сержантӑн сасартӑк хӑсӑкӗ килме тапратрӗ, — иртенпех ӑшчик ыратать тесе ҫӳретчӗ вӑл.

…В самом начале артподготовки у сержанта Олейника — он с утра жаловался на боли в желудке — неожиданно начался приступ рвоты.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Килте шавласа кӑна ҫӳретчӗ, ӗҫе вӑр-вар тӑватчӗ, кирек хӑҫан та хаваслӑччӗ, ашкӑнкаласа та илетчӗ.

Она хлопотала по дому шумно, работала всегда ловко, весело, с озорством.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кӑтра Яша яланах ир тӑратчӗ, тӑратчӗ те вара, врач пек, ялан пӗр вӑхӑтра, кӳршисем патне кӗркелесе ҫӳретчӗ.

Яша Кудрявый всегда вставал рано и, бывало, аккуратно, как врач, навещал соседей.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех