Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мишкӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Унта Мишкӑн вырӑнӗ.

— Тут Мишкино место.

3. Зажигалкӑсем // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пулас мӑшӑрне венчете тӑмалла мар тесе Мишка темӗнччен ӳкӗтлерӗ, тем таран тӑрӑшрӗ пулин те, — никрес хӗр хӑй сӑмахӗнчен чакмарӗ, Мишкӑн вара чуна хытарса килӗшме тиврӗ.

Как ни старался Мишка, как ни уговаривал невесту отказаться от венчания, — упрямая девка стояла на своем, пришлось Мишке скрепя сердце согласиться.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишкӑн пӗкӗрӗлчӗкрех хул-ҫурӑмлӑ пӗтӗм пӗвӗ-сийӗнче, пуҫне пӗкӗртнинче, ҫӑт ҫыртнӑ тутинче темле вӑкӑрӑнни майлӑ кутӑнлӑх пур…

Бычье упорство было во всей сутуловатой Мишкиной фигуре, в наклоне головы, в твердо сжатых губах…

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ ун йышшине нихҫан та сиссе юлма памастӑмччӗ: «Клеме-и? Ак вӑл!» — унтан Мишкӑн тарават кӑмӑллӑ командирӗ хӑйӗн пӗчӗк ача пуҫӗ пысӑкӑш кӗре чышкине чӑмӑртарӗ те тискер те хӑрушӑ вӑйпа сывлӑшалла вирлӗн сулса ячӗ.

А я ему никогда, бывало, не дам опомниться: «Проба? Вот она!» — И добродушный Мишкин командир сжимал бурый, величиной с младенческую голову, кулак, выбрасывал его со свирепой и страшной силой.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокманпа Иван Алексеевич вилӗмӗ ӑна чӑтма ҫук хаярлатса ячӗ, приказ сӑмахӗсем вара Мишкӑн чӗмсӗр те вӗри курайманлӑхӗпе уҫҫӑн килӗшсе тӑчӗҫ…

Смертью Штокмана и Ивана Алексеевича вскормилась ненависть, а слова приказа только с предельной яркостью выразили немые Мишкины чувства…

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишкӑн вӑрӑм та авӑнчӑк куҫ тӗкӗсем вӗттӗн сиккелесе хускалчӗҫ, сивчир хыҫҫӑн кӗсенленсе пӗтнӗ ҫӳлти тачка тута хӗрри ҫӳлелле шуса хӑпарчӗ.

Длинные выгнутые ресницы Мишки затрепетали, пухлая верхняя губа, осыпанная язвочками лихорадки, поползла вверх.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аллисем Мишкӑн мӑйне хыпашларӗҫ, пуҫӗ ун кӑкӑрӗ ҫумӗнче ҫилленсе чӗтрерӗ.

Руки ее шарили, хватали Мишку за шею, а голова колотилась у него на груди.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишкӑн куҫӗ салхуланчӗ.

Мишка затосковал глазами.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Вӗлерчӗ!» — сиввӗн сӑрӑлтатса илчӗ Мишкӑн ҫан-ҫурӑмӗ.

«Убил!» — Мишка похолодел.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман ун патӗнче тӑчӗ, пӳрнисене шӑтӑртаттарса илчӗ; Мишкӑн шурӑ шӑлӗсемпе кулса та парӑнса тинкерекен куҫӗсем ҫинелле пӑхса, сӑмахӗсене шӑл витӗр сӑрхӑнтарса каларӗ:

Штокман постоял около него, похрустел пальцами; глядя на белый Мишкин оскал, на глаза его, смотревшие улыбчиво и преданно, процедил:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий Мелехова хӗрхенни тата ӑна курайманни Мишкӑн чееленме пӗлмен чунӗнче пӗр тӗвве тӗвӗленсе чӑлханчӗҫ…

Жалость и ненависть к Григорию Мелехову переплели Мишкино простое сердце…

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Иван Алексеевичпа Мишкӑн ҫыхӑнусӑр сӑмахӗсене тӑнларӗ, ыйтусемпе пӳлчӗ, мундштукне кӑшласа кӑтӑртаттарчӗ, унтан, шуҫӑм ҫути килес умӗн, пирусне фланельрен ҫӗлетнӗ таса мар кӗпе ҫине ӳкерсе, сисмесӗрех ҫывӑрса кайрӗ.

Он слышал путаные рассказы Иван Алексеевича и Мишки, вставлял вопросы, грыз мундштук и уже перед зарей незаметно уснул, уронив папиросу на фланелевую грязную рубаху.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр минутран вӑл, хӑяккӑн ҫаврӑнса тӑрса, аллине Мишкӑн сивӗ те тарлӑ аллинчен вӗҫертсе илчӗ те каласа хучӗ:

Минуту спустя сказал, отворачиваясь, вырывая свою руку из холодной, потной руки Кошевого:

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Солдатов ҫаплах ятлаҫса кӑшкӑрашрӗ те, Мишкӑн хӗрӳлӗхӗ сӳнчӗ, урисем ҫеҫ, лӗнчӗрех кайса, чӗтреме пуҫларӗҫ, ҫурӑмӗ енне тата хул айӗсене пӑтӑр-пӑтӑр тар тапса тухрӗ.

Но Солдатов продолжал выкрикивать ругательства, и Мишка потух, лишь ноги хлипко задрожали, да пот проступил на спине и под мышками.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишкӑн ҫан-ҫурӑмӗ сӳлетсе кайрӗ, пуҫӗнчи шухӑшсем, ҫӑлӑнӑҫ шыраса, пахматсӑррӑн вӗткеленсе чупрӗҫ.

Мишка похолодел, и мысль его, ища выхода, заметалась отчаянно.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шухӑшсем Мишкӑн тӑнӑҫ пурӑнса лӑпланнӑ кӑмӑлне ним шелсӗр хӑйраса кишӗкле пуҫларӗҫ.

Мысли стали ревниво точить покорную Мишкину успокоенность.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишкӑн чун-чӗрине хӑй тахҫантанпах астивсе курман лӑпкӑ канӑҫлӑх ачашласа лӑпкарӗ.

Мишка испытывал давно не веданное им чувство покорной умиротворенности.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Крыльца ҫине тухсан, вӑл, Мишкӑн хӗвел ҫинче ҫӳресе халтан кайнӑ кӗсри ҫине куҫӗпе кӑтартса, ыйтса пӗлчӗ:

На крыльце спросил, указывая глазами на сомлевшую под солнцем Мишкину кобыленку:

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишкӑн вӑрҫӑ ҫулӗсенче кӗреленсе те туртӑнса кӗнӗ пичӗ тӑрӑх пӑлханчӑк хумсем чупса иртрӗҫ; вӑл хӑяккӑн Валет ҫине пӑхса илчӗ те тепӗр хут ыйтрӗ:

по лицу Мишки, возмужалому и вылинявшему за годы войны, скользнула растерянность; он сбоку глянул на Валета, переспросил:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Дуняша Мишкӑн хӗрсе кайсах ҫӗр ҫине тапа-тапа илекен чӗпӗллӗ ҫара урисем ҫине ӑмсанса пӑхрӗ.

Дуняшка завистливо глядела на босые, густо усыпанные цыпками Мишкины ноги, ожесточенно топтавшие землю.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех