Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярӑнса (тĕпĕ: ярӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Темиҫе ҫӗр хӑлат кунта ҫуначӗсене сарса пӑрахса, ярӑнса ҫӳренӗ; ҫӑткӑн кайӑксен хура мелкисем симӗс вӑрман тӗлӗнче темле тискеррӗн курӑннӑ.
Сотни коршунов уже парили здесь на широко распростертых крыльях; мрачно вырисовывались их черные тени над яркой зеленью леса.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем ахаль мар ӗнтӗ ярӑнса ҫӳреҫҫӗ.
Они кружат неспроста.

Прери тӗлӗнче ярӑнса ҫӳрекен хура хӑлат ушкӑнӗ, — вӑл кӑнтӑр Техасшӑн яланхи картина пулать.
Стая черных коршунов, кружащих над прерией, — картина обычная для южного Техаса.

Тата ҫак виҫӗ юланута никам та тӑруках куҫпа курса илме те пултарас ҫукчӗ, ҫӳллӗ йывӑҫ тӑрринче сӑнаса пӑхса ларакан тӑмана ҫеҫ е ҫӗрлехи лӗпӗшсене тытса, пӗлӗт ҫинче ярӑнса ҫӳрекен хӗрхи ҫеҫ курма пултарнӑ пулӗччӗ.
И никто не мог бы сразу охватить взглядом всех троих, разве только сова, наблюдавшая с верхушки высокого дерева, или же козодой, охотящийся в небесах за ночными мотыльками.

XXXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Улпут каланӑ: «Хӑпарасса хӑпарӗ, анчах ӗлӗкхи вырӑна ҫитеймӗ, тепӗринче тата сахалтарах хӑпарӗ, кайран-кайран чарӑнсах ларӗ. Кирек мӗнле урапа хурсан та, вӑл чарӑнса ларӗ. Асту-ха: пысӑк ту ҫинчен ҫунапа ярӑнса ансан, пӗчӗкҫӗ ту ҫине хӑпаратӑн, пӗчӗкҫи ҫинчен пысӑкки ҫине каялла хӑпараймастӑн, кунта та ҫавӑн пекех», — тенӗ.
Барин сказал: «Поднимется, да ниже, а другой раз поднимется еще ниже и станет, какие ты колеса не прилаживай. Все равно, как если на салазках с большой горы съедешь — на маленькую поднимешься, а с маленькой назад на большую никак не поднимешься».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл пит те ҫӑмӑл спорт, конькипе ярӑнса ҫӳренипе е ухӑпа пенипе пӗрех.
Это такой же невинный спорт, как и катанье на коньках или стрельба из лука.

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫыннисем ҫавсемех пулнӑ, анчах вӗсен ушкӑнӗ улшӑннӑ; манада пӑч-пӑч чӑпар мустангран тата маларах кайнӑ, мустанг — турӑ лашаран маларах, ытти ӑмӑртакансем ӗнтӗ пачах та курӑнман, кӑн-кӑвак пӗлӗт ҫинче ҫӳлте ярӑнса ҫӳрекен ӑмӑрткайӑк ҫеҫ вӗсене хӑйӗн ҫивӗч куҫӗпе пӑхса, уйӑрса илме пултарнӑ.
Действующие лица были все те же, но изменилась их группировка: манада выиграла расстояние у крапчатого мустанга, мустанг — у гнедого, а другие соперники уже совсем не были видны, и лишь высоко парящий в сапфировом небе орел мог различить их своим зорким глазом.

ХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем пӗр паллӑ формӑллӑ пулман, кӗлеткине тата вырӑнне пӗрмаях улӑштарнӑ; е пӗр минутлӑха чарӑна-чарӑна тӑнӑ, е тата, коньки тӑхӑннӑ улӑпсем пек, ҫунса кӑмрӑкланнӑ ҫӗр ҫийӗпе ярӑнса ҫӳренӗ, тапхӑрӑн-тапхӑрӑн тӗлӗнмелле кукӑрӑлкаласа, ҫӗр тӗрлӗн хуҫкаланса, пӗр-пӗрин патнелле тайӑлкаласа илнӗ.
Они не имели определенной формы и беспрестанно меняли размер, очертания и место; то останавливались на минуту, то скользили по обугленной земле, как великаны на коньках, порой изгибаясь и наклоняясь друг к другу в самых фантастических сочетаниях.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсенчен хӑш-пӗрисем ҫӗрелле анса лараҫҫӗ, ыттисем аташса кайнӑ ҫулҫӳренсен пуҫӗсем тӗлӗнче ярӑнса ҫӳреҫҫӗ.
Некоторые из них опускаются на землю, другие кружат над головами заблудившихся путников.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ашшӗ ун тавра вӗҫет: пӗрре ҫӗрелле анать, тепре ҫӳлелле ярӑнса хӑпарать.
Отец летал вокруг него — то падал вниз, то взмывал вверх.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Оля пиччӗш патне ярӑнса ҫитрӗ, пашка-пашка чарӑнчӗ те, тем шухӑш ӑшне путнӑскер, патаккипе юр ҫине ҫыра пуҫларӗ.
Оля подбежала к брату, запыхавшись, затормозила и, все еще углубленная в свои мысли, стала чертить палкой по снегу.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пиччӗшпе йӑмӑкӗ йӗлтӗрпеле парк тавра ярӑнса ҫӳрерӗҫ.
Брат с сестрой пробежались на лыжах по парку.

— Оленька, атя йӗлтӗрпе ярӑнса килер, ҫитет сана ҫырса, — сӗнчӗ Володя.
— Оленька, пойдем на лыжах пройдемся, хватит тебе писать, — предложил Володя.

Хӗлле картишӗнче юртан сӑрт купаларӗҫ, ун ҫинчен крыльца патне ҫитиех ярӑнса анмалли пӑрлӑ ҫул турӗҫ, юр кӗлеткесем турӗҫ, ан шӑнччӑр тесе, ҫамрӑк йывӑҫсене юрпала купаларӗҫ.
Зимой во дворе соорудили снежную горку с ледяным раскатом до самого крыльца, лепили снежные бабы, заботливо окучивали молодые деревца снегом, чтобы они не замерзли.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Эпир сулӑмлӑн ярӑнса кайса лахтарьсен йӗррисем ҫине кӗтӗмӗр, ҫӗнӗ йӗрсем тӑрӑх тата хытӑрах чупатпӑр, каҫхи сивӗ шӑплӑха йӗлтӗрпе пусӑрӑнса пыракан юр сасси, хамӑр хашкасах сывлани тата чӗре тапни кӑна хускатать.
Мы с размаху входим в следы лахтарей и уже бежим по этим горячим следам, и тишину морозной ночи нарушают мерное шуршание уминаемого лыжами снега, резкое наше дыхание и разнобой сердец.

Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Эпир вара пирӗн таталла килекен ҫын патне анаталла ярӑнса анса кайрӑмӑр.
И мы скатились вниз, навстречу идущему.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Океан тӑрӑх ярӑнса пыракан хумсем ҫул ҫинче хӑйсене чаракан мӗнле те пулин вырӑн тупсан, хӑпараҫҫӗ, ӳсеҫҫӗ, юлашкинчен ҫыран ҫине питӗ вӑйлӑ хӑватпа пырса ҫапӑнаҫҫӗ.
Когда эта волна, катящаяся по океану, встречает препятствие, она поднимается, растет и обрушивается на берег с невероятной силой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Пӗрре е темиҫе хут чӗтренипе темӗн пысӑкӑш хумсем океан ҫине тухса кӑнтӑралла, хӑйсем тухнӑ вырӑнтан пиншер миль таран ярӑнса, темиҫе сехетрен Гавай утравӗсем патне ҫитнӗ.
Толчок, один или несколько, образовал исполинскую волну, покатившуюся по океану на юг за тысячи миль от места своего возникновения и через несколько часов достигшую Гавайских островов.

Темӗн пысӑкӑш машина пӗр сасӑсӑр куҫса пынӑ май Шатров куҫӗ умӗнче Хуркайӑк ҫулӗн Стрелец тата Змееносец патӗнчи вырӑнсем ярӑнса иртрӗҫ.
Огромная машина двигалась незаметно и беззвучно, а перед глазами Шатрова медленно проплывали участки Млечного Пути в области созвездий Стрельца и Змееносца.

Вӑхӑт тата тӑватӑ сехет те иртмерӗ, эпӗ хамӑн отделенине аялалла ярӑнса анма приказ патӑм; ялта авӑтакан автансен сассине илтнӗ самантранпа вӑхӑт тӑватӑ сехет те иртмерӗ.
Не прошло еще четырех часов, как я отдавал приказ своему отделению скатываться вниз; не прошло еще полных четырех часов с той минуты, как мы услышали отдаленное пение петухов в деревне.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика