Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хамӑн (тĕпĕ: хам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пулмастех пуль хамӑн чаплӑ мечӗке тавӑрасси…

Не получится вернуть мой чудесный мяч…

Ҫара тихасем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 98–104 с.

Пӗлессӳ килсен, ман хамӑн та ӳссен паттӑр пулас килет.

Если хочешь знать, я тоже стану героем, когда вырасту.

Ҫара тихасем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 98–104 с.

Хамӑн тута-ҫӑвар йӑлт типсе кайнӑ.

И во рту пересохло.

Слива вӑрри // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 79–83 с.

— Эс мана кӳршӗ яла хамӑн киле ҫавӑтса кайса килсен аван пулмалла та…

— Сводил бы ты меня домой в соседнюю деревню… вот бы было хорошо.

Партизан йысна // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 57–62 с.

Вара малалли ирӗксӗрех хамӑн пуҫра пулса иртет.

В конце концов самому приходится придумывать.

Партизан йысна // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 57–62 с.

Унӑн ал лаппи ҫине юри тем янӑ пекки турӑм та чӑмӑра каялла хамӑн кӗсьене чиксе хутӑм.

Я сделал вид, будто положил что-то ему в ладонь и сунул кулак обратно к себе в карман.

Чатӑр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 43–50 с.

— Ку пӗве, — тетӗп хамӑн тивӗҫӗме аса илсе, — вӑл пирӗн яла хӗлӗпе тӑрантарать.

— Это пруд, — я вспомнил, что должен показать ей деревню, — он всю зиму нас кормит.

Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.

Ҫавӑнпа та ҫак пӗтӗм тӗнче пӗлекен чаплӑ произведение чӑвашла куҫарас ӗҫе тытӑннӑ май ҫакна эпӗ хамӑн пысӑк савӑнӑҫ та, телей те, пархатарлӑ тивӗҫ те тесе шутлама ҫеҫ пултартӑм.

Куҫарса пулӑш

Куҫаракантан // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 502–503 с.

«Вӑт ҫавнашкал ҫынсемпе ҫыхса хутӑм та хамӑн пурнӑҫа…» — кулянса та хуйхӑрса, ҫав хушӑрах хӑйне хӑй вӗчӗрхенсе тата ӑнӑҫсӑр килнӗ пӗтӗм пурнӑҫне тарӑхса шухӑшларӗ вӑл.

«И вот с такими людьми связал я свою судьбу…» — подумал он, охваченный тоской, горечью и злобой на самого себя, на всю эту постылую жизнь…

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кайран ак хамӑн политикӑлла шухӑш-кӑмӑла йӑлтах тиркесе пӑрахӑҫларӑм…

Позднее я решительно пересмотрел свои политические убеждения…

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ хамӑн ватӑ ҫын ӑсӗпе ҫапла шутлатӑп: вӑхӑт ку япалана пӗтерме!

Я стариковским умом так сужу: пора кончать!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Маншӑн та хамӑн пуҫ хаклӑ…

Мне своя голова тоже дорогая…

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эппин, хамӑн тӑван командир-аттене каланӑ пек: каллех тепре пуҫламалла халь вӑрҫа!

Как все одно родному отцу-командиру: надо перевоевать!

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каҫар, тархасшӑн, анчах сана эп хамӑн командир вырӑнне хисеплесе чӑн-чӑннине калатӑп.

Извиняй, пожалуйста, но я тебе истинно говорю, как своему командиру…

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗмӗрте ун чухлӗ ҫырма тӳр килмен, пӗр-икӗ сехет пулӗ хамӑн служба ҫинчен ҫырса лартӑм.

Сроду так много не припадало писать, часа два сидел, описывал все свое прохождение.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Картишне хӳтерсе ятӑм вӗсене, хамӑн, ав, чӗре ҫурӑлса тухать…

Проводила вон их на баз, а у самой все сердце изболелось…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хамӑн, фронтран илсе килтӗм.

— Мое, с фронта.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хамӑн тупрана илсе килтӗм, — ним ҫилленмесӗр йӑл кулчӗ Мишка.

— Свое приданое доставал, — беззлобно улыбнулся Мишка.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӑт мӗнле пулса тухать, совет ҫамрӑкӗ юлташ: пӗлтӗр эсир хӑвӑр аллӑрпа ман кил-ҫурта вут тивертсе ҫунтарса ятӑр, калас пулать — унран кӗл купи туса хӑвартӑр, паян ак ман хамӑн сире венчет тума тиврӗ…

— Вот, молодой советский товарищ, как бывает в жизни: в прошлом году вы собственноручно сожгли мой дом, так сказать — предали его огню, а сегодня мне пришлось вас венчать…

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр тесен, ҫапла иксӗмӗр эпир маршпа сахал мар тяп-тяп туса килтӗмӗр, хамӑн ҫитмӗл ҫулшӑн ытлашширех те пулчӗ.

Да и то сказать, промаршировали мы с тобой порядочно, для моих семидесяти годков даже чересчур.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех