Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хапхаран (тĕпĕ: хапха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл сана хапхаран кӑларса ярать те.

Он из ворот тя и выпустит.

Савелий Лаптевран салам // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Ларасчӗ килте, нуша хӑвалать-им сана? — ӳкӗтлеме пӑхрӗ ӑна Григорий, анчах та Аксинья хӑлхана та чикмерӗ, хӑпӑл-хапӑл хӑй ҫине тумтир уртса ячӗ те хапхаран чупса тухрӗ, рабочисем каякан кӳмеллӗ урапана хуса ҫитрӗ.

— Сидела бы дома, нужда, что ль, несет? — отговаривал Григорий, но Аксинья стояла на своем и, наскоро покрывшись, выбежала за ворота, догоняя повозку с рабочими.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пелагея тунтикунах пӳртне тирпейлерӗ, стенисене шуратса лартрӗ, кӗҫнерникунтан пуҫласа вара упӑшки килессе кӗтме, тек хапхаран пӑхкалама тытӑнчӗ.

Пелагея выбелила стены и прибрала в хате еще в понедельник, а с четверга ждала, выглядывала за ворота.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий хапхаран тухрӗ.

Григорий вышел за ворота.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий хашкаса хапхаран чупса тухрӗ.

Григорий выбежал за ворота, задыхаясь.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич, унчченех хапхаран тухса, урам тӑрӑх тинкерсе пӑхма пуҫларӗ, анчах та йӗплӗн-йӗплӗн йӗпсӳленсе шӑнса выртакан тӗссӗр кӑвак ҫул ҫинче пӗр этем чунӗ те курӑнмасть.

Пантелей Прокофьевич до этого выходил за ворота, вглядывался вдоль улицы, но серая дорога, промереженная зарослями игольчатой колючки, была наголо вылизана безлюдьем.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Косилкӑн пӗчӗк кустӑрмисем, чӑнкӑртаткаласа, тӗссӗр-кӑвак пӳс пек тусан ӑшне путса кӗрсе, хапхаран кусса тухса кайрӗҫ.

Мелкие колеса косилки, повизгивая, врезаясь в серый плюш пыли, выбрались за ворота.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья сарӑ ҫӑм тутӑрпа питне чӗркет, унтан, пӗкӗрӗлсе, хапхаран тухса каять.

Аксинья кутает желтым полушалком лицо и, сгорбившись, выходит за ворота.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лашине васкавлӑн уттарса, Степан хапхаран тухрӗ, хӑй йӗнер ҫинче юпа пек ларать, Аксинья аллипеле йӑранаран тытнӑ та, аялтан ҫӳлелле, йытӑ пек, юратнӑ та ҫӑткӑннӑн, упӑшки куҫӗсенчен пӑхса утать.

Степан выехал из ворот торопким шагом, сидел в седле как врытый, а Аксинья шла рядом, держась за стремя, и снизу вверх, любовно и жадно, по-собачьи заглядывала ему в глаза.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн пек ыйтупа кӗтсе илчӗ Иван Федоровича, чӑтӑмсӑр темиҫе сехет хушши крыльца ҫинче ларса, унтан чӑтӑмӗ ҫитейменнипе хапхаран тухса тӑнӑ аппӑшӗ.

Таким вопросом встретила Ивана Федоровича тетушка, которая с нетерпением дожидалась его уже несколько часов на крыльце и не вытерпела наконец, чтоб не выбежать за ворота.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хапха чӗриклетрӗ; анчах урапа нумайччен хапхаран кӗмесӗр тӑчӗ.

Ворота заскрыпели; но бричка долго не въезжала на двор.

II. Ҫул // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫынсене курсан вӑл кӗтесселле чакрӗ тата, хапхаран тухса кайма ҫуккине ӑнланса илсен, мӑйӗ ҫинчи ҫӑмне шӑртлантарса ячӗ.

Увидев людей, она попятилась в угол и, поняв, что путь в ворота отрезан, подняла на загривке шерсть.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Виктор Игнатьевич, — калаҫма пуҫларӗ Хворостянкин, хапхаран тухсан, — ку ҫӗр ман пата пыма ыйтатӑп — ҫав тери пысӑк хаваслӑхпа кӗтетӗп.

— Виктор Игнатьевич, — заговорил Хворостянкин, когда они вышли за ворота, — на эту ночь прошу ко мне, буду очень и очень рад.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗлле Родниковски станицинче хӗвел, выртакан вӑкӑр евӗрлӗ, хӗрлӗ сӑрт хыҫне анать, ҫулла вӑл, ҫак «вӑкӑртан» чылай сылтӑмалла пӑрӑнса, усӑнса тӑракан икӗ чул сӑрт хушшине, хапхаран кӗнӗ пек, анса ларать.

Зимой в станице Родниковской солнце, похожее на лежащего быка, спускается за красную горку, летом же, спускается гораздо правее этого «быка», между двумя каменными холмами, слово проходя между воротами.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Часах хапхаран виҫҫӗн сиксе тухнӑ.

Вскоре из ворот вышли трое.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Корней хӑйӗн ӗлӗкхи килӗ патне пырса ҫитнӗ чухне кӑриклетсе уҫӑлакан хапхаран кӗсрепеле тиха тата ватӑ лашапа икӗ ҫулхи юпах тухрӗ.

В то время как он подходил к своему прежнему дому, из скрипучих ворот вышла матка с жеребенком, старый мерин чалый и третьяк.

IV // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Корней чӗлхесӗр ачапа пӗрле пӗчӗк ҫуна ҫине ларса, хапхаран тухса кайнӑ чухне йӑлтах тул ҫутӑлса кайрӗ.

Уже было совсем светло, когда Корней выехал с немым в маленьких пошевнях за ворота.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

— Пӗр сас-чӗв те ҫук! — пӑшӑлтатрӗ аллине автомат тытнӑ Лозневой хапхаран шикленсе пӑхса.

— Глухо как! — шепнул Лозневой, боязливо выглядывая из ворот с автоматом в руках.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӗреҫҫӗ полицайсем пӳрте — хӗрарӑмсем лӑпкӑн пӗр хирӗҫмесӗр ӗҫе кайма хатӗрленеҫҫӗ, полицайсем хапхаран тухсанах — ӑҫта килнӗ унта саланса пӗтеҫҫӗ: мачча ҫине, тӗпсакайне, сарайсене, нӳхрепсене…

Зайдут полицаи в дом — женщины покорно и смиренно собираются в путь, а только полицаи за ворота — они кто куда: на чердаки, в подполья, в сараи и погреба…

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ирхине Иван Кузьмич хӑнана хапхаран тухса ӑсатрӗ те пӳрте кӗчӗ.

Утром Иван Кузьмич проводил за ворота гостя и вернулся в хату.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех